Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 26-11-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 29-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 30-11-2007.

Πολλές φορές η συχνή χρήση μιας λέξης κοινότοπης και ευρέως αποδεκτής κατατείνει στην δημιουργία ενός κλίματος συγχύσεως αναφορικά με την αναδυόμενη ειλικρίνεια και τον σκοπό του ρητορεύοντος αυτή. Είναι γνωστό από τα πανάρχαια χρόνια ότι το λεγόμενο κοινό αίσθημα τύγχανε κάποτε εκμεταλλεύσεως από τους έχοντες το χάρισμα να άγουν το δήμο, να καθοδηγούν δηλαδή το λαό. Οτιδήποτε θεωρείτο όπως λέει ο λαός μας πιασάρικο χρησιμοποιείτο ενίοτε από την πολιτική τάξη προκειμένου να θέλξει τον πολίτη και να τον στρέψει ιδεολογικά προς το μέρος της. Βέβαια στην Ελληνική Αρχαιότητα και στα υγιή λεγόμενα πολιτεύματα, τα λαϊκά και πατριωτικά σε αντίθεση με το σήμερα, υπήρχαν κάποιες ειδοποιείς διαφορές που στη σημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε απουσιάζουν παντελώς. Η αθέτηση των υπεσχημένων και η καπήλευση της λαϊκής πίστης τιμωρούνταν κατά τρόπο τέτοιο ώστε ο έκθετος πολιτικός δεν τολμούσε να ξαναεκθέσει την αναξιότητά του ενώπιον της λαϊκής ετυμηγορίας. Είτε ιδιωτεύοντας μέσα στη λαϊκή περιφρόνηση είτε μετοικίζοντας σ’ άλλα μέρη.

Η Καθεστηκυία Τάξη της εποχής μας, της Νέας Εποχής του Σιωνιστικού Νεοταξισμού, έχει μετατρέψει σε πολιτικό εθιμικό «δίκαιο» την άσκηση της πονηρής δημαγωγίας. Η παλαιά καθοδήγηση του πολίτη στο δρόμο του συμφέροντος της Πολιτείας έχει προ πολλών ετών αντικατασταθεί από την πορεία στην οδό του ωφελιμισμού και του καιροσκοπισμού. Η ίδια η Πολιτική Τάξη σήμερα αθετεί το δικό της λόγο και ακυρώνει τη δική της παρουσία από τη μια πρωία έως την επόμενη. Η ανίχνευση πλέον του εννοούμενου και του αληθινού καθίσταται αδύνατη και η απουσία του φανερώνεται ως ένδειξη του γενικού κανόνα.

Κλασσικό παράδειγμα που επαληθεύει κατ’ ουσία το επικίνδυνο φαινόμενο του πολιτικαντισμού είναι ο τρόπος που ρητορεύεται η ωραιότερη Ελληνική έννοια του Πατριωτισμού και η ερμηνευτική απόδοση που της επιφυλάσσεται. Έχουμε για παράδειγμα ακούσει για τον λεγόμενο κομματικό «πατριωτισμό» ή για τον εσχάτως προκύψαντα «Νέο» πατριωτισμό. Φυσικά η αναφορά και μόνο στην προσήλωση στο κόμμα και την σύγκρισή του με την Πατρίδα προκαλεί γέλιο και αποτελεί βάρβαρη ιεροσυλία. Πρώτα απ’ όλα η προάσπιση της Πατρίδος είναι ασύγκριτη και βρίσκεται υπέρ άνω όλων των έμψυχων και άψυχων αξιών, αφού χωρίς αυτήν ο πολίτης είναι έρμαιο των καταστάσεων και ον δουλοπρεπές. Η Πατρίδα χωρίς το κόμμα θα εξακολουθήσει να υπάρχει, ιδίως αν ο κομματικός συρφετός έχει το σημερινό ραγιάδικο χάλι. Τότε η Πατρίδα θα υπάρξει ευτυχέστερη. Το κόμμα χωρίς την Πατρίδα θα περιέλθει σίγουρα σε κώμα.

Σε ό,τι αφορά τον περιλάλητο και σύγχρονο «Νέο» πατριωτισμό, τα παραδείγματα που μας πιστοποιούν την ύπαρξή του αγνοούν παντελώς την έννοια της Πατρίδος. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με έναν πατριωτισμό χωρίς Πατρίδα! Συχνά πυκνά ακούμε τους «πεφωτισμένους» ταγούς να επικαλούνται τον διαβόητο «Νέο» πατριωτισμό και μας πιάνει σύγκρυο. Ακούμε να συνδυάζουν την Πατρίδα με τη σύνεση και τον διάλογο και αισθανόμαστε να μπερδεύουν τις έννοιες Πατρίδα και παρτίδα.

Ποια σύνεση και ποια ψυχραιμία να επιδείξουμε στα ζητήματα της Β. Ηπείρου, της Β. Μακεδονίας και της κατεχόμενης Κύπρου Μας και τι διάλογο να κάνουμε με τους κρατικούς διαλυτές της Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων; Να αποδεχθούμε ότι η επιθετικότητά τους οφείλεται σε πλάνη και σε αγνωσία της πραγματικής ιστορίας και οι διεκδικητικές τους προθέσεις σε επιθετική τάση φιλίας και σε μεγάλο διακρατικό έρωτα; Και οι συνθηματολογίες περί Τουρκικής Θράκης και Σκοπιανής Θεσσαλονίκης σε πολιτικές συγκεντρώσεις και στρατόπεδα εκτός Ελλάδος και σε πολιτικές συνάξεις ακόμη και εντός Ελλάδος τι είναι, προσκλητήριο σε διαγωνισμό αντοχής και δεξιοτήτων; Ιδιαίτερα όταν η «επίσημη» Ελλάς αδυνατεί όχι απλά να διεκδικήσει στα πλαίσια Διεθνών Συνθηκών την Ελληνικότητα των αλύτρωτων Πατρίδων αλλά κι αυτή των ομογενών μας που διαβιούν πέριξ των συνόρων μας.

Αν ωστόσο νοιάζονται και προλαβαίνουν οι «αυτόφωτοι» πολιτικοί «μας» «άρχοντες» να διδαχθούν τι πραγματικά σημαίνει Πατριωτισμός με πι κεφαλαίο και όχι μικρό σαν την μικρότητά τους, αν αποφασίσουν να λειτουργήσουν χωρίς οικονομικά και διεθνιστικά δεσμά, αν θελήσουν να υπηρετήσουν την Πατρίδα ως εντολοδότες και όχι εντολοδόχοι, τότε έχουμε να τους συστήσουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα Πατριωτισμού. Και επειδή το πιο πρόσφατο Εθνικό θέμα που απασχολεί την Ελλάδα είναι το αποκαλούμενο Μακεδονικό και η Γυφτοσκοπιανή θρασύτητα, θα τους θυμίσουμε την υπόθεση Στίβεν Λάλας. Ο γνωστός υπάλληλος της εν Αθήναις Αμερικανικής Πρεσβείας που ενεχειρούσε στις Ελληνικές Αρχές αμερικάνικα έγγραφα, σχετικά με τη Μακεδονία Μας, χωρίς να εισπράττει αμοιβή, στο όνομα της Πατρίδος. Το ακούσατε αυτό αρχοντάδες μου, χωρίς να τσεπώνει παραδάκι από κανένα «μεγαλόσχημο». Και μάλιστα κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Λάλας είχε βοηθήσει κι άλλες φορές την Ελλάδα χωρίς να γίνει αντιληπτός και πάντοτε αμισθί. Διότι ο Γνήσιος Πατριώτης δεν ρωτάει λεπτομέρειες και δεν το σκέφτεται αλλά ρίχνεται στη φωτιά χάριν της Πατρίδος κόντρα σε λογική και νόμους. Αυτός είναι ο Πατριώτης Λάλας.

Το πώς συνελήφθη ο Στίβεν Λάλας είναι ένα θέμα αδιευκρίνιστο. Άλλοι λένε για εσφαλμένους Ελληνικούς χειρισμούς κι άλλοι για προηγηθείσα κατάδοση. Μπορεί να συνέβησαν και τα δύο. Το θέμα είναι ότι καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξη στις αμερικάνικες φυλακές και δυόμισι χρόνια απαγόρευση εξόδου από τη χώρα όταν κατάσκοποι άλλων χωρών δεν μένουν ούτε μια μέρα φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία αξιώθηκε επιτέλους φέτος να επιτύχει την απελευθέρωσή του. Ας διδαχθούν επιτέλους κάποιοι τι σημαίνει Πατριωτισμός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 25-11-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ
27-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 27-11-2007.

Εξελίξεις σημαντικές δρομολογούνται στην ευρύτερη γειτονιά της Πατρίδος μας και τις οποίες η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να διαχειριστεί με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Ο όρος «γειτονιά» αναφέρεται σε κάθε ζώνη Ελληνικού γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος ανεξαρτήτως γεωγραφικού προσδιορισμού και εγγύτητας. Αρκεί η εκάστοτε περιοχή να διαθέτει Ελληνικούς πληθυσμούς, προηγούμενη ιστορική παρουσία και Ελληνικά συμφέροντα που επιτρέπουν την αναβάθμιση του ρόλου και επιβάλλουν την παρουσία του Μητροπολιτικού Ελληνισμού.

Μια τέτοια πολιτική περίσταση συντρέχει στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και αφορά την διενέργεια βημάτων επίλυσης του χρονίζοντος Παλαιστινιακού ζητήματος. Η συγκεκριμένη εκκρεμότητα στερεί από έναν ολόκληρο λαό το δικαίωμα της δημιουργίας κρατικής οντότητας και διαιωνίζει τις διαπάλες μεταξύ των γειτνιαζόντων χωρών με ευθύνη ενός κράτους που έχει χαρακτηρισθεί εν πολλοίς, όχι αδικαιολόγητα, ως ο ταραξίας της υπόθεσης, του Ισραήλ. Η Ελλάς έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να συμμετέχει στις τοπικές εξελίξεις για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Πρώτον, η σημερινή παράτυπη κατάσταση είναι απότοκος του γνωστού Αραβοισραηλινού Πολέμου που οδήγησε στην επικράτηση έξωθεν επιβαλλομένων ρυθμίσεων ακόμη και στην ίδια την Πατρίδα μας. Να υπενθυμίσουμε ότι ο αείμνηστος Γεώργιος Παπαδόπουλος ανετράπη από τον…Αμερικανωθούμενο αλλά περιορισμένης νοητικής εμβέλειας Δ. Ιωαννίδη επειδή στους διακαείς πόθους των Η.Π.Α για παραχώρηση αεροδιαδρόμου προκειμένου να ενισχύσουν το συνεταιράκι και αδερφό Ισραήλ απάντησε αρνητικά. Το Πολυτεχνείο, ο Ιωαννίδης και ο Αττίλας στη πολυβασανισμένη Κύπρο Μας ήταν τα κτηνώδη αντίποινα του Διεθνούς Σιωνισμού.

Δεύτερον, η ύπαρξη Ελληνόριζων πληθυσμιακών ομάδων σε μεγάλο εύρος της Μέσης Ανατολής επιβάλλει την εμπλοκή της Ελλάδος και τη συμβολή της στην προάσπιση των δικαίων τους από κάθε άποψη. Η λαϊκή αυτοδιάθεση, τα ανθρώπινα δικαιωμάτων και η Ελληνικότητα είναι στοιχειώδη αγαθά του πολιτισμού. Οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι, οι Συροκρήτες και άλλοι κάτοικοι ομιλούν καθαρά για την Ελληνική καταγωγή τους. Και βέβαια τα προαιώνια δικαιώματα του Ελληνισμού στην ευρύτερη περιοχή τεκμαίρονται και βασίζονται σε στέρεα θεμέλια που έχει οικοδομήσει το Σεπτό Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και η Αγιοταφική Κοινότητα του Ελληνισμού Μας. Κατά συνέπεια η πολιτική και ενδεχομένως στρατιωτική παρουσία της Ελλάδος πρέπει να παρέχεται όπου γης εδράζεται και δραστηριοποιείται ο μείζων Ελληνισμός. Κι αν ακόμη ευρίσκεται κάπου ένας και μόνον Έλληνας, η Ελλάς οφείλει να τον προστατεύσει, οφείλει να δηλώσει την παρουσία της.

Τρίτον, η Μέση Ανατολή αποτελεί κρίσιμη γεωπολιτική περιφέρεια και έχει δώσει συχνά πυκνά σημαντικά πολιτικά μηνύματα και διακρατικές τριβές που έχουν εξαχθεί στον διεθνή περίγυρο. Οι σχέσεις συνεργασίας που τηρεί το Ισραήλ με την Τουρκία αποδεικνύονται στην πράξη πολλαπλά. Και οι δύο αυτές χώρες ασκούν στην ευρύτερη περιοχή τους ρόλο χωροφύλακα, παρεμβαίνουν στα εσωτερικά των γειτονικών τους χωρών, εκφράζουν παρανοϊκές διεκδικήσεις και είναι δέσμιες του Διεθνούς Σιωνισμού. Συνεπώς η συμμετοχή της χώρας μας στις αποφάσεις που θα παρθούν στη συνδιάσκεψη που θα λάβει χώρα Δευτέρα και Τρίτη στην Ανάπολη των Η.Π.Α για το μέλλον της περιοχής, την επίλυση του Μεσανατολικού και τη δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους είναι μείζονος Εθνικής σημασίας για την Ελλάδα. Αφενός μεν για να περιορίσουμε τις Εβραϊκές βουλιμίες και να ποδηγετήσουμε τα αποτελέσματα της συνδιάσκεψης υπέρ του μείζονος Ελληνισμού, αφετέρου για να εγκλωβίσουμε τον Τουρκοεβραικό Παράγοντα απολύτως ελεγχόμενο και περιορισμένο.

Η ανωτέρω συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή των αμέσων εμπλεκομένων μερών( Παλαιστίνιοι, Ισραηλίτες), της τετράδος για το Μεσανατολικό( Ε.Ε, Η.Π.Α, Ρωσία, Ο.Η.Ε), των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, του Αραβικού Συνδέσμου, 10 χωρών της Ε.Ε συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος και των χωρών της περιοχής της Μέσης Ανατολής, ανάμεσά τους και η Τουρκία. Ήδη οι Άραβες, όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου Αιγύπτιος Αμρ Μούσα, προσέρχονται για να δηλώσουν την υποστήριξή τους στους Παλαιστινίους και να αξιοποιήσουν πρόταση του Σαουδάραβα βασιλιά Αμπντάλα περί αραβικής αναγνωρίσεως του Ισραήλ αν και μόνο αν το τελευταίο αποσυρθεί από τα αραβικά εδάφη της Δυτικής Όχθης, τα Συριακά υψώματα του Γκολάν και την περιοχή Σεμπάα, στο Λίβανο.

Ωστόσο στο περιθώριο προπαρασκευαστικής συνόδου του Αραβικού Συνδέσμου ο Σαουδάραβας Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι θα προσέλθει έστω και απρόθυμα γιατί «δεν θέλει να αντιταχθεί στη συναίνεση που φαίνεται να διαμορφώνεται στα αραβικά κράτη». Έσπευσε όμως να διευκρινίσει ότι δεν θα πάρει μέρος σε θεατρικά σώου και υποκριτικές χειραψίες με τους Ισραηλινούς. Η Συρία απαιτεί να συζητηθεί το ζήτημα των υψωμάτων του Γκολάν, ο επικεφαλής των Παλαιστινίων διαπραγματευτών δηλώνει επιθυμία για την ειρήνευση αλλά όχι με οποιοδήποτε τίμημα και οι Ισραηλινοί θέτουν τα δικά τους όρια.

Η Ελληνική παρουσία λοιπόν καθίσταται πολλαπλά χρήσιμη και κρίσιμη. Η ΥΠΕΞ κα. Μπακογιάννη οφείλει να είναι προσεκτική. Οι διμερείς επαφές της πρέπει να κατευθυνθούν προς την πορεία της ενημερώσεως επί των Ελληνικών θέσεων για το ζήτημα της Μακεδονίας Μας και τη φάση που αυτό εισέρχεται, ενώ τα συμφέροντά μας και το Διεθνές Δίκαιο επιβάλλουν να σταθούμε δίπλα στον Αραβικό Παράγοντα. Οψόμεθα…
Σπυρίδων Καραχάλιος
Πρώην Πρόεδρος Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ
Πολιτευτής ΛΑ.Ο.Σ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 18-11-2007:

http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 22-11-2007.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

ΤΗΣ 22-11-2007.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΝΕ.Ο.Σ 22-11-2007.

ΑΘΗΝΑ 22-11-2007.

Όσοι επιθυμούν την αναζήτηση σίγουρων λύσεων και ασφαλών διεξόδων από τα σημερινά σωρευμένα προβλήματα και τα τραγικά αδιέξοδα που λιμνάζουν την Πατρίδα μας, κρατώντας την δέσμια στο βάλτο της μιζέριας, μάλλον ματαιοπονούν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ονειροβατούν. Πλανώνται πλάνη οικτρή αν αναμένουν την τελική πραγμάτωση τέτοιων επιβεβλημένων βημάτων επίλυσης από τη σημερινή πολιτική ηγεσία. Είτε κυβερνώσα είτε συμπληρωματικώς λειτουργούσα. Στην σημερινή πολιτική πρακτική, την εξόχως σχεδιασμένη και άμεσα επιβαλλόμενη από τις Δυνάμεις του Νεοταξισμού, κάθε ενέργεια και παράλειψη επιτελεί συγκεκριμένο σκοπό. Τίποτα δεν λανθάνει και δεν είναι τυχαίο.

Προεκλογικά υπήρχε έντονη η πεποίθηση ότι η επόμενη Βουλή και η νέα Κυβέρνηση θα καλούντο να διαχειριστούν δύο πολύ καυτά για την Πατρίδα μας ζητήματα ,απ’ αυτά που χαρακτηρίζονται ως θέματα αιχμής, το Ασφαλιστικό και το Σκοπιανό. Η ύψιστη σημασία αυτών των ζητημάτων είναι αυτονόητη, αφού το μεν πρώτο συνδέεται με την εργασιακή ειρήνη και την κοινωνική συνοχή, το δε δεύτερο και ο σωστός ή μη χειρισμός του θα καταδείξει το βαθμό επάρκειας της Εθνικής μας πολιτικής και της διασφάλισης της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Αν μια χώρα επιθυμεί να ξεφύγει από οτιδήποτε αρνητικό την συνόδευε μέχρι χθες, αν επιζητεί να κατακτήσει μια επίζηλη θέση στον χάρτη των Εθνών, τότε αναμφίβολα το πρώτο που θα επιδιώξει να πετύχει είναι η κοινωνική συνοχή και ηρεμία. Τότε η πολιτική ικανότητα και ευφυΐα θα φανούν αρκετές για να υποκλιθεί ο εξωτερικός παράγοντας. Αν όμως απουσιάζουν η πολιτική ελευθερία και η αυτόνομη βούληση, αν ο ένοικος τελεί σε σχέση εξάρτισης μέσα στον ίδιο του τον οίκο έναντι του αληθινού ρυθμιστή και εντολοδότη, τότε όλα τα δεδομένα αλλάζουν.

Η επισταμένη παρακολούθηση της επικαιρότητας την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και η γενική πρεμούρα για την διενέργεια των εκλογών που περατώθηκαν παρείχαν τα εχέγγυα ότι το Εξουσιαστικό Σύστημα επιθυμούσε μια Πολιτική Κατάσταση με ανανεωμένο χρόνο πολιτικού βίου αλλά και περίσσευμα αποδοχής ενός σύντομου κοινοβουλευτικού κύκλου. Η διάσωση της Καθεστηκυίας Τάξεως και η διεκπεραίωση της αναλαμβανόμενης αποστολής υπερβαίνουν και πρόσωπα και αξιοπρέπεια και Πατρίδα.

Και ιδού, το μέχρι πρόσφατα ανέγγιχτο ζήτημα του Ασφαλιστικού κάνει δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα και προκαλεί θόρυβο στο πέρασμά του. Έχουμε συνηθίσει βέβαια τις χρονίζουσες αναφορές και επικλήσεις στο όνομα της επιβίωσης του Ασφαλιστικού μας Συστήματος να μας θυμίζουν κάτι από την περίφημη λιτότητα. Ουδείς όμως αποφάσιζε να κάνει ένα βήμα εμπρός. Όχι βέβαια γιατί δεν υπάρχουν ή δεν μπορούν να εξευρεθούν οι απαραίτητοι πόροι αλλά γιατί απουσίαζε και απουσιάζει η ειλικρινής διάθεση επίλυσης. Είναι προφανές ότι η χρήση του ανωτέρω ζητήματος ως φόβητρου και ως μέσου πειθαναγκασμού τίθεται στην υπηρεσία της συντήρησης του υπάρχοντος Καθεστωτισμού απέναντι σε κάθε «άτακτη» συνείδηση. Στις ασφαλιστικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης πρώτη αντίδραση εκδηλώθηκε από τους συνδικαλιστικούς φορείς, την ΑΔΕΔΥ και την ΓΣΕΕ της εξόφθαλμης και δεδηλωμένης πασοκικής επιρροής. Οι δύο αυτοί φορείς αντιδρώντας στην εξαγγελλομένη ενοποίηση των ταμείων και επισύροντας το φόβο της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης των ορίων ηλικίας κάνουν λόγο για την ανάγκη χρηματοδότησης του συστήματος και εξαγγέλλουν απεργία για την 12 Δεκεμβρίου.

Όταν μέχρι σήμερα υπάρχουν 155 Ταμεία ασφάλισης που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους σε διαφορετικές οικονομικές ταχύτητες και συνεισφέρουν στην σπατάλη δημοσίου χρήματος, τότε ασφαλώς κάτι δεν πάει καλά. Και φυσικά επιβάλλεται η σύνδεση του Ασφαλιστικού τόσο με την ενισχυμένη χρηματοδότηση των Ταμείων ,όπως σωστά επισημαίνεται, όπως και με το Δημογραφικό Πρόβλημα και την ανάγκη πληθυσμιακής έκρηξης που σκόπιμα αποσιωπάτε. Για ποιο ασφαλιστικό μιλάμε όταν οι συνταξιούχοι υπερβούν ποσοτικά τους εργαζομένους και εκτιναχθεί η αυτοχρηματοδότηση στον αέρα; Η ύπαρξη ενός και μόνο ασφαλιστικού ταμείου που θα στηριχθεί σε ορθολογιστική μελέτη εξοικονόμησης πόρων και με μέτρο υπολογισμού συντάξεως τα φορολογηθέντα εισοδήματα θα αναζωογονήσει την Κοινωνική Ασφάλιση. Σε συνδυασμό με την κινητροδότηση της πολυτεκνικότητας.

Στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και με αφορμή την ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ Γ. Καρατζαφέρη, ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στη Βουλή απάντησε ότι η Αθήνα δεν θα δεχθεί την είσοδο των Σκοπίων σε ΕΕ ΚΑΙ ΝΑΤΟ αν δεν δείξουν βούληση για την επίλυση του προβλήματος! Μα τότε στην Ευρωβουλή γιατί η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών είχε συνυπογράψει δεσμευτικό κείμενο ότι η ονομασία του κρατιδίου δεν αποτελεί εμπόδιο για την είσοδό του στους διεθνείς οργανισμούς; Μήπως δεν ισχύει; Ασφαλέστατα και ισχύει, αυτό και κυρίως αυτό. Σε ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ αναφορικά με τη θέση της Ελλάδος για σύνθετη ονομασία, ο Πρωθυπουργός απάντησε ότι δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης και ότι χρόνια τώρα οι διαπραγματεύσεις γίνονται στη βάση της σύνθετης ονομασίας! Δηλαδή δεν γνωρίζει ο κ. Πρωθυπουργός για τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών που είχε γίνει υπό την Προεδρία του μακαρίτη θείου του με απόφαση περί μη αποδοχής ονομασίας αναφερόμενης στη Μακεδονία Μας;

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι αυτή η Βουλή θα είναι ειδικών και υποταγμένων αποστολών, επομένως και βραχύβια. Η ώρα των μεγάλων και κρίσιμων αλλαγών πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί. Η Καθεστηκυία Τάξη το γνωρίζει και προβάρει ήδη το κατάλληλο εκλογικό κουστούμι που λέγεται εκλογικός νόμος. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη, προμαχώντας υπέρ Ελλήνων εργαζομένων και Πατρώας Γης, ετοιμάζεται για την μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973- ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΝΩΤΙΚΟ

ΑΘΗΝΑ 19-11-2007.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ 21-11-2007.

Το πολιτικό καθεστώς που βιώνουμε τα τελευταία 33 έτη έχει συγκεκριμένα προσδιοριστικά γνωρίσματα και βασίζει τη συντήρηση της ύπαρξής του σε ορισμένους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς και ηρωοποιημένες καταστάσεις. Έχει μια ταυτότητα και μια μορφολογία που τη διαμόρφωσαν οι κτήτορες και ιδρυτές του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζεται ως άσπιλο, άμωμο και αυθεντικό στα μάτια του υποτιθέμενου κυρίαρχου λαού. Να μην μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα πρωτεία, τη γνησιότητα και την λαϊκότητα του. Στην αρχή οι «Δημοκράτες»(μετέπειτα Δημοδεσμοφύλακες), επιδιώκοντας να ελκύσουν οπαδούς, επένδυσαν την εξάπλωση της δικής τους «Δημοκρατίας» στη συμμετοχή του Πατριωτικού στοιχείου, γνωρίζοντας άριστα την ψυχοσύνθεση του Έλληνα και την αγάπη και προσήλωση που θρέφει για την Πατρίδα του. Άλλωστε το μετέπειτα «αρνητικό» τρίπτυχο, το στιγματισθέν δήθεν από τους ισχνούς ψευτοδημοκράτες Πατρίδα- Θρησκεία- Οικογένεια είχε στην αρχή τεθεί στην υπηρεσία του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Πολύ αργότερα και αφού είχε πειστεί ο Ελληνικός λαός από τα θέλγητρα της Νέας Πολιτείας, ο Πατριωτισμός χρεώθηκε τον επιθετικό προσδιορισμό του Φασισμού και του αρνητισμού κάθε ξένης πρόσμιξης. Τρία πουλάκια κάθονται. Πρώτα απ’ όλα, επάνω στην πρεμούρα τους να πολεμήσουν οτιδήποτε το Εθνικιστικό επικαλούνται τον ιταλογενή μπαμπούλα του Φασισμού και εν συνεχεία προμαχούν υπέρ του πολυφυλετισμού. Φυσικά, αφού εχθρεύονται το Ελληνικό Έθνος και επιθυμούν τη νόθευσή του. Αργότερα στραπατσάρισαν το Θεσμό της Οικογένειας με τις διάφορες χειραφετήσεις και την αποενοχοποίηση της μοιχείας και εσχάτως στοχοποίησαν την Ορθοδοξία μας. Διαχρονικά βέβαια κόντυναν και κονταίνουν το γόητρο των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Αυτοί οι αυτονομαζόμενοι «Δημοκράτες», οι σημερινοί Δημοπράττες ( βλέπε Ίμια, Μακεδονία κ.ά. ), οι παροχείς της ανοχής και συνάμα συνεργάτες της οικονομικής ολιγαρχίας που λυμαίνεται το λαϊκό μόχθο, οι διαλυτές των Εθνικών, λαϊκών και κοινωνικών αξιών, οι συρρικνωτές του Ελληνισμού, στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια το εξόχως Νεοταξικό τους Καθεστώς στην προπαγανδιστική εμφύτευση μύθων διά της πλύσης εγκεφάλου. Ένας απ’ αυτούς τους μύθους συνδέεται με τη γνωστή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δεν θα ισχυριστώ ότι δεν συνέβη. Γιατί η ιστορία το κατέγραψε. Δεν θα πω ότι δεν υπήρξαν αγνοί αγωνιστές. Γιατί υπήρξαν και διεκδικούσαν ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Θα πω όμως ότι δεν τα κατάφεραν διότι οι μισθοί συρρικνώνονται, η παιδεία της αφελληνοποίησης δεν μας ταιριάζει και η νεοταξική πλουτοκρατία μας υφαρπάζει ότι περισσεύει. Θα πω επίσης ότι το Πολυτεχνείο δημιούργησε τη νέα γενιά των πολιτικάντικων αρπακτικών που μειοψήφισαν τότε και πλειοψήφισαν ως Άρχουσα Τάξη στον καιρό της Μεταπολιτευτικής «Δημοκρατίας». Τους γνωρίζουν οι πάντες, τους θέλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων αλλά θα τους καταγράψει αρνητικά η Ιστορία των Ελλήνων.

Επιπλέον και επιγραμματικά σημειώνω τα κατωτέρω:

1) Είμαι δεδηλωμένος Εθνικοκοινωνιστής και έχω την ευτυχή θέση να έχω δύο θείους εκ μητρός, τους αδερφούς Κολιγιάννη, ο μεν ένας μέλος του Κ.Κ.Ε, ο δε δεύτερος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και συμμέτοχος του γνωστού κινήματος του πρώην Βασιλέως Κωνσταντίνου κατά της Επταετίας. Υπάρχει λοιπόν η ιδεολογική τοποθέτηση αλλά και η αντικειμενική γνώση. Μέσα στο Πολυτεχνείο εισήλθαν και άτομα που δεν ήταν φοιτητές της Σχολής, η δε έντονη παρουσία σ’ αυτή τη μεθόδευση του Κ.Κ.Ε δεν αμφισβητείται.

2) Αληθεύει ότι η αναμνηστική προτομή φοιτητή αντιστοιχεί σε άτομο που δεν απεβίωσε αλλά τελείωσε τις σπουδές του και έγινε καθηγητής;

3) Τι απέγινε το πόρισμα του δολοφονηθέντος εισαγγελέα Τσεβά που απεδείκνυε μετά από πολύχρονες και επιστάμενες έρευνες ότι ουδείς φοιτητής ή άλλος παρευρισκόμενος δολοφονήθηκε εντός χώρου κάποιας Σχολής ή μη μόνον απεβίωσαν κάποιοι συγκεκριμένοι εκτός σχολών από ελεύθερους σκοπευτές αγνώστους;

4) Είναι γνωστό ότι ο αείμνηστος Γεώργιος Παπαδόπουλος ήθελε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Κατά συνέπεια το Πολυτεχνείο οδήγησε στην ανατροπή Παπαδόπουλου από τη Αμερικανοκίνητη Χούντα Ιωαννίδη και την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και όχι στη Δημοκρατία.

5) Από το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών του καιρού εκείνου οδηγηθήκαμε σήμερα στο Ελλάς Ελλήνων μετά Χασίς και Βιασμών.

Ευχής έργο και επιτακτική ανάγκη είναι να οδηγηθούμε στην μέγιστη σύζευξη της Ελλάδος των Ελλήνων Πατριωτών κάτω από την πολιτική και προστατευτική ομπρέλα μιας Μεγάλης και Ισχυρής Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης. Διότι οι Έλληνες κατά μέγιστη πλειοψηφία επιδιώκουμε μια Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα, μια Υπερήφανη και Αδέσμευτη Ελλάδα για τα παιδιά μας, για τη Νέα Γενιά Ελλήνων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 10-11-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 15-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 16-11-2007.

Όσοι κατέρχονται σε πολυσύχναστες γειτονιές και πλατείες, γενικά όπου αναπτύσσεται έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα, έρχονται αντιμέτωποι με μια σκληρή πραγματικότητα που προκαλεί αισθήματα δέους και απέχθειας. Δέος για την υπερδιόγκωση του αριθμού των αλλοδαπών λαθρεποίκων που έχουν καταλάβει τη δύσμοιρη Ελλάδα και απέχθεια για την έλλειψη βούλησης ανάδειξης και επίλυσης του προβλήματος.

Όποιος Έλληνας περιδιαβαίνει σε μια ανάλογη συνοικία χρειάζεται να διανύσει μεγάλη απόσταση προκειμένου να ακούσει μια συνομιλία στη μητρική του γλώσσα. Και δεν είναι το μόνο πρόβλημα η υπερβολική αύξηση των ξένων που φόρτωσαν οι νεοταξίτες πολιτικάντηδες καταναγκαστικά στις πλάτες του Ελληνικού λαού. Ασφαλώς αυτό και μόνο συνιστά την ευθεία απειλή της αλλοίωσης του εθνολογικού ιστού της Πατρίδος μας και της εν δυνάμει φυλετικής μεταβολής του λαού μας. Η Ελλάς ως πάλαι ποτέ καθαρόαιμο Έθνος-Κράτος, πρότυπο εθνικής και φυλετικής ομοιομορφίας παγκοσμίως, τείνει να μετατραπεί σε πανδοχείο και χώρος συσσωρεύσεως πανσπερμικών γυρολόγων και τυχοδιωκτών. Εκείνο δε το στοιχείο που εκτραχύνει εξοργιστικά το Εθνικά και Κοινωνικά επικίνδυνο φαινόμενο είναι η πληθυσμιακή και ηλικιακή σύνθεση των εισβολέων και καταληψιών της Ελληνικής γης. Η μεγάλη πλειοψηφία τους προέρχεται από κράτη που είτε αποτελούν επίπλαστα μορφώματα προκειμένου να νομιμοποιηθούν οι υφαρπαγές Ελληνικών εδαφών είτε κατέχουν στην επικράτεια τους ως προϊόν ατιμωτικών συμφωνιών και συνθηκών εδάφη που αποσπάστηκαν από τον Εθνικό μας Κορμό με πολεμικές πράξεις. Αυτές οι γεωφυσικές κλοπές συντελέστηκαν κατ’ εντολή του Σιωνιστικού Νεοταξισμού και δουλική αποδοχή της προσκυνημένης πολιτικής ηγεσίας «μας». Το πλέον μαζοχιστικό της υποθέσεως βρίσκεται στο σημείο ότι ένα σημαντικό τμήμα αυτών των ανθρώπων έλκει εν γνώσει του Ελληνική καταγωγή που το σημερινό Ελληνικό κράτος «μας» αγνοεί σκόπιμα κατά το Πομακικό πρότυπο.

Έτσι λοιπόν πολλοί λαθρομετανάστες προέρχονται από την Αλβανία που το μεγαλύτερο τμήμα της αποτελείται από την Β. Ήπειρό Μας και επικαλείται ως εθνικό «της» ήρωα τον διεθνώς αποδεδειγμένα Έλληνα Γεώργιο Καστριώτη. Επιπλέον από τα Σκόπια που περικλείουν την αλύτρωτη Β. Μακεδονία Μας και την Βουλγαρία που περιλαμβάνει επίσης Μακεδονικά, άρα Ελληνικά, εδάφη και την Αν. Ρωμυλία Μας. Η Αλβανία και τα Σκόπια αντί να μας επιστρέψουν ό,τι μας οφείλουν, ζητούν να μας αρπάξουν και νέα εδάφη. Τα δύο αυτά κατά φαντασία και σκοπιμότητα «κράτη» σήμερα διεκδικούν το καθένα για λογαριασμό του, και κατά παρέκκλιση πάσης έννοιας λογικής, σοβαρότητας και ιστορικότητας, την πατρότητα και την εθνική προέλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Οι μεν Σκοπιανοί θέλουν να μας πείσουν, παρότι ήρθαν στην περιοχή της Μακεδονίας Μας ως Βούλγαροι χιλιάδες χρόνια αργότερα την Βυζαντινή περίοδο, ότι ο Αλέξανδρος μιλούσε…σλάβικα(!), οι δε Αλβανοί στην ανθελληνική τους προπαγάνδα περιλαμβάνουν αναφορά που μας…πληροφορεί ότι η μητέρα του Ολυμπιάδα ήταν τάχα …Αλβανίδα(!) λόγω της Ηπειρωτικής της καταγωγής! Επομένως, κατά την τουρκαλβανική προπαγάνδα ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Ιλλυριός, δηλαδή Αλβανός! Όμως ρε σεις φουκαράδες νεοκατσαπλιάδες, θλιβερά νεοταξικά ενεργούμενα, οι Ιλλυριοί και οι Ηπειρώτες είναι παρακλάδια του κύριου κλάδου των Πελασγών. Οι δε Πελασγοί είναι γηγενείς Έλληνες, ομιλούσαν αδιάλειπτα την Ελληνική γλώσσα και πίστευαν στον ίδιο Θεό όπως τα υπόλοιπα Ελληνικά φύλα. Ο δε Γεώργιος Καστριώτης καταγόταν από παλιά και ένδοξη Βυζαντινή, κι άρα Ελληνική οικογένεια, μιλούσε επίσης στην Ελληνική γλώσσα και πολέμησε σκληρά τους Τούρκους δυνάστες. Ενώ εσείς τους υπηρετήσατε και τους υπηρετείτε δουλικότατα.

Όσο αφορά τους Σκοπιανούς, το λέω και το τονίζω: η Αχρίδα, τα Σκόπια, το Μοναστήρι, η Δοϊράνη, η Γευγελή κι όλη αυτή η χώρα είναι η Ελληνική Β. Μακεδονία Μας και διαθέτει συμπαγείς Ελληνικούς πληθυσμούς, είτε ελληνόφωνους είτε σλαβόφωνους. Τα Ελληνικά τοπωνύμια καταδεικνύουν με σαφήνεια την αλήθεια. Επιπλέον όλες οι απογραφές των τελευταίων πενήντα τουλάχιστον χρόνων το αποδεικνύουν. Η παραδοχή λοιπόν της μακεδονικότητας συνεπάγεται και υποχρεώσεις. Σημαίνει ουσιαστική παραδοχή της Ελληνικότητας και ενσωμάτωση στον Ελληνικό Εθνικό Κορμό. Όπου υπάρχει Ήπειρος και Μακεδονία, όπου γενικά ανδρώθηκε και μεγαλούργησε ο Ελληνισμός, εκεί εστιάζεται ο νόμιμος κάτοχος, η Ελλάς.

Από τη στιγμή όμως που δεν έχει αποκατασταθεί η ανωτέρω κανονική Εθνική Τάξη Πραγμάτων υπέρ του Ελληνικού Έθνους με ευθύνη της εντόπιας Καθεστηκυίας Τάξεως, η παραμονή λαθρομεταναστών από τα βορείως ευρισκόμενα κράτη συνιστά κίνδυνο για την Εθνική συνοχή και κυριαρχία της χώρας μας. Ιδίως όταν υφίστανται παράλογες απαιτήσεις σε βάρος μας. Τότε η ορθή εφαρμογή του νόμου και η Εθνική μας ασφάλεια υπαγορεύουν ρητά: ΑΠΕΛΑΣΗ.

Σε ό,τι αφορά τους λοιπούς ξένους μετανάστες, επιβάλλεται ο διαχωρισμός τους σε νόμιμους, παρανόμως νομιμοποιηθέντες και παράνομους. Οι παράνομοι και οι παρανόμως νομιμοποιηθέντες θα απελαθούν άμεσα. Το δε σύνολο των παραμενόντων νομίμων μεταναστών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% του Ελληνικού πληθυσμού. Αυτοί θα πρέπει να πληρούν τα κριτήρια μιας αυστηρής μεταναστευτικής πολιτικής: πρόσκληση για κάλυψη συγκεκριμένων υπαρκτών εργασιακών αναγκών, θετικός υγειονομικός έλεγχος, καθαρό ποινικό μητρώο, φιλικές διαθέσεις των χωρών προέλευσης. Οι νόμιμοι μετανάστες θα παραμένουν υπό το νομικό καθεστώς που διέπει τους αλλοδαπούς πολίτες και για όσο χρονικό διάστημα παρέχουν εργασία. Μετά θα εξέρχονται της χώρας. Αν κάποιοι είναι Ελληνικής καταγωγής, η Ελληνική Πολιτεία θα προβεί σε υπεύθυνο διαπιστωτικό έλεγχο και θα αγκαλιάσει αυτούς που πρέπει.

Αυτή η πολιτική είναι έργο μιας Εθνικής Πολιτείας, όπως μόνον ο Εθνικοκοινωνισμός μπορεί να επιβάλλει. Με τους Έλληνες, για τους Έλληνες και μόνον. Διότι ο λαός πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Η δε Ελληνική Νεολαία πρέπει να απαλλαγεί από το βαρύ φορτίο των μυριάδων αλλοδαπών νεαρής ηλικίας που αφαιρούν θέσεις εργασίας. Η Ελλάς θα ζήσει και θα απλωθεί μόνο με Ελληνικά χέρια.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://polapopsis.blogspot.com/

http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ:
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ Α1- ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ.
ΑΘΗΝΑ 11-11-2007.

Διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων. Συγκρούσεις επί συγκρούσεων, σε πολιτικό τουλάχιστον επίπεδο. Αντιπαραθέσεις επί αντιπαραθέσεων για τη γοητεία της εξουσίας. Οι διαγκωνισμοί παραμένουν στην ημερήσια διάταξη της καθημερινότητας ως λογική έκφραση της ανθρώπινης επιθυμίας για υπεροχή και επικράτηση. Οι ευχές, πραγματικές ή εικονικές, για την εμπέδωση πνεύματος ειρήνης, ηρεμίας και ευημερίας αποδεικνύονται κενά γράμματα και λόγοι ανεκπλήρωτοι. Όχι απαραίτητα σκοπίμως. Αλλά γιατί οι προκρινόμενες διαδικασίες είναι εκείνες που θα εξελίξουν τα ιστορικά γεγονότα δυναμικά και θα αποδώσουν τα σκήπτρα του νικητή σ’ εκείνον ή την ομάδα κοινών συμφερόντων που θα ξεχωρίσει μπροστά απ’ όλους. Το βάθρο του πρώτου είναι ο τόπος που βιώνεις την πιο γλυκιά μοναξιά. Μια μοναξιά που την επιδιώκεις και δεν τη μοιράζεσαι με κανέναν. Μέχρι εδώ όλα φαίνονται φυσικά και λογικά. Αν το παιχνίδι της πρωτιάς αφορά τον μέσο πολίτη, τότε ασφαλώς η ικανότητα και η ευφυΐα θα αναδείξουν τον νικητή. Αν όμως οι αντίπαλες παρατάξεις είναι κόμματα ή κράτη, τότε οι κανόνες διαφοροποιούνται και η κρισιμότητα της αναμέτρησης μεγιστοποιείται.

Αν η πάλη εξελίσσεται εντός των τειχών του Κράτους και της κομματικής γεωγραφίας, τότε υπερισχύει το συμφέρον της Πατρίδος. Αυτό σημαίνει ότι η παράταξη που προκρίνει τον Πατριωτισμό οφείλει να επιλύσει τις διαφορές της και να ποδηγετήσει νικηφόρα το Έθνος. Αν η παράταξη κινείται μικροκομματικά και δουλικά, τότε πρέπει παντοιοτρόπως να εκλείψει. Αν πάλι η διαμάχη αφορά κρατικές οντότητες, τότε ο συναισθηματισμός, όπως σε κάθε πολιτική κατάσταση και σοβαρή απόφαση, πρέπει να θεωρηθεί απαγορευτικός και ο ηγήτορας της Πατρίδος οφείλει να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του Εθνική Προσήλωση, νοοτροπία νικητή και επάρκεια δεξιοτήτων. Είναι προφανές λοιπόν ότι τα κριτήρια μιας πολιτικής ή διακρατικής διαπάλης πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα αν όντως επιδιώκεται η αίσια πορεία της Πολιτείας. Σε αντίθετη περίπτωση η πολιτική επάρκεια δίδεται χαριστικά και αναξιοκρατικά στον εκλεκτό του Εβραιοσιωνιστή Εντολοδότη ενάντια και σε βάρος του «κυρίαρχου» λαού και των συμφερόντων του.

Στο Σκοπιανό οι διαβουλεύσεις εντείνονται και πολλαπλασιάζονται κάτω από τις πιέσεις που ασκεί ο Νεοταξικός Παράγοντας προκειμένου τα επιθυμητά πιόνια του να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ και τους λοιπούς Διεθνείς Οργανισμούς. Οι Σκοπιανοί εμφανίζονται αδιάλλακτοι στο θέμα της ονομασίας τους σε διεθνές επίπεδο, ενώ αναφέρονται σε διμερές ζήτημα μεταξύ των ιδίων και της Ελλάδος. Μας «παραχωρούν» μάλιστα το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε κι εμείς το όνομα Μακεδονία! Επιπλέον Σκοπιανός πολιτικός υποστήριξε ότι πίσω από την αντίδραση της Ελλάδος στο θέμα του ονόματος κρύβονται εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες. Εμείς πάντως συμφωνούμε ότι η Αρχαία Μακεδονία βρίσκεται στην Ελλάδα και η Νέα Μακεδονία χρειάζεται επαναπατρισμό. Τα Σκόπια, η Βόρειος Μακεδονία Μας πρέπει να επιστρέψει στην Ελληνική Αγκάλη. Οι Σλαβόφωνοι και οι Ελληνόφωνοι Ομογενείς μας αναμένουν την Ελλάδα του Πατριωτισμού κι όχι του νεοταξικού πολιτικαντισμού.

Οι συγκρούσεις στα τουρκοιρακινά σύνορα μαίνονται κυρίως στο πολιτικό επίπεδο και σποραδικά στο πολεμικό. Το ΡΚΚ και οι αναμενόμενες κουρδικές αξιώσεις για τη δημιουργία κράτους έχουν θορυβήσει το τουρκικό πολυμόρφωμα. Ο Αμερικανοσιωνιστικός Παράγοντας προσπαθεί να συγκρατήσει τον «πελάτη» του και «επιστάτη» των Βαλκανίων. Όμως η Τουρκία, το πολυεθνικό τέρας των Ελληνικών, Αρμενικών και Κουρδικών εδαφών, είτε το θέλει είτε όχι, θα διασπαστεί και τα εδάφη της θα επαναπατριστούν. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη πρέπει να είναι έτοιμη προκειμένου να καθυποτάξει τις νεοταξικές θεραπαινίδες και να οδηγήσει την Μεγάλη Πατρίδα Μας Ελλάδα σε νικηφόρες ατραπούς.

Οι μικροκομματικές αντιπαραθέσεις σε ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ δεν αφορούν τον Ελληνισμό. Οι Αστικές Δυνάμεις της Νεοταξικής Πλουτοκρατίας και οι Αριστερές Βαλβίδες Ασφαλείας συνιστούν περιττό βάρος για τον Ελληνικό λαό. Οι διαγραφές προσώπων και αντιλήψεων είναι επιβεβλημένες και αφορούν σύσσωμη την σάπια και ενδοτική Καθεστηκυία Τάξη. Μια Νέα, Εθνική και Κοινωνική Πολιτεία πρέπει να ανεγερθεί για τη δημιουργία μιας Νέας και Μεγάλης Ελλάδος που θα στεγάζει όλους τους Έλληνες, ελεύθερους και αλύτρωτους, προασπίζοντας τα δικαιώματα της Ελληνικότητας και της Λαϊκής Κυριαρχίας. Τότε η Ελλάς νομοτελειακά θα κερδίσει την πρωτιά στο παιχνίδι υπεροχής των λαών και των εθνών.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΣΕΙΣ: http://polapopsis.blogspot.com/

http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΑΙΜΑ, ΓΗ ΚΑΙ ΤΙΜΗ. Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΥ.

AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΩΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 3-11-2007.
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 8-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 9-11-2007.

Τα μετεκλογικά τεκταινόμενα και οι ακολουθούμενες φιλολογίες και παραφιλολογίες περί «Ακροδεξιάς» γεννούν εύφορο πεδίο για ένα πολιτικό και ιδεολογικό ξεκαθάρισμα που έχει ανάγκη ο τόπος. Το υποτιθέμενο αξιακό σύστημα επιλογής των πολιτικών «μας» απαρτίζεται από την «χαρισματική» και εξόχως κληρονομική επωνυμία του υποψηφίου( γιος, ανιψιός ή εγγονός πρώην πολιτικού), τις βαριές κοινωνικές γνωριμίες και τις σχέσεις εναγκαλισμού με την συμμορία της νεόκοπης πλουτοκρατίας, την οικονομική ισχύ του λαϊκού «υπερασπιστή», τον βαθμό της υποτέλειας που αυτός επιδεικνύει, την ιδεολογική κενότητα που διαθέτει και καλύπτει μέσα από την οικειοποίηση ιδεών που τις αντιλαμβάνεται ως εμπόριο ψεύτικης ελπίδας, τις σχέσεις διαπλοκής που αναπτύσσει με τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς αντιπάλους, τους εχθρούς της Πατρίδος.

Εδώ έρχεται να παρέμβει καταλυτικά και να ανατρέψει το σαθρό πολιτικό σκηνικό ο Ελληνικός και Ριζοσπαστικός Εθνικοκοινωνισμός ως Πολιτική Ιδεολογία που προτάσσει την Εθνική Συνοχή και την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Εκφράζει την πολιτική έννοια του Πατριωτισμού, την Εθνική Καθαρότητα, την Γνήσια Φυλετική Συνείδηση και την προάσπιση των Λαϊκών Ελευθεριών. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός στηρίζει την Πολιτική Φιλοσοφία του, τον Ιδεολογικό Λόγο του και την Αξιακή Αναφορά του στην διατήρηση της Ελληνικής Ταυτότητας, στην οικοδόμηση ενός Νέου Ελληνικού Πολιτισμού και στην ελεύθερη έκφραση της Ελληνικής Λαϊκής Κυριαρχίας.

Ο πρώτος και θεμελιώδης λίθος για την ασφαλή δόμηση του Εθνικού Κράτους σύμφωνα με την πολιτική αντίληψη του Εθνικοκοινωνισμού και τη λογική παραδοχή της φυσικής νομοτέλειας είναι ο σεβασμός και η θωράκιση της Εθνικής και Φυλετικής Ιδιοσυστασίας. Ο πρωταρχικός παράγοντας που κατευθύνει τις ενέργειες μιας ομάδας πολιτών στον σχηματισμό της Πολιτείας είναι το αρμονικό ταίριασμα της κοινής καταγωγής και της φυλετικής ταυτοσημίας, η σύνθεση του όμαιμου και του ομόφυλου. Η τήρηση της Εθνικής Ομοιογένειας συνέχει τον λαό που την εφαρμόζει και τον κατευθύνει ομότροπα στην αντιμετώπιση των κοινών ζητημάτων και αναγκών. Όταν οι πολίτες μιας Κρατικής Οντότητας έχουν κοινό γλωσσικό κώδικα, κοινή παιδεία, κοινά ήθη και έθιμα, κοινές θρησκευτικές αναζητήσεις και την ίδια κοιτίδα προέλευσης, τότε είναι απολύτως φυσιολογικό να εργάζονται με ζήλο και αφοσίωση για την πρόοδο και ανάπτυξη της Εθνικής Κοινότητος. Αρκεί να επιλέξουν υπεύθυνες ηγεσίες και όλοι μαζί να αποτρέψουν επιβλαβείς προσμείξεις κατώτερων και αλλότριων πληθυσμών που θα λειτουργήσουν ως ενισχυτικοί φορείς συμφερόντων αντίθετων προς τις επιδιώξεις του Έθνους. Δεν αποκαλείσαι Έλληνας με την απόκτηση ενός χαρτιού και μιας ταυτότητας αλλά χαριτώνεσαι από το Ελληνικό Αίμα που τρέχει στις φλέβες σου. Σ’ αυτή εδώ τη χώρα κατοικούν Έλληνες που ανήκουν στην Ανώτερη Λευκή Ευρωπαϊκή Φυλή που γεννοβόλησε το Ελληνικό Έθνος.

Το δεύτερο δομικό στοιχείο της Εθνικοκοινωνικής Πολιτείας αποτελείται από την κατοχύρωση του απαραίτητου ζωτικού εδαφικού χώρου που απαιτείται προκειμένου να ζήσει, να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί ο Εθνικός πληθυσμός συμμετρικά και ανεμπόδιστα. Στην Εθνικοκοινωνική Κοσμοθεωρία η ισχυροποίηση του Εθνικού Κράτους βασίζεται στην πληθυσμιακή έκρηξη, αφού περισσότεροι πολίτες σημαίνουν αναβάθμιση του εργατικού ιστού του Έθνους όχι μόνο σε ποσοτικό αλλά και σε ποιοτικό επίπεδο. Με τον όρο εργάτης εννοούμε κάθε ανθρώπινη μονάδα που προσφέρει το προϊόν της εργασίας της στην Εθνική Κοινότητα αγόγγυστα, υπηρετώντας πιστά τον υπέρτατο σκοπό της κραταίωσής της μέσα σ’ ένα πλαίσιο ανταποδοτικότητας, αφού η θετική απολαβή της Πολιτείας νέμεται ισόποσα και αδιακρίτως σε όλους τους πολίτες που μοχθούν. Η επιδιωκόμενη αυξητική πληθυσμιακή τάση δημιουργεί την υποχρέωση της Εθνικής Πολιτείας να καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των νέων πολιτών της. Ανάγκες που έχουν να κάνουν κυρίως με την παροχή στέγης, τροφής, εργασίας και ικανής εδαφικής και παραγωγικής εκτάσεως. Η υποχρέωση αυτή αυξάνει όταν πλησίον του Εθνικού Μητροπολιτικού Κέντρου εδράζονται οικείοι πληθυσμοί που είτε λόγω πρότερων ατυχιών είτε παλαιότερων προδοτικών καταστάσεων έχουν βρεθεί εκτός συνόρων υπό ξένη κατοχή. Στις ανωτέρω περιπτώσεις θεωρούμε ιερό καθήκον την πράξη της ανακατανομής εδαφών και την οικειοποίηση ευρύτατων ζωνών επιρροής. Τα δικαιώματα της λαϊκής αυτοδιάθεσης και των ανθρωπίνων ελευθεριών ισχύουν και για τους Έλληνες. Δεν είναι θέμα πολεμικής δράσης όπως λένε οι δειλοί, αλλά ζήτημα αποτελεσματικής και στιβαρής Εθνικής Πολιτικής. Επιπλέον ο παράγοντας Γη και η σύνδεσή του με τον άνθρωπο έχει διαχρονικά αποδειχθεί ότι δημιουργεί χαρακτήρες υπεύθυνους, ρωμαλέους, ευφυείς, δραστήριους αλλά και δημιουργικά ενεργητικούς απέναντι στις Εθνικές υποθέσεις και τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Η ενασχόληση με το φυσικό περιβάλλον και τις αγροτικές δραστηριότητες αναπτύσσει βαθιά οικολογική συνείδηση, διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, διαπλάθει δυνατές και υγιείς προσωπικότητες και ενδυναμώνει την πίστη και την προσήλωση του λαού στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Έθνους. Η καταπολέμηση της αστυφιλίας και η κινητροδότηση για την επάνδρωση της υπαίθρου θωρακίζει τόσο το Έθνος όσο και το λαό.

Ο τρίτος ζωτικός άξονας της Εθνικοκοινωνικής Βιοθεωρίας είναι ο δεσμός της Τιμής και του Χρέους των πολιτών του Εθνικού Κράτους έναντι των προγόνων, της Εθνικής Αποστολής και των μελλοντικών γενεών που θα έρθουν και θα εξελίξουν το Έθνος. Αναμφίβολα η σημερινή Ελλάς δεν προήλθε ως προϊόν παρθενογένεσης αλλά μέσα από μια αδιάκοπη διεργασία κοπιωδών δοκιμασιών και αγώνων των Ελλήνων που προηγήθηκαν ώστε να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα το αγαθό της ελευθερίας. Η επίζηλη γεωφυσική θέση της Πατρίδος μας και η συναναστροφή με προδότες και υπανθρώπους δοκίμασαν λίαν επιτυχώς τις αντοχές της Ελλάδος. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε έναν Νέο Ελληνικό Πολιτισμό. Να δομήσουμε μια Ελλάδα που θα στεγάζει όλους τους Έλληνες, χαρίζοντας τους την Ελευθερία και αποδίδοντας τους το Δικαίωμα της Ελληνικότητας. Τότε θα είμαστε διπλά ευτυχείς, και ως Έλληνες και ως Εθνικοκοινωνιστές.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://polapopsis.blogspot.com/

http://karachalios-spiros.blogspot.com/

MIA EΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ, ΜΙΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 28-10-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 1-11-2007.

ΑΘΗΝΑ 2-11-2007.

O φετινός εορτασμός της τελευταίας μεγάλης Εθνικής Εποποιίας του 1940 τελέστηκε στα πλαίσια ενός πολιτικού περιβάλλοντος που συντηρείται με νεοταξική «ευλάβεια» από την Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας. Ωστόσο ο μεγάλος θρίαμβος του Ελληνισμού στα πεδία των μαχών συντελέστηκε με την καθοριστική συμβολή της Ελληνικής Νεολαίας. Μια Νεολαία που ασφαλώς καθοδηγείτο από έναν εμπνευσμένο ηγέτη, όπως ήταν ο Εθνικός Κυβερνήτης Ι. Μεταξάς. Η Νεολαία του καιρού εκείνου εμφορείτο από τα υψηλόφρονα ιδανικά της Φιλοπατρίας, της Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και της Αυταπαρνήσεως υπέρ του Ελληνικού Έθνους και Λαού.

Η σημερινή Πολιτεία, ελλείψει πάσης σοβαρής πολιτικής φυσιογνωμίας, αδυνατεί να εμπνεύσει σχέδιο και όραμα στους πολίτες, ενώ η συμπεριφορά της απέναντι στους νέους είναι απαξιωτική και αρνητικά στοχευμένη. Οι πολιτικές που υιοθετούνται και οι παραλήψεις που παρατηρούνται σ’ όλα τα συναφή θέματα καταδεικνύουν μια αρνητική προδιάθεση από τα πρώτα βήματα των νέων Ελλήνων. Έτυχε λοιπόν τούτες τις λαμπρές επέτειες στιγμές να ενημερωθώ για τη διενέργεια μιας ραδιοφωνικής συζητήσεως με αντικείμενο τη σκοπιμότητα των μαθητικών παρελάσεων και την επαπειλούμενη αποβολή σε κάποιο σχολείο κάποιων μαθητών που δεν ήθελαν να παρελάσουν. Την ίδια στιγμή δεχόμουν τηλεφώνημα που με προέτρεπε με αγωνία να γίνουν όλες οι δυνατές ενέργειες προκειμένου να τεθεί φραγμός στις εκτρώσεις που δολοφονούν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνοπούλα κάθε χρόνο. Σε κάθε περίπτωση βάλλεται ευθύτατα η Ελληνική Νεολαία. Στην πρώτη περίπτωση πλήττεται η Εθνική Υπερηφάνεια και η Πνευματική της Αυτοτέλεια, ενώ στη δεύτερη αφαιρείται ανθρώπινη ζωή με τον πλέον ειδεχθή τρόπο.

Στη συζήτηση περί των μαθητικών παρελάσεων τόσο ο δημοσιογράφος όσο και ο καλεσμένος συνδικαλιστής «δάσκαλος», εκπρόσωπος της ΟΛΜΕ, κατεύθυναν προδήλως και χειραγωγούσαν την κοινή γνώμη υπέρ της καταργήσεως των παρελάσεων. Με το γελοίο πρόσχημα ότι η ύπαρξή τους υποδηλώνει υποταγή στις εκάστοτε αρχές του τόπου! Καταφανώς ευρισκόμενοι εκτός τόπου και χρόνου, αγνοούν ότι οι μαθητικές παρελάσεις επιτελούν διττό και βαρυσήμαντο έργο: αφενός μεν διατηρούν την Εθνική Μνήμη ζωντανή και διδάσκουν με τον πλέον παραστατικό και ουσιαστικό τρόπο, αφετέρου δε αποδίδουν Τιμή και Ευγνωμοσύνη σ’ όσους αγωνίστηκαν και έδωσαν το αίμα τους προκειμένου εμείς σήμερα να είμαστε Ελεύθεροι Έλληνες και κάποιοι ενημερωτές και παιδαγωγοί της πλάκας να ανοητολογούν. Σε ό,τι αφορά το δικαίωμα της συμμετοχής ή μη των μαθητών στις παρελάσεις και προκειμένου να βουλώσουν το στοματάκι τους οι γνωστές ανθελληνικές έχιδνες, θα έλεγα να δίνεται στους συμμετέχοντες μαθητές μια επιβράβευση πρόσθετων μορίων στην τελική βαθμολογία τους. Όπως αξιώνεται σεβασμός στην άρνηση του κάθε ψευδοέλληνα ή αλλοδαπού, έτσι ομοίως και κατ’ αντιστοιχία πρέπει να επιβραβεύεται η αποδιδόμενη Τιμή στην Ελληνικότητα. Άλλωστε οι παρελάσεις αποδίδουν Τιμή στον αέναο Ελληνισμό, είναι αποκλειστικά Ελληνική υπόθεση και η Ελληνική Σημαία παραδίδεται σε Ελληνικά χέρια και μόνον.

Σχετικά με τις εκτρώσεις, το ζήτημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και λαμβάνει Εθνικές διαστάσεις, καθώς οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις οδηγούν στην εξόντωση κάθε χρόνο μιας ολόκληρης γενιάς Ελληνοπαίδων. Η διενέργεια της εκτρώσεως αφορά μια στυγερή και εν ψυχρώ δολοφονική πράξη εις βάρος μιας ανθρώπινης ψυχής που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στην προγραφόμενη απειλή. Ιδίως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που οι εκτρώσεις πραγματοποιούνται για λόγους ανευθυνότητας και ψήλου πήδημα. Αν δεν υφίσταται διαπιστωμένα άμεση ανάγκη για λόγους υγείας, τότε οι εκτρώσεις θα πρέπει να απαγορεύονται επ’ απειλή σοβαρών και δρακόντειων κυρώσεων, ο δε νόμος που επιτρέπει την ελεύθερη διενέργειά τους θα πρέπει να παύσει οριστικά. Παράλληλα το Εθνικό Κράτος οφείλει να ανταποκριθεί σοβαρά στην επιδοματική πολιτική και την απόδοση μισθολογίου με στόχο την άμεση πληθυσμιακή έκρηξη των Ελλήνων αλλά και να εγγυηθεί την επιβεβλημένη ενίσχυση των επιβαρυμένων περιπτώσεων. Δεν υπάρχουν νόθα παιδιά, υπάρχουν παιδιά του Ελληνικού Έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό σε μια χώρα που μαστίζεται από υπογεννητικότητα ισοδυναμεί με προδοσία. Η αφαίρεση ζωής διά της άσκοπης και κερδοσκοπικής έκτρωσης, όπως ακριβώς και ο βιασμός ανηλίκου και η δολοφονία της νεολαίας μας από τα ναρκωτικά, όπως κάθε έγκλημα σε βάρος παιδιού, συνιστούν ειδεχθείς ενέργειες που οι δράστες τους ανήκουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ελληνικής Κοινωνίας. Η Ελλάς δεν τους χρειάζεται και πρέπει να απαλλαγεί απ’ αυτούς.

Όσον αφορά την Παιδεία και τις παρελάσεις ως αναπόσπαστο κομμάτι αυτής, οφείλουν να διαπαιδαγωγούν υγιείς χαρακτήρες, ρωμαλέες προσωπικότητες, γνήσια Ελληνορθόδοξα αναστήματα. Ο Εθνικός και Κοινωνικός Προσανατολισμός της Παιδείας και η ανάδειξη του αισθήματος της Εθνικής Υπερηφάνειας είναι πρωταρχικός και θεμελιώδης σκοπός. Η Τιμή απέναντι στους Προγόνους, το Καθήκον απέναντι στις επερχόμενες γενιές Ελλήνων, η προσήλωση στους σκοπούς του Ελληνικού Έθνους, η Εθνική Ομοιογένεια και η Καθαρή Φυλετική Συνείδηση, η προάσπιση της Εθνικής Γης σε μια σχέση αλληλεξάρτησης είναι ζητήματα Κοινωνικής Διαπαιδαγώγησης και Εθνικής Εκπαίδευσης που δύνανται να προσδώσουν σε μια Πολιτεία Δύναμη, Ισχύ και Κύρος. Οι δε νέοι πολίτες του Εθνικού Κράτους ανάγονται σε ουσιαστικούς πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου με γνώμονα μια Κοινωνία Δικαίου και μια Μεγάλη Ελλάδα. Αυτό μπόρεσε να πετύχει ο Εθνικός Κυβερνήτης και Εθνικοκοινωνιστής Ιωάννης Μεταξάς. Αυτή πρέπει να είναι η βασική Πολιτική Προγραμματική Θέση ενός Νέου και Δυνατού Ελληνικού Ριζοσπαστικού Εθνικοκοινωνισμού. Για μια Μεγάλη Ελλάδα με μια Ισχυρή Νεολαία.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com/

http://polapopsis.blogspot.com/