ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ – ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ. Η ΤΕΛΕΙΑ ΣΥΖΕΥΞΗ.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 28-12-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΤΗΣ 31-12-2007.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 3-1-2008.

ΑΘΗΝΑ 31-12-2007.

Τούτες τις ζεστές και όμορφες οικογενειακές στιγμές που κάνουμε τον απολογισμό μιας ολόκληρης χρονιάς και ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε μια νέα και ελπιδοφόρα, όπως θέλουμε να πιστεύουμε, σηκώνουμε το βλέμμα μας προς το Θεό και αναλωνόμαστε σε μια εσωτερική αναζήτηση και μια διαλεκτική διαδικασία με τον Δημιουργό των πάντων. Προβαίνουμε στην απογραφή και τον ισολογισμό τέλους χρήσης, όπως ονομάζεται στην λογιστική η τελευταία πράξη της περιόδου, και ψάχνουμε να βρούμε το πρόσημο του τελικού αποτελέσματος. Αν το πρόσημο είναι θετικό και τα καταγεγραμμένα κέρδη ζωής υπερτερούν, τότε η χρονιά μας είναι επιτυχής και η αισιοδοξία δικαίως μας καταλαμβάνει. Αν το πρόσημο είναι αρνητικό και οι ζημίες προπορεύονται, τότε επιβάλλεται η αναζήτηση των αιτίων και η άμεση χάραξη διορθωτικής πορείας.

Σε οποιαδήποτε πάντως περίπτωση, είτε πιστεύουμε περισσότερο είτε λιγότερο, είτε λειτουργούμε ενσυνείδητα είτε ενστικτωδώς, την ώρα που η ανθρωπότητα εορτάζει την έλευση του Χριστού στη Γη εισερχόμαστε σε μια διαδικασία ανακαινίσεως πνεύματος και ύλης. Το στοιχείο της ευγνωμοσύνης προς τον Θεό – Πλάστη είναι το πρώτο που καταλαμβάνει τον νου και ριζώνει βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μας. Ειδικά στην σημερινή εποχή της αμφισβήτησης των αξιών και της έκπτωσης του ανθρώπινου παράγοντα, της μεγάλης αδιαφορίας για τον ανθρώπινο πόνο του συμπολίτη μας.

Η Κοινωνική Αλληλεγγύη και Συνοχή που κάποιοι «αστέρες» της πολιτικής σήμερα έχουν συμπεριλάβει στο εμπόριο της ελπίδας και τάζουν προς την δυστυχή μα και τόσο εύπιστη λαϊκή μάζα, η λαϊκή σύμπνοια και ενότητα που τόσα προσέφερε σε τούτο τον μεγαλειώδη αλλά και ταλαιπωρημένο τόπο τις ελάχιστες φορές που επικράτησε, έχει καταστεί αγαθό χρήσιμο μεν, πλην όμως εν ανεπαρκεία ευρισκόμενο.

Αλήθεια, πότε άλλοτε ο ανθρώπινος πόνος και η αρρώστια έγιναν αντικείμενο τόσης εκμετάλλευσης και τόσης μικρότητας όσο στην περίπτωση του Εθνικού Ιεράρχη Μακαριότατου Κ.Κ. Χριστόδουλου; Κάποιοι που έφτασαν στο σημείο να γράφουν μειωτικά και περιπαιχτικά συνθήματα σε δρόμους πόσο τυχαίοι και πόσο ψυχοπαθείς είναι; Ο Θεός μαζί σου Δέσποτα και με κάθε πονεμένο.

Μας λένε ολημερίς και ολονυχτίς για την περίφημη Δημοκρατία που βιώνουμε σήμερα, την πλέον τέλεια που είχαμε ποτέ. Μόνο που κανείς δεν μάς γύρεψε τη γνώμη για τη Μακεδονία Μας, την Κύπρο Μας, το διαβόητο Ευρωσύνταγμα, το Ασφαλιστικό, τη λαθρομετανάστευση, την ανεργία, την ακρίβεια και τόσα άλλα. Η Συνταγματικά κατοχυρωμένη διαδικασία του Δημοψηφίσματος που προβλέπεται σε περιστάσεις Εθνικά κρίσιμες έχει παγώσει. Όπως ακριβώς και με το βέτο για τη Μακεδονία Μας.

Αδιαφορία γενική επικρατεί. Ίσως γιατί η δημοκρατία έχει μετατραπεί σε δημοκράτηση. Ίσως γιατί η εικόνα έχει υπνωτίσει τον νου και η αδράνεια έχει παραλύσει το πνεύμα. Ίσως γιατί η πείνα έχει ακινητοποιήσει τη θέληση και το σώμα, ενώ θέλει, δεν μπορεί να αντιδράσει και να διεκδικήσει.

Μας λένε οι κάθε λογής ταγοί για την ύπαρξη της διαβόητης Νέας Τάξης Πραγμάτων που έχει επικρατήσει παντού επάνω στον πλανήτη και προς την οποία οφείλουμε να υπακούμε άπαντες άνευ αντιρρήσεως. Δεν μας αποκαλύπτουν όμως τα αληθή περιστατικά και την πλήρη ταυτότητα του Μεγάλου «Αφέντη». Δεν πρέπει να μάθουμε ότι πρόκειται για τους συνδαιτυμόνες των διαφόρων λεσχών τύπου Μπίλντεμπεργκ, για τον περιβόητο Διεθνή Σιωνισμό. Και όποιος αναφέρεται σήμερα ενάντια στο Σιωνιστικό Δάκτυλο χρεώνεται ετσιθελικά και τον χαρακτηρισμό του Αντισημίτη. Λες και ο Νεοταξικός Ολοκληρωτισμός είναι υπόθεση μόνο συγκεκριμένων ανθρώπων. Μα τότε θα ξεμπερδεύαμε εύκολα από τους Δυνάστες της Ανθρωπότητας. Ένας απ’ αυτούς που έχει χαρακτηριστεί ως…ναζιστής από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι λόγω της αντιθέσεώς του στο Σιωνιστικό Νεοταξισμό και της προσηλώσεώς του στον Ελληνικό Εθνικισμό είναι κι ο γράφων το παρόν άρθρο. Εν πάσει περιπτώσει απάντησα στο ιστολόγιο http://polapopsis.blogspot.com της 6-12-2007 ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΣΧΟΛΙΟ, ότι ουδεμία αντίθεση έχω με τους Εβραίους συλλήβδην και πολλές με τους Απάτριδες Εξουσιαστές της εποχής μας, τους καλούμενους και Σιωνιστές.

Και ενώ τα προβλήματα της Ελλάδος ενέχουν πολιτικό χαρακτήρα αφού οι καθοδηγητές του λαού διδάσκουν ήθος και δίνουν παραδείγματα συμπεριφορών, η λύση φαίνεται να βρίσκεται στην επανασύνδεση με τις πολιτισμικές, κοινωνικές και θρησκευτικές μας ρίζες. Στην αποκατάσταση του Ελληνοχριστιανικού τρόπου διαβίωσης. Οφείλουμε να επικαιροποιήσουμε τους αρχέγονους Κώδικες Επικοινωνίας με τον Συνάνθρωπό μας. Να αποδώσουμε την θεϊκή υπόσταση στην ανθρώπινη αξία ως ανώτατο επιστέγασμα της Θείας Δημιουργίας. Ο Έλληνας πρέπει να επιστρέψει στον κοινοτικό τρόπο δράσεως και να επανενταχθεί στα κοινωνικά δρώμενα. Να ενεργοποιηθεί ως κοινωνικό ον, πράγμα που σημαίνει ότι οφείλει να εξαρτήσει τις πράξεις του από τις ανάγκες του συνόλου και να προσαρμοστεί αναλόγως. Να υποταχτεί η έννοια του ατόμου σ’ αυτή της Εθνικής Ολότητας και να οικειοποιηθεί ο πολίτης της Εθνικής Κοινότητας τα ζητήματα του διπλανού του και ως δικά του. Επιστροφή λοιπόν στην Κοινωνία των Ελλήνων και υποταγή στις ανάγκες του Έθνους ενάντια στην νοητή φυλακή του εγωισμού και την ανόητη υποταγή του καιροσκοπικού Νεοταξισμού.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 23-12-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 27-12-2007.

ΑΘΗΝΑ 27-12-2007.

Μια ακόμη χρονιά φτάνει στην κατακλείδα και η γεύση που αφήνει πίσω της δεν επιτρέπει τον εφησυχασμό και την σιγουριά για το μέλλον. Θετικά συμπεράσματα αναμφίβολα δεν παρέχονται πλην ελαχίστων που έχουν να κάνουν με την διατήρηση μιας σχετικής κατάστασης ισορροπίας που καλείται να κρατήσει η Πατρίδα μας. Και τούτο σε μια εποχή ανακατατάξεων και ανισορροπιών. Αν μη τι άλλο, κοιτάζοντας γύρω μας έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει διαπιστώνουμε με ανακούφιση ότι κάποιες αξίες διασώζονται. Μέχρι τώρα τουλάχιστον. Παρά τις διαφορετικές επιθυμίες κάποιων άσπονδων φίλων, εντός και εκτός Ελληνικών συνόρων.

Το εσωτερικό περιβάλλον μιας χώρας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο για την υλοποίηση των στόχων της Εθνικής Πολιτείας, αφού η συλλογικότητα και η ενότητα δύνανται να κάμψουν οποιοδήποτε εμπόδιο και να επιτύχουν τον πλέον δύσκολο άθλο. Το Εθνικό Κράτος, ως ο ρυθμιστικός Παράγοντας ολόκληρης της Εθνικής Οντότητας και εγγυητής της εδραιώσεώς της διεθνώς, οφείλει να προγραμματίζει τις ενέργειες του όχι βάσει του εφικτού αλλά βάσει του επιβεβλημένου και ωφέλιμου. Για να διατηρηθεί αρραγές το εσωτερικό μέτωπο απαιτείται η επικράτηση πνεύματος Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Αξιοκρατίας καθώς και η διασφάλιση των στοιχειωδών αγαθών της ασφάλειας, της εργασίας και της ασφάλισης των πολιτών.

Η ζώσα φωνή της Πατρίδος, ο πολίτης του Έθνους-Κράτους πρέπει να αντιμετωπίζεται με την διττή ιδιότητα που κατέχει, εκείνη της ανθρώπινης υπάρξεως και την παράλληλη της παραγωγικής μονάδας που δημιουργεί τον κρατικό πλούτο και διαμορφώνει αποφασιστικά την Εθνική οικονομία.

Βέβαια σ’ έναν κόσμο που ζητούμενο των Ανελεύθερων Δυνάμεων του Σιωνιστικού Νεοταξισμού είναι η επιβολή των πολυπολιτισμικών και πολυφυλετικών κοινωνιών, τα Εθνικά Κράτη θεωρούνται στόχος προς εξαφάνιση. Οι έννοιες Πατριωτισμός, Εθνική και Φυλετική Καθαρότητα ισοδυναμούν με κακουργηματικές πράξεις και απειλή κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Τα Έθνη και τα Κράτη όμως που επιθυμούν να διατηρήσουν την οντότητα και την αυθυπαρξία τους, που θέλουν να έχουν λόγο και συνέχεια, οφείλουν να στηριχθούν και να επικεντρωθούν στην παρουσία και τις ενέργειες των γηγενών που συνθέτουν το ανθρώπινο δυναμικό τους.

Αυτή η εικόνα που μόλις περιγράψαμε αποτελεί το ιδεατό πολιτικό περιβάλλον που επιθυμεί κάθε πατριωτική συνείδηση και έλλογο ον για την Πολιτεία που το περικλείει. Κι αυτή είναι η εικόνα που επιθυμούμε εμείς ως Έλληνες, ως Πατριώτες, ως Εθνικοκοινωνιστές. Την ζήσαμε όμως την χρονιά που οδεύει προς το τέλος της; Είδαμε την εδραίωση μιας Εξουσιαστικής Αρχής που ενδιαφέρεται για την Κραταίωση μιας Ελλάδος Βιώσιμης, Μεγάλης και Ισχυρής στο παρόν, στο μέλλον, στην αιωνιότητα; Διαπιστώσαμε την απαρχή της δόμησης μιας Ελλάδος που να ανήκει σ’ όλους τους Έλληνες με κριτήρια κοινωνικής εντάξεως τον Πατριωτισμό, την Αξιοσύνη, την Ηθική και την Αρετή; Δυστυχώς οι απαντήσεις σ’ αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα είναι τόσο εύκολες όσο και δυσάρεστες.

Φταίνε άραγε μόνον οι ταγοί που τους χαρίσαμε τον χρυσοποίκιλτο θρόνο της ποδηγετήσεως του Ελληνικού Έθνους; Μήπως φταίμε κι εμείς που ως αμνοί καθοδηγούμαστε από μια μικρή και αλλοτρίως κατευθυνόμενη αγέλη λύκων; Μήπως και οι Πατριώτες πρέπει να αναλάβουμε στα σοβαρά τις ευθύνες που μας αναλογούν μαζί με ολόκληρο τον Ελληνικό λαό; Και μήπως το Κοινοβούλιο πρέπει να γίνει Κάστρο Εθνικής και Κοινωνικής Εμπνεύσεως και όχι μηχανή αλλοιώσεως και πολιτικός μας τάφος;

Η Ελληνική Κοινωνία που διαχειριζόμαστε και ενδεχομένως να κληροδοτήσουμε αύριο στα παιδιά μας είναι ένα μόρφωμα εξόχως απεχθές και ξένο προς τα προσδιοριστικά γνωρίσματα του αυθεντικού Ελληνισμού. Η μετάλλαξή της, που δρομολογήθηκε και φέτος με συνέπεια προς τα προηγηθέντα πέτρινα χρόνια, δεν παρέχει τα εχέγγυα της αυθύπαρκτης και ελεύθερης παρουσίας της στο διηνεκές. Και ίσως τα δεσμά που διαφαίνονται και μας καταδεικνύουν ως Έθνος ιδανικών αυτοχείρων να είναι το ελάχιστο διαφαινόμενο δεινοπάθημα. Για τους δύσπιστους συμπατριώτες μας, τους τελευταίους «άπιστους» που έχουν απομείνει παραθέτουμε το παράδειγμα της οικονομικής ομηρίας του λαού μας στα νύχια των νεοταξικών τραπεζικών κεφαλαίων που δεν γνωρίζουν Πατρίδα και λαϊκό αίσθημα.

Η Ελλάς έχει μετατραπεί σε μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης. Οι πάντες το βλέπουν αλλά αδρανούν. Ο ασταθής χαρακτήρας και η ελαστική συνείδηση αποτελούν τις νέες σταθερές «αξίες» κοινωνικής ανόδου και επαγγελματικής προόδου. Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική, που ο λαομίσητος Νεοταξισμός διά των εδώ εκπροσώπων του την μετέτρεψε σε κύριο επάγγελμα προκειμένου οι εξαρτήσεις να είναι απολύτως δεσμευτικές. Η Ελληνική Κοινωνία έχει παραδοθεί στα χέρια των επιλήψιμων και ανάξιων, πλην ακαταδίωκτων και ακατάκριτων, λόγω υψηλής προστασίας. Η ασφάλεια των πολιτών έχει καταντήσει προβληματική και τα σώματα ασφαλείας έχουν στοχοποιηθεί από τους επαγγελματίες «ανθρωπιστές». Από κοντά βοηθούν και επιτείνουν το πρόβλημα οι λαθρομετανάστες, που επιπλέον δυσχεραίνουν και συρρικνώνουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα της Ελληνικής Εργατικής Τάξης διά της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας. Τα Εθνικά Δίκαια απεμπολούνται, η Ελλάς δεν διεκδικεί ανθρώπους και εδάφη της αλύτρωτα και οι πάντες μας ζητούν θρασύτατα, γιατί είμαστε μικροί και έντιμοι, όπως μας λένε οι ανέντιμοι ταγοί.

Από την νέα σωτηριώδη χρονιά λοιπόν ας αποτάξουμε τους καλικαντζάρους της πολιτικής μας ζωής, τους ανέντιμους, τους ριψάσπιδες, τους μικρούς και λίγους. Ας αλλάξουμε Καθεστώς και Νοοτροπία. Ας προκρίνουμε τους εθνικώς διεκδικητές και κοινωνικώς αγωνιστές. Να οικοδομήσουμε μια Νέα Ελλάδα που θα ενώνει το λαό της και θα δυναμώνει την κυριαρχία της. Μεγάλη, Ισχυρή και Καθαρή όπως μόνον ο Εθνικοκοινωνισμός γνωρίζει και μπορεί.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com.

http://polapopsis.blogspot.com.

ΑΠ-ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 20-12-2007.
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΤΗΣ 21-12-2007.

ΑΘΗΝΑ 21-12-2007.

Ορισμένα ζητήματα σ’ αυτό τον τόπο θαρρείς πως δεν πρέπει να επιλυθούν επ’ ουδενί τρόπο. Νομίζεις ότι αποτελούν ναρκοθετημένο πεδίο που ο κάθε εξουσιοθήρας αυτής της ταλαιπωρημένης Πατρίδος παραχωρεί τα δικαιώματα της ιχνηλατήσεώς του στον επόμενο συνδαιτυμόνα και εκλεκτό του Παγκόσμιου Συστήματος Εξουσίας. Και το κυριότερο, αυτή η αίσθηση δεν αργεί να μετατραπεί σε στερεή πεποίθηση.

Βέβαια ουδείς αποτολμά να κάνει ρομαντικές σκέψεις για την βούληση και την πολιτική αυτονομία της εγχώριας Καθεστηκυίας Τάξεως. Γνωρίζουμε πολύ καλά τον ρόλο των Διεθνών Παροχέων του εξουσιαστικού δαχτυλιδιού στους «τυχερούς» της πολιτικής κονίστρας και την συνεπικουρία των επίσης δοτών μεγαλομεντόρων της πολυποίκιλης προπαγάνδας(γνωστά και ως μεγάλα Μ.Μ.Ε). Αυτούς που νυχθημερόν «μοχθούν» προκειμένου να μας πείσουν ποιο «μεγάλο» κόμμα και ποιοι βολευτές θα μας λύσουν τα προβλήματα. Τα δικά μας και της Πατρίδος. Γιατί αν παύσει να υπάρχει ο μέγιστος οίκος που τον λένε Πατρίδα, να είστε σίγουροι ότι κι εμείς θα ακολουθήσουμε την τύχη της. Μην σας πείθουν τα παραμύθια των διαφόρων νεοταξικών και παχυλά αργυρώνητων ομάδων που κόπτονται για τα δικαιώματα των πάντων πλην Ελλήνων! Η Πτώση της Πατρίδος θα επιφέρει την έκθεση του λαού σε κάθε είδους κίνδυνο με απρόβλεπτες συνέπειες και δεσμά. Είτε διά της στερήσεως της φυσικής ελευθερίας είτε διά της επιβολής οικονομικού ελέγχου είτε άλλως πως χειρότερα.

Δεν αυταπατόμαστε λοιπόν για τις προθέσεις των ταγών μας. Δικαιούμαστε ωστόσο και οφείλουμε να απαιτούμε την παράθεση της ευθείας πραγματικότητας σε θέματα που άπτονται του εθνικού και εργασιακού περιβάλλοντος που πρόκειται να διαμορφωθεί και να επηρεάσει τις ζωές μας. Ενίοτε και την Ελληνικότητα των εδαφικών, ιστορικών και ατομικών αξιών μας. Ουδείς δικαιούται να παίζει με την ακεραιότητα της Πατρίδος. Αλλά και ουδείς δύναται να εμπαίζει την Ελληνική Εργατική Τάξη παίζοντας διαφόρου είδους οικονομικά παιχνίδια στην πλάτη της.

Τα προβλήματα όμως της αμφισβητήσεως των Ελληνικών Δικαίων υφίστανται γιατί οι διάφοροι άρχοντες των θολών δαχτυλιδιών και των δοτών πλην ανέξοδων παρασήμων όταν συμβάλλονται με τους αληθινούς και σκοτεινούς ηγέτες αυτού του κόσμου φροντίζουν να ξεφορτωθούν τα «περιττά» βάρη που τυχόν τους στερήσουν τους ποθητούς θώκους. Κι ας λέγονται Έλληνες αυτά τα «βάρη».

Τώρα εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί κάποιοι δεν θέλουν τους Έλληνες οικονομικά και εργασιακά αδέσμευτους. Τώρα μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και η επισφάλειά τους μπορούν να υπονομεύσουν την ενότητα και ενεργητικότητα του Ελληνικού λαού. Και γιατί η ασφάλιση των εργαζομένων και η Εθνική Ασφάλεια σχετίζονται μεταξύ τους. Αλλά και γιατί το Συνταξιοδοτικό και το Σκοπιανό παρέα μπορούν άνετα να ανατρέψουν την όποια Κυβέρνηση θελήσει να αγνοήσει την βούληση των Ελλήνων. Όταν η Ελλάς βάλλεται πανταχόθεν, είναι απολύτως φυσιολογικό να χρειάζεται τον συγχρωτισμό κινήσεων των τέκνων της. Αν όμως η ανέχεια, η ανεργία και η ανασφάλεια για την απονομή σύνταξης και γενικότερα κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των παραγωγικών δυνάμεων που στηρίζουν το Κράτος μας πρυτανεύουν παρά φύση προς δόξα των πάσης φύσεως μισελληνικών και μισάνθρωπων υπάρξεων που καταδυναστεύουν τις ζωές μας, μπορούμε με απλή επίκληση στην κοινή λογική να αντιληφθούμε πως και γιατί επιθυμούν να διατηρήσουν τους Έλληνες δέσμιους δυσάρεστων και ατέρμονων αδιεξόδων.

Όταν ο εργαζόμενος απασχολείται με εξαντλητικά ωράρια και αναλώνεται στην ανεύρεση πρόσφορων λύσεων, οικονομικού κυρίως περιεχομένου, προκειμένου να αναθρέψει τα παιδιά του και να ανταποκριθεί στις οικογενειακές υποχρεώσεις, η δυνατότητα ενασχολήσεώς του με οποιονδήποτε άλλο προβληματισμό, λιγότερης ή περισσότερης ζωτικότητας, κάμπτεται και περιστέλλεται. Ένας εργαζόμενος που μοχθεί άδολα για την Πατρίδα και το μόνο που αξιώνει είναι η κάλυψη των απολαβών και των αναγνωρισμένων έως σήμερα δικαιωμάτων του από το Κράτος που ο ίδιος συντηρεί από τους φόρους και το υστέρημά του και αντικρίζει αντί αυτού τού αυτονόητου ζητούμενου την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, δηλαδή του δικού του προϊόντος, αυτοδίκαια αισθάνεται εγκαταλελειμμένος και εξαπατημένος. Πιστεύει, κι όχι άδικα, ότι προδίδεται από μια Ιερή Οντότητα που έχει ταχθεί να τον προστατεύει την ίδια στιγμή που εκείνος την υπηρετεί πιστά και αγόγγυστα. Γνωρίζει ότι η Ιερότητα της Πατρίδος είναι δεδομένη και ακατάρριπτη. Αισθάνεται όμως και βλέπει ότι τα άγια έχουν παραδοθεί τοις κυσί, εν προκειμένω τοις πλέον ανόμοις κυσί.

Είναι κατά την άποψή μου μέγιστη ύβρις και ανέντιμος πολιτικός κανιβαλισμός η αφαίμαξη των οικογενειακών πόρων και της καταληκτικής στιγμής ενός εκάστου εξ ημών. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που οι καταληστευθέντες πόροι μετατρέπονται σε τεραστίων διαστάσεων άκοπα περιουσιακά στοιχεία. Εκεί που η ανθρώπινη οργή ξεχειλίζει είναι όταν οι αρμόδιοι για την εξυγίανση του κοινωνικού ζητήματος φορείς μετατρέπονται και αναδεικνύονται σε μέρος του προβλήματος. Όταν οι φρουροί της πολιτειακής και κοινωνικής ομαλότητας δίνουν το σύνθημα για την εξαχρείωση ηθών και ισορροπιών. Είναι αυτό που λέμε συχνά: ποιος θα μάς σώσει από τους σωτήρες! Η ίδια γάγγραινα που λυμαίνεται το Υπουργείο Απασχόλησης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

« ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ »

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 16-12-2007:

http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 20-12-2007.

ΑΘΗΝΑ 20-12-2007.

Είναι γνωστό σ’ όλους ότι την οικοδόμηση μιας Κραταιάς Πολιτείας την διέπουν η πληθυσμιακή σύνθεση, οι ρητοί εθνικοί και κοινωνικοί σκοποί και οι νόμοι που ρυθμίζουν την ομαλή ροή των δύο πρώτων Παραγόντων. Το μεγάλο ζητούμενο που προκύπτει είναι αν η Πολιτεία θέλει και μπορεί να διατηρήσει τον κυρίαρχο χαρακτήρα της. Ο συγχρωτισμός της κοινωνικής και πολιτικής βούλησης δεν είναι πάντοτε δεδομένος, η δε παρεμβολή ενός τρίτου παράγοντα που απεργάζεται την συρρίκνωση των Δυνάμεων του Έθνους είναι ένα συχνό ενδεχόμενο που πρέπει να τυγχάνει της δέουσας προσοχής.

Τούτο συμβαίνει τα τελευταία χρόνια που η διαβόητη Νέα Τάξη Πραγμάτων απεργάζεται την πτώση των Εθνικών Κρατών και την αντικατάστασή τους από πολυπολιτισμικά μορφώματα που θα απορροφηθούν στη συνέχεια από λίγες «συμμαχίες» και εν συνεχεία από έναν Ενιαίο Διαχειριστή Παγκόσμιας Εξουσίας. Η αλλοτρίωση της Εθνικής Συνείδησης, κάθε άλλο παρά κοινωνικά αποδεκτή και εξόχως λαομίσητη, στηρίζεται στις ελαστικές συνειδήσεις ανθρώπων που ζουν και αναπνέουν για εξουσιαστικούς θώκους και υλικούς… παραδείσους. «Παραδείσους» που έχουν ως κοινωνικό πλήρωμα μια θλιβερή ολιγαρχία κάποιων συμβιβασμένων ταγών που ορέγονται τα αγαθά της εθελοδουλίας τους.

Τα Εθνικά σύνορα, οι Εθνικές θρησκείες, οι ενιαίοι γλωσσικοί κώδικες, η ενιαία εθνική και φυλετική συνείδηση, οι συνεκτικοί δεσμοί της κοινωνικής ομοιομορφίας που ταυτοποιούν το Εθνικό Κράτος και το διαχωρίζουν από τα ομοειδή του με σεβασμό στο φυσικό νόμο της διαφορετικότητας, αποτελούν πρόβλημα για τους διεστραμμένους παγκοσμιοποιητές. Που αφού ονόμασαν τους εαυτούς τους Διαπλανητικούς Άρχοντες, μοίρασαν διά της αργυρώνητης προπαγάνδας τα δαχτυλίδια της εξουσίας σε κάθε χώρα στους μυημένους υποτακτικούς, στους σύγχρονους πραίτορες της Νέας Πόρνης Ρώμης, της αυτής μικρότητος της Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων.

Οι νέοι ηγέτες ανέλαβαν, αμέσως μετά τον διορισμό τους και την προαγωγή τους από τον Παγκόσμιο Προαγωγό, την διεκπεραίωση τής διαδικασίας χαλάρωσης των λαϊκών συμπεριφορών. Φρόντισαν να γίνει αυτοσκοπός η επίτευξη της ατομικής ευημερίας σε βάρος του ευρύτερου Εθνικού συμφέροντος. « Δεν βαριέσαι, καλά περνάμε. Για τους υπόλοιπους θα φροντίσουν άλλοι». Αυτή η ύπουλη λογική του συνετού… συμβιβασμένου διαχύθηκε στα πλατιά λαϊκά στρώματα, αποσκοπώντας στην αποδοχή της βάσει τής θεωρίας τής αγελαίας μάζας. Ότι δηλαδή ο λαός θα λειτουργήσει ως ανόητη οντολογική ενότητα που θα ακολουθήσει ένα προδιαγεγραμμένο και μιμητικό τρόπο σκέψης και πράξης.

Δέστε το παράδειγμα της Μακεδονίας Μας. Ο παγκόσμιος χάρτης των χωρών αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς, νέα κράτη επινοούνται, οι πάντες διεκδικούν και η Ελλάς όχι απλά δεν διεκδικεί γη και ανθρώπους που της ανήκουν αλλά και διανέμει ιμάτια ως μη όφειλε. Ρωτήστε και ερευνήστε σε Ρούμελη, Μοριά και Μακεδονία πόσοι νιώθουν τον κίνδυνο προσβολής της εθνικής κυριαρχίας της Πατρίδος μας. Με δεδομένο μέχρι σήμερα τον ανερμάτιστο «μακεδονισμό» των Σκοπίων. Θα δείτε ότι η ανησυχία ενυπάρχει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στο χώρο που εστιάζεται το πρόβλημα, στη Γη του Αλεξάνδρου που διεκδικούν τα γυφτοσκοπιανά πιόνια της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Όχι γιατί λείπουν στις άλλες περιοχές της Πατρίδος μας οι Πατριώτες, αλλά γιατί έχει επιβληθεί εν μέρει η νοοτροπία του ατομικού ευδαιμονισμού.

Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στους κόλπους της Ελληνικής Εργατικής Τάξης. Η εργασία μετατρέπεται σε απασχόληση, οι μισθοί προσπερνιούνται από την καλπάζουσα ακρίβεια, η ανεργία λαμβάνει διαστάσεις εντασσόμενη στα πλαίσια της ελαστικής απασχόλησης, η ασφάλιση και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μπαίνουν στη ζυγαριά σε βάρος των εργαζομένων. Κι όμως η αντίσταση και η υπεράσπιση των εργατικών δικαίων παραδίδεται στα χέρια των δόκιμων πολιτικάντηδων, των επονομαζόμενων εργατοπατέρων που ορθώνουν… συνδικαλιστικό ανάστημα και εκτελούν κομματικές εντολές. Η Ελληνική Εργατική Τάξη λοιπόν νομίζει ότι διεκδικεί αλλά επί της ουσίας διεκδικείται και μόνον από τους ντόπιους Νεοταξίτες.

Η γνωστή πρακτική του «διαίρει και βασίλευε» που εφαρμόζεται με μαζοχιστική επιτυχία στην παγκόσμια κοινότητα χρόνια τώρα μεταλλάσσοντας ιδέες, επιβάλλεται σήμερα ως μέσο γεωγραφικού κατακερματισμού. Μετά την ιδέα πίπτει και η ύλη.

Πραγματικά, μετά την πτώση της ανθρώπινης αξίας και του δικαίου, τώρα καταπίπτει και το νομικό πλαίσιο των Ελευθέρων Κρατών. Και αυτό επιτυγχάνεται με την εκ νέου επιβολή της νέας Μεταρρυθμιστικής( πρώην Συνταγματικής) Συνθήκης που προ καιρού είχαν απορρίψει οι ευρωπαϊκοί λαοί μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και δημοψηφίσματα. Οι «Ευρωπαϊκές» ηγεσίες, αποδεικνύοντας πόσο λίγη ευρωπαϊκή συνείδηση έχουν και πόσο αλλοτρίως καθοδηγούνται, προχωρούν στη ψήφιση νέου καταστατικού χάρτη, καταργώντας στην ουσία τα εθνικά σύνορα και ακυρώνοντας τα επί μέρους Εθνικά Δίκαια. Ως γνωστόν, το ψήφισμα του συντάγματος έχει ως σημείο αναφοράς την κρατική επικράτεια στην οποία αναφέρεται και η ισχύς του είναι ακατάλυτη και κατισχύουσα. Κατά συνέπεια το νέο Σύνταγμα, η νέα Μεταρρυθμιστική Συνθήκη ή όπως άλλως ονομασθεί, απευθύνεται στην Ευρώπη ως Ενιαία Κρατική Οντότητα και αντικαθιστά τα επιμέρους εθνικά νομικά συστήματα που ουσιαστικά καταργούνται. Ο θάνατος των Εθνών και η παράδοση των Ευρωπαϊκών λαών στο Νεοταξικό Τέρας είναι προ των πυλών και διά νόμου.

Οι ευθύνες της Μεγάλης Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης φαντάζουν βαριές αλλά και ιερές. Ουδείς δικαιούται να απόσχει του πολιτικού αγώνα για την υπεράσπιση των Εθνικών Κοινωνιών και Παραδόσεων. Η Ελλάς οφείλει για μια ακόμη φορά να πρωτοστατήσει, δίνοντας δείγματα ουσιαστικής αντίδρασης ενάντια στον Ανελεύθερο Νεοταξισμό. Ουδεμία ΕΕ έχει προβάδισμα έναντι της Πατρίδος. Το Ελληνικό Έθνος είναι ο μόνος Εντολέας μας. Ο μόνος δρόμος είναι η ανατροπή του υφιστάμενου δουλικού καθεστώτος και η επικράτηση ενός Εθνικού και Λαϊκού Κινήματος των Ελλήνων Πατριωτών.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 10-12-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 14-12-2007.

ΑΘΗΝΑ 16-12-2007.

Η μιζέρια του σημερινού Ελληνικού Κράτους και η μικρότητα που κουβαλά είναι πολλαπλά ειπωμένη και διαπιστωμένη. Αναμφίβολα είναι ένα γεγονός που λυπεί βαθύτατα και εξοργίζει κάθε γνήσιο Έλληνα Πατριώτη. Πληγώνει κάθε Ελληνική ψυχή που βασίζει την ύπαρξή της στην βαθειά προσήλωση προς το Ελληνικό Έθνος και την απόλυτη αγάπη προς την Πατρίδα που το εκφράζει και το υπηρετεί. Ανταποκρίνεται άραγε στο ιερό καθήκον του το κρατικό μόρφωμα της σύγχρονης Καθεστηκυίας Τάξης και το συνονθύλευμα των ταγών που το εκφράζουν; Μήπως ο ορισμός της Πατρίδος και τα πεπραγμένα που βιώνουμε μας παρέχουν την πλέον πειστική απάντηση στο ερώτημα που θέτουμε;

Το Ελληνικό Έθνος συγκροτείται ανέκαθεν από πολίτες που έλκουν ελληνική καταγωγή, ανήκουν στην ίδια λευκή ευρωπαϊκή φυλή, ομιλούν την ελληνική γλώσσα και πράττουν πάντα τα έργα για την πρόοδο και υπεροχή του Ελληνισμού. Είναι τα στοιχεία που εκφράζουν την Ελληνική Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία και αποδίδονται με τις έννοιες όμαιμο, ομόφυλο, ομόγλωσσο και ομότροπο. Η Ελληνική Πατρίδα αποτελεί τον Κεντρικό Οργανωτικό Πυρήνα που ρυθμίζει τις σχέσεις των Ελλήνων, εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και επιτυγχάνει τους σκοπούς του Έθνους. Οι πολίτες, που κατά καιρούς διάφοροι κόπτονται τάχα για τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και τη γνώμη τους, ο υπερήφανος μα και εύπιστος Ελληνικός λαός αποτελεί τη ζώσα εικόνα και την καρδιά του Ελληνικού Έθνους.

Εδώ αρχίζει πλέον να διαφαίνεται η διαφορά ανάμεσα στην ιδεατή Πολιτεία και την τωρινή επικρατούσα, δίδοντας την απάντηση στο αρχικό ερώτημα που θέσαμε. Διότι αν το συγκαιρινό Κράτος μας ενδιαφερόταν για τους πολίτες που το θρέφουν και το μετουσιώνουν σε ζωντανό κύτταρο δεν θα έπραττε τα γνωστά ολέθρια έργα που επιφέρουν έμφραγμα και καίρια πλήγματα στο λαό μας. Πλήγματα και εμφράγματα που επιφέρονται είτε σχηματικά και πολιτικοκοινωνικά είτε κυριολεκτικά και βιολογικά.

Αν κάποιος επιδιώκει την πτώση ενός Έθνους ύπουλα και «ειρηνικά», δεν έχει παρά να μεταβάλλει την εθνολογική σύνθεση και ποιότητα. Κι αυτό συμβαίνει αν αλλοιωθεί η φυσιογνωμία και ελαττωθεί το πλήρωμα που αποτελεί την Ελληνική Κοινωνία. Η μοίρα ενός Έθνους δεν καθορίζεται από τα ευκόλως παραγόμενα αποτελέσματα αλλά από τα αναγκαία και επιβαλλόμενα. Το Έθνος δεν ασχολείται με την δυνατότητα μιας ενέργειας αλλά και με την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα αυτής. Κατά συνέπεια το Κράτος μας δεν χρεώνεται μόνο τις θετικές αλλά και τις αρνητικές καταγραφές.

Αν όμως θεωρούμε ότι ήδη ακουμπήσαμε τον πάτο του ποτηριού, η Πολιτεία «μας» έρχεται να μας διαψεύσει με τρόπο τραγικό και εξωφρενικό. Αν πιστεύουμε ότι τα Ίμια, τα ζεϊμπέκικα και οι κουμπαριές είναι τα πιο ακραία επίχειρα του νεοελληνικού μαζοχισμού και της παρά φύση ελληνοτουρκικής προσέγγισης, πρέπει να συνομολογήσουμε ότι λανθάνουμε λάθος μέγα. Ούτε αποτελεί το τελευταίο εφιαλτικό ατόπημα του θύματος προ του καραδοκούντος και αιμοσταγούς θύτη η «ελληνική» προώθηση του τουρκικού εξευρωπαϊσμού.

Η Ελληνική ανδρεία και ευφυΐα δεν έχουν ασφαλώς απωλεσθεί. Τούτο καταμαρτυρούν οι ηρωικές και παραγωγικές καταγραφές των Ελλήνων στην καθημερινότητά τους και η συχνή κατάθεση της ζωής στο βωμό της προάσπισης της Πατρίδος. Οι μαχητές του Ελληνικού Έθνους που έχουν καταστεί εθνομάρτυρες και έχουν περάσει στην αιωνιότητα με την τιμιωτέρα εισφορά του Αίματος αυξάνονται, φέρνοντας σε αντιδιαστολή την επάρκεια του Ελληνικού Στρατεύματος και τον Πατριωτισμό του με την ανεπάρκεια και την ολιγοψυχία του Κρατιδίου των Αθηνών.

Έτσι λοιπόν κατά τη διενέργεια ασκήσεως και ευρισκόμενος πιλότος μας στην περιοχή της Χαλκιδικής, για αδιευκρίνιστους ακόμη λόγους κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή. Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από το σοκ της απώλειας, απέραντος και ασύνορος θυμός μας κατέλαβε όταν πληροφορηθήκαμε ότι τη σωρό του ήρωα περισυνέλλεξε τουρκική φρεγάτα που βρισκόταν στην περιοχή στα πλαίσια άσκησης.

Αμείλικτα ερωτηματικά προκύπτουν και απαιτούν την πλήρη παράθεση επαρκών απαντήσεων. Κατ’ αρχή, πως βρέθηκε το τουρκικό πλοίο εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων και γιατί έφτασε τόσο γρήγορα και με τόση ακρίβεια στίγματος στο χώρο του δυστυχήματος. Ξεκινώντας μάλιστα από σχετικά μεγάλη απόσταση. Από ό,τι γνωρίζουμε, το αεροσκάφος μας και η τουρκική φρεγάτα δεν συμμετείχαν στην ίδια άσκηση. Ποιοι είναι οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν στην πτώση τον έμπειρο πιλότο μας; Γιατί τα ελληνικά σωστικά μέσα δεν περισυνέλλεξαν πρώτα τον Έλληνα σμηναγό, παρότι βρισκόντουσαν κοντύτερα από την τουρκική φρεγάτα; Θα αναζητηθούν οι ευθύνες εκεί που πραγματικά ανήκουν κι όχι στα διάφορα δήθεν ανθρώπινα λάθη και βέρτιγκο; Τι συμβαίνει με τις ζώνες έρευνας και διάσωσης; Μήπως έχουμε παραχωρήσει χώρο σ’ αυτά τα πλαίσια στην περιοχή εκείνη στους Τούρκους και γι’ αυτό βρέθηκαν εκεί; Και αν ναι, που αλλού;

Ο ενδοτισμός λαμβάνει διαστάσεις προδοσίας. Όταν καταφθάνει στην Κομοτηνή ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μπαμπατζάν και κάνει λόγο για τουρκική μειονότητα με δικαιώματα που καταπατώνται και προτροπή για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όταν ο κύριος αυτός παρίσταται και ομιλεί στα γραφεία της παράνομης «τουρκικής νεολαίας Κομοτηνής» και μας κάνει υποδείξεις περί «κουρδικής τρομοκρατίας» και αντιμετώπισή της βάσει ελληνοτουρκικής συμφωνίας( μάλιστα, τώρα καταλάβαμε!), τότε η ξεφτίλα μας σπάει ήδη παγκόσμιο ρεκόρ.

Η ανατροπή του Καθεστωτικού Νεοταξισμού επιβάλλεται. Η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη οφείλει να ξεσηκώσει τον λαό και να επιβάλλει από κοινού μια Νέα Κατάσταση, μια Ελληνική Τάξη Πραγμάτων. Με τους Ήρωες και την Ελλάδα δεν παίζει κανείς. Η Ελλάς θα επιστρέψει στους Έλληνες. Η Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάς είναι ο στόχος μας. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός είναι ο μόνος εγγυητής.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 3-12-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ
6-12-2007.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΤΗΣ 7-12-2007.
ΑΘΗΝΑ 7-12-2007.

Είναι κάποιες στιγμές που πραγματικά αναρωτιέμαι πως γίνεται και επιζεί τούτη εδώ η χώρα. Πως συμβαίνει και βρισκόμαστε εκτός κάποιου λαογραφικού ή εθνογραφικού μουσείου και όχι εντός ως δείγμα μουσειακής αναφοράς. Για όσους φαντάζει η ανωτέρω αναφορά ακραίο χιούμορ, απλώς υπενθυμίζω τις ορδές των βαρβάρων που έχουν παρελάσει στην Πατρίδα μας από τα βάθη των αιώνων έως πάρα πολύ πρόσφατα, πάντοτε διά πυρός και σιδήρου, τους πολλούς μαχητές του Ελληνικού Έθνους που έχουν δώσει τη ζωή τους γι’ αυτόν εδώ τον τόπο ακόμη και σε καιρούς ειρήνης ένεκα είτε πολιτικής βλακείας είτε προδοσίας, τους χαλεπούς καιρούς πείνας και οικονομικής ανέχειας που έχει αντέξει και εξακολουθεί να αντέχει ο Ελληνικός λαός. Αυτό πάντως που είναι βέβαιο σε κάθε περίπτωση είναι ότι η Καβάφειος ρήση «τι θα κάνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους» δεν πρόκειται ποτέ να τύχει εφαρμογής στην περίπτωση της Μεγάλης Πατρίδος μας Ελλάδος. Η μέγιστη σημασία της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας θα τραβάει πάντοτε τα βλέμματα και την άθλια παρουσία όλων των γνωστών και ανόητων κατακτητών της συμφοράς και του ολέθρου.

Και πράγματι, αυτή η σεπτή γωνιά του πλανήτη, τούτη εδώ η Γη των Ηρώων και του Φωτός είναι πλούσια εμπειριών στην αποτροπή κάθε κακοποιού στοιχείου και επιδρομέως, είτε νομαδικού χαρακτήρα είτε πολιτισμένης υφής και χαρακτήρα. Όταν όμως το σκηνικό επαναλαμβάνεται ανεξαρτήτως εποχής και συνθηκών, όταν η συμπεριφορά του γειτνιάζοντος και του μείζονος περιβάλλοντος διατηρείται αμείωτα επιθετική ανεξαρτήτως πολιτικής καταστάσεως, ενώ παράλληλα εμείς ανεχόμαστε τα πάντα δουλικά, τότε ασφαλώς κάτι δεν πάει καλά με εμάς τους ίδιους. Ή αποτελούμε τον ιδανικό τόπο του Μαζοχισμού και της αυτοχειριάσεως ή συμβαίνει κάτι βαθύτερο που πρέπει να εντοπίσουμε ή ισχύουν και τα δύο.

Ας ρίξουμε μια ματιά στην καθημερινότητα όπως καταγράφεται στη ραγδαίως ανανεούμενη και εξελισσόμενη επικαιρότητα και ας εντοπίσουμε τα ζητήματα που απασχολούν με υψηλή διαβάθμιση προτεραιότητας τον τόπο μας. Όλα είναι κρίσιμα και χρήζουν επισκόπησης, ορθής διαχείρισης και αποφασιστικότητας για επίλυση. Πολλά είναι αυτά που μας πνίγουν και γι’ αυτό αδυνατώ να θεωρήσω τυχαία τη συχνότητα και την πυκνότητα των όσων συμβαίνουν. Εμείς όμως τι κάνουμε. Πως και γιατί ανεχόμαστε την Τάξη των Γραικύλων και των Μαζοχιστών; Γιατί δεν αποκρούουμε τον Σιωνιστικό Νεοταξισμό;

Η Ελλάς σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει συγκεκριμένα προβλήματα τόσο σε εσωτερικό επίπεδο όσο και σε διεθνές. Η οικονομική ανέχεια, η εργασιακή και επιχειρηματική ένδεια, η ανασφάλεια και η συνταξιοδοτική αβεβαιότητα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού προβληματισμού. Από την άλλη μεριά η απειλή μεταβολής των συνόρων και των σημερινών δεδομένων(Κοσσυφοπέδιο κ.λ.π), η αστάθεια που ενδέχεται να προκληθεί από την ανάπτυξη της θεωρίας του ντόμινο ένεκα των πιθανών γενικών μεταβολών του χάρτη και η υποβάθμιση της διεθνούς θέσεως της Ελλάδος δυσκολεύουν τα ερείσματα της Πατρίδος μας.

Όταν μια χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τις ανωτέρω διαπιστωμένες δύσκολες καταστάσεις, είναι απολύτως φυσιολογικό και επιβεβλημένο να επιχειρήσει να θωρακίσει την κοινωνική της συνοχή και να επιβάλλει την συνεργασία τού συνόλου των πολιτών και του παραγωγικού της δυναμικού προκειμένου αφενός μεν να επικρατήσει στο εσωτερικό κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη με την άμβλυνση πάσης αδικίας, αφετέρου δε οι ενωμένες Δυνάμεις του Έθνους να επιβάλλουν τα Δίκαια του στον Διεθνή περίγυρο.

Αντί αυτών όμως εφαρμόζονται τα εντελώς αντίθετα και επικίνδυνα. Στο εσωτερικό μέτωπο εντείνεται το κλίμα ανασφάλειας στον τομέα της απασχόλησης και της οικογενειακής οικονομίας. Ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης, μετά από τη συνάντηση που είχε με τον αρμόδιο για τις μεταφορές επίτροπο της Ε.Ε Ζακ Μπαρό για το θέμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, τόνισε χαρακτηριστικά πως υπάρχουν πολλά ανοιχτά θέματα, τα οποία θέτουν εκ των πραγμάτων ζητήματα για την πορεία της εταιρίας. Η χώρα μας απειλείται να μείνει χωρίς Κρατικό Εθνικό Αερομεταφορέα με την απώλεια μιας Εθνικής Στρατηγικής σημασίας Εταιρία και οι εργαζόμενοι χωρίς δουλειά, ενώ κάλλιστα τα κόμματα θα μπορούσαν να βρουν λύση αποπληρώνοντας τα χρέη τους προς την ΟΑ. Αναφερόμαστε σ’ ένα πρόβλημα Εθνικής σημασίας που λαμβάνει πολιτική χροιά αφού χρήζει την παρουσία υπεύθυνης ηγεσίας.

Την ίδια στιγμή ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή υπέρογκων αυξήσεων στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η με χρονικό ορίζοντα και ρυθμό σε ικανό βάθος χρόνου. Μέσα στους επόμενους μήνες και σε τακτά χρονικά διαστήματα οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού που θα παραλαμβάνουμε θα είναι σημαντικά υπερτιμημένοι και θα μας υποβάλλουν σε κατάσταση ηλεκτροσόκ. Έτσι απλά, για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι και περισσότεροι.

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά, κάποιοι αλήτες αμφιβόλου εθνικότητας κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας αφίσες με αγγλόφωνους τίτλους που αναφέρονται με ειρωνικό τρόπο στο πρόβλημα υγείας του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και επιχαίρουν για την αρνητική τροπή που έχει πάρει. Τέτοια αφίσα εθεάθη στην οδό Μαυρομιχάλη στο ύψος του Χημείου. Παράλληλα το Μακεδονικό λαμβάνει καθημερινά ανησυχητικές διαστάσεις για τη χώρα μας και οι υγιείς Πατριωτικές αντιδράσεις όπου γης αποσιωπώνται.

Γι’ αυτό το λόγο κι όχι μόνο πρέπει να δώσουμε βροντερό παρών στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας και υπεράσπισης της Μακεδονίας Μας που θα λάβει χώρα στην Πλατεία Κολοκοτρώνη το Σάββατο 8/12 στις 7.00 το απόγευμα. Για να καταλάβουν όλοι ότι οι Έλληνες Πατριώτες δεν χαρίζουμε τίποτα και κανέναν στον οποιοδήποτε νεοβάρβαρο εντός και εκτός Ελλάδος. Πάνω απ’ όλα η Ελλάς.
Σπυρίδων Καραχάλιος
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΣΧΟΛΙΟ

ΑΘΗΝΑ 6-12-2007.

Πριν λίγες ημέρες σε γνωστή ιστοσελίδα συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης καταχωρήθηκε κείμενο Διεθνιστικής Οργανώσεως με παρόμοια πολιτική άποψη που έχει υψηλές «πλάτες» και επιτελεί συγκεκριμένη αποστολή. Συγκεκριμένα δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και κατηγορεί με ανακρίβειες οτιδήποτε Ελληνικό ζει και κινείται. Η οργάνωση λοιπόν στα πλαίσια μιας ακόμη αποστολής ρουτίνας στο καταχωρηθέν κείμενο που προαναφέρθηκε κατηγορεί τον ΛΑ.Ο.Σ, όντας κοινοβουλευτικό κόμμα, για αντισημιτικές τάσεις και εμένα προσωπικά για αντισημιτικές πρακτικές και ναζισμό. Πρόκειται για καθαρόαιμη αντιδημοκρατική συμπεριφορά που βασίζεται σε τερατώδη ψεύδη και ανακρίβειες και ενέχει τον χαρακτήρα της στοχοποίησης. Αναφέρει επί λέξη η ανωτέρω οργάνωση για το πρόσωπό μου τα εξής:

Στην «Α1» της 20/10/2007, ο Σπυρίδων Καραχάλιος (κουμπάρος του Γιώργου Καρατζαφέρη, πρώην ηγέτης της νεολαίας του ΛΑΟΣ ΝΕΟΣ, υποψήφιος βουλευτής το 2004 και 2007 και υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος το 2002 και 2006) αναφέρεται και αυτός στις εξελίξεις στα Βαλκάνια που καθορίζει η «αληθινή υπερδύναμη του καιρού μας, ο Διεθνής Σιωνιστικός Νεοταξισμός … η Νέα Σιών» και αυτοπροσδιορίζεται ως «γνήσιος Εθνικοκοινωνιστής» (η ελληνική απόδοση της λέξης ναζί). Σ. Καραχάλιος και Α. Γρυπαίος έχουν συγγράψει σειρά άλλων παρόμοιων αντισημιτικών κειμένων.

Απάντηση πρώτη : Όταν οι ανωτέρω κύριοι κάνουν γενικότερη αναφορά στον αντισημιτισμό και εστιάζουν στη δική μου αναφορά για τον αντισιωνισμό μου, αποδεικνύουν το σφάλμα συγχύσεως των δύο εννοιών που τους χαρακτηρίζει. Ο αντισιωνισμός κύριοι αντιτίθεται στον Νεοταξικό Ολοκληρωτισμό, στον οποίο μπορεί να μετέχουν είτε Εβραϊκής καταγωγής πολίτες είτε αλλογενείς. Υπ’ αυτή την έννοια σαφώς και είμαι Αντισιωνιστής. Αντιθέτως, ο αντισημιτισμός αντιτίθεται συλλήβδην εναντίον των Εβραίων, πράγμα που ούτε με εκφράζει ούτε το προσυπογράφω.

Απάντηση δεύτερη : Σε ό,τι αφορά τον Εθνικοκοινωνισμό μου, σ’ όλες τις αναφορές μου, σ’ όλες τις συζητήσεις μου και σ’ όλη την αρθογραφία μου έχω ξεκαθαρίσει ότι διαχωρίζω την έννοια Σοσιαλισμός και τα παράγωγά του από την Ελληνικότατη και ανόθευτη έννοια του Κοινωνισμού. Ο Σοσιαλισμός είναι καταφανώς διεθνιστική ιδεοληψία που επαγγέλλεται την πτώση των Συνόρων, των Θρησκειών, των Εθνικών Συμβόλων, των Εθνικών Κρατών, των Λαϊκών και Πατριωτικών Αξιών, άρα καθίσταται για εμένα αποκρουστικός και απορριπτέος. Ο Κοινωνισμός είναι Υπέρμαχος όλων των ανωτέρω Ελληνοφόρων Αξιών, άρα καθίσταται για εμένα επαινετός και αποδεκτός. Τώρα, αν ο Εθνικοκοινωνισμός μου μεταφράζεται σύμφωνα με κάποιους… ναζισμός, τι να πω άλλο πλην του ότι πρόκειται για διαστρέβλωση και πολιτική ανορθογραφία.

Απάντηση τρίτη : Οι παππούδες μου έχουν στρατευθεί τρεις φορές έκαστος και έχουν πολεμήσει και τους τέσσερις κατακτητές του καιρού εκείνου( τέσσερις επαναλαμβάνω κατακτητές, για να μη ξεχνιόμαστε) : Γερμανούς, Ιταλούς, Βουλγάρους, Αλβανούς). Άπαντες οι τέσσερις ανήκανε στον Άξονα. Μην ξεχνάμε κανένα όψιμο φιλαράκι. Ένας θείος μου εκ μητρός ονόματι Κολιγιάννης έχει διατελέσει Γ.Γ του Κ.Κ.Ε και ο αδελφός του υπηρέτησε από την άλλη πλευρά στο Βασιλικό Ναυτικό. Κανείς δεν μπορεί να μού μιλήσει εμένα για ναζισμό.
Κύριοι, καληνύχτα σας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ