ΕΛΛΑΣ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ

ΕΛΛΑΣ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ. ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΕΔΩ ΒΙΝΤΕΟ, ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ, ΣΧΟΛΙΑ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΑΡΘΡΑ. http://ethnikistikosagwn.blogspot.com/.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ.



Σπύρος Καραχάλιος -07-04-2010- Τηλεάστυ - Γ. Κοντονής

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ – ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ. Η ΤΕΛΕΙΑ ΣΥΖΕΥΞΗ.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 28-12-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΤΗΣ 31-12-2007.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 3-1-2008.

ΑΘΗΝΑ 31-12-2007.

Τούτες τις ζεστές και όμορφες οικογενειακές στιγμές που κάνουμε τον απολογισμό μιας ολόκληρης χρονιάς και ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε μια νέα και ελπιδοφόρα, όπως θέλουμε να πιστεύουμε, σηκώνουμε το βλέμμα μας προς το Θεό και αναλωνόμαστε σε μια εσωτερική αναζήτηση και μια διαλεκτική διαδικασία με τον Δημιουργό των πάντων. Προβαίνουμε στην απογραφή και τον ισολογισμό τέλους χρήσης, όπως ονομάζεται στην λογιστική η τελευταία πράξη της περιόδου, και ψάχνουμε να βρούμε το πρόσημο του τελικού αποτελέσματος. Αν το πρόσημο είναι θετικό και τα καταγεγραμμένα κέρδη ζωής υπερτερούν, τότε η χρονιά μας είναι επιτυχής και η αισιοδοξία δικαίως μας καταλαμβάνει. Αν το πρόσημο είναι αρνητικό και οι ζημίες προπορεύονται, τότε επιβάλλεται η αναζήτηση των αιτίων και η άμεση χάραξη διορθωτικής πορείας.

Σε οποιαδήποτε πάντως περίπτωση, είτε πιστεύουμε περισσότερο είτε λιγότερο, είτε λειτουργούμε ενσυνείδητα είτε ενστικτωδώς, την ώρα που η ανθρωπότητα εορτάζει την έλευση του Χριστού στη Γη εισερχόμαστε σε μια διαδικασία ανακαινίσεως πνεύματος και ύλης. Το στοιχείο της ευγνωμοσύνης προς τον Θεό – Πλάστη είναι το πρώτο που καταλαμβάνει τον νου και ριζώνει βαθιά μέσα στο υποσυνείδητό μας. Ειδικά στην σημερινή εποχή της αμφισβήτησης των αξιών και της έκπτωσης του ανθρώπινου παράγοντα, της μεγάλης αδιαφορίας για τον ανθρώπινο πόνο του συμπολίτη μας.

Η Κοινωνική Αλληλεγγύη και Συνοχή που κάποιοι «αστέρες» της πολιτικής σήμερα έχουν συμπεριλάβει στο εμπόριο της ελπίδας και τάζουν προς την δυστυχή μα και τόσο εύπιστη λαϊκή μάζα, η λαϊκή σύμπνοια και ενότητα που τόσα προσέφερε σε τούτο τον μεγαλειώδη αλλά και ταλαιπωρημένο τόπο τις ελάχιστες φορές που επικράτησε, έχει καταστεί αγαθό χρήσιμο μεν, πλην όμως εν ανεπαρκεία ευρισκόμενο.

Αλήθεια, πότε άλλοτε ο ανθρώπινος πόνος και η αρρώστια έγιναν αντικείμενο τόσης εκμετάλλευσης και τόσης μικρότητας όσο στην περίπτωση του Εθνικού Ιεράρχη Μακαριότατου Κ.Κ. Χριστόδουλου; Κάποιοι που έφτασαν στο σημείο να γράφουν μειωτικά και περιπαιχτικά συνθήματα σε δρόμους πόσο τυχαίοι και πόσο ψυχοπαθείς είναι; Ο Θεός μαζί σου Δέσποτα και με κάθε πονεμένο.

Μας λένε ολημερίς και ολονυχτίς για την περίφημη Δημοκρατία που βιώνουμε σήμερα, την πλέον τέλεια που είχαμε ποτέ. Μόνο που κανείς δεν μάς γύρεψε τη γνώμη για τη Μακεδονία Μας, την Κύπρο Μας, το διαβόητο Ευρωσύνταγμα, το Ασφαλιστικό, τη λαθρομετανάστευση, την ανεργία, την ακρίβεια και τόσα άλλα. Η Συνταγματικά κατοχυρωμένη διαδικασία του Δημοψηφίσματος που προβλέπεται σε περιστάσεις Εθνικά κρίσιμες έχει παγώσει. Όπως ακριβώς και με το βέτο για τη Μακεδονία Μας.

Αδιαφορία γενική επικρατεί. Ίσως γιατί η δημοκρατία έχει μετατραπεί σε δημοκράτηση. Ίσως γιατί η εικόνα έχει υπνωτίσει τον νου και η αδράνεια έχει παραλύσει το πνεύμα. Ίσως γιατί η πείνα έχει ακινητοποιήσει τη θέληση και το σώμα, ενώ θέλει, δεν μπορεί να αντιδράσει και να διεκδικήσει.

Μας λένε οι κάθε λογής ταγοί για την ύπαρξη της διαβόητης Νέας Τάξης Πραγμάτων που έχει επικρατήσει παντού επάνω στον πλανήτη και προς την οποία οφείλουμε να υπακούμε άπαντες άνευ αντιρρήσεως. Δεν μας αποκαλύπτουν όμως τα αληθή περιστατικά και την πλήρη ταυτότητα του Μεγάλου «Αφέντη». Δεν πρέπει να μάθουμε ότι πρόκειται για τους συνδαιτυμόνες των διαφόρων λεσχών τύπου Μπίλντεμπεργκ, για τον περιβόητο Διεθνή Σιωνισμό. Και όποιος αναφέρεται σήμερα ενάντια στο Σιωνιστικό Δάκτυλο χρεώνεται ετσιθελικά και τον χαρακτηρισμό του Αντισημίτη. Λες και ο Νεοταξικός Ολοκληρωτισμός είναι υπόθεση μόνο συγκεκριμένων ανθρώπων. Μα τότε θα ξεμπερδεύαμε εύκολα από τους Δυνάστες της Ανθρωπότητας. Ένας απ’ αυτούς που έχει χαρακτηριστεί ως…ναζιστής από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι λόγω της αντιθέσεώς του στο Σιωνιστικό Νεοταξισμό και της προσηλώσεώς του στον Ελληνικό Εθνικισμό είναι κι ο γράφων το παρόν άρθρο. Εν πάσει περιπτώσει απάντησα στο ιστολόγιο http://polapopsis.blogspot.com της 6-12-2007 ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΣΧΟΛΙΟ, ότι ουδεμία αντίθεση έχω με τους Εβραίους συλλήβδην και πολλές με τους Απάτριδες Εξουσιαστές της εποχής μας, τους καλούμενους και Σιωνιστές.

Και ενώ τα προβλήματα της Ελλάδος ενέχουν πολιτικό χαρακτήρα αφού οι καθοδηγητές του λαού διδάσκουν ήθος και δίνουν παραδείγματα συμπεριφορών, η λύση φαίνεται να βρίσκεται στην επανασύνδεση με τις πολιτισμικές, κοινωνικές και θρησκευτικές μας ρίζες. Στην αποκατάσταση του Ελληνοχριστιανικού τρόπου διαβίωσης. Οφείλουμε να επικαιροποιήσουμε τους αρχέγονους Κώδικες Επικοινωνίας με τον Συνάνθρωπό μας. Να αποδώσουμε την θεϊκή υπόσταση στην ανθρώπινη αξία ως ανώτατο επιστέγασμα της Θείας Δημιουργίας. Ο Έλληνας πρέπει να επιστρέψει στον κοινοτικό τρόπο δράσεως και να επανενταχθεί στα κοινωνικά δρώμενα. Να ενεργοποιηθεί ως κοινωνικό ον, πράγμα που σημαίνει ότι οφείλει να εξαρτήσει τις πράξεις του από τις ανάγκες του συνόλου και να προσαρμοστεί αναλόγως. Να υποταχτεί η έννοια του ατόμου σ’ αυτή της Εθνικής Ολότητας και να οικειοποιηθεί ο πολίτης της Εθνικής Κοινότητας τα ζητήματα του διπλανού του και ως δικά του. Επιστροφή λοιπόν στην Κοινωνία των Ελλήνων και υποταγή στις ανάγκες του Έθνους ενάντια στην νοητή φυλακή του εγωισμού και την ανόητη υποταγή του καιροσκοπικού Νεοταξισμού.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 23-12-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 27-12-2007.


ΑΘΗΝΑ 27-12-2007.

Μια ακόμη χρονιά φτάνει στην κατακλείδα και η γεύση που αφήνει πίσω της δεν επιτρέπει τον εφησυχασμό και την σιγουριά για το μέλλον. Θετικά συμπεράσματα αναμφίβολα δεν παρέχονται πλην ελαχίστων που έχουν να κάνουν με την διατήρηση μιας σχετικής κατάστασης ισορροπίας που καλείται να κρατήσει η Πατρίδα μας. Και τούτο σε μια εποχή ανακατατάξεων και ανισορροπιών. Αν μη τι άλλο, κοιτάζοντας γύρω μας έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει διαπιστώνουμε με ανακούφιση ότι κάποιες αξίες διασώζονται. Μέχρι τώρα τουλάχιστον. Παρά τις διαφορετικές επιθυμίες κάποιων άσπονδων φίλων, εντός και εκτός Ελληνικών συνόρων.

Το εσωτερικό περιβάλλον μιας χώρας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο για την υλοποίηση των στόχων της Εθνικής Πολιτείας, αφού η συλλογικότητα και η ενότητα δύνανται να κάμψουν οποιοδήποτε εμπόδιο και να επιτύχουν τον πλέον δύσκολο άθλο. Το Εθνικό Κράτος, ως ο ρυθμιστικός Παράγοντας ολόκληρης της Εθνικής Οντότητας και εγγυητής της εδραιώσεώς της διεθνώς, οφείλει να προγραμματίζει τις ενέργειες του όχι βάσει του εφικτού αλλά βάσει του επιβεβλημένου και ωφέλιμου. Για να διατηρηθεί αρραγές το εσωτερικό μέτωπο απαιτείται η επικράτηση πνεύματος Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Αξιοκρατίας καθώς και η διασφάλιση των στοιχειωδών αγαθών της ασφάλειας, της εργασίας και της ασφάλισης των πολιτών.

Η ζώσα φωνή της Πατρίδος, ο πολίτης του Έθνους-Κράτους πρέπει να αντιμετωπίζεται με την διττή ιδιότητα που κατέχει, εκείνη της ανθρώπινης υπάρξεως και την παράλληλη της παραγωγικής μονάδας που δημιουργεί τον κρατικό πλούτο και διαμορφώνει αποφασιστικά την Εθνική οικονομία.

Βέβαια σ’ έναν κόσμο που ζητούμενο των Ανελεύθερων Δυνάμεων του Σιωνιστικού Νεοταξισμού είναι η επιβολή των πολυπολιτισμικών και πολυφυλετικών κοινωνιών, τα Εθνικά Κράτη θεωρούνται στόχος προς εξαφάνιση. Οι έννοιες Πατριωτισμός, Εθνική και Φυλετική Καθαρότητα ισοδυναμούν με κακουργηματικές πράξεις και απειλή κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Τα Έθνη και τα Κράτη όμως που επιθυμούν να διατηρήσουν την οντότητα και την αυθυπαρξία τους, που θέλουν να έχουν λόγο και συνέχεια, οφείλουν να στηριχθούν και να επικεντρωθούν στην παρουσία και τις ενέργειες των γηγενών που συνθέτουν το ανθρώπινο δυναμικό τους.

Αυτή η εικόνα που μόλις περιγράψαμε αποτελεί το ιδεατό πολιτικό περιβάλλον που επιθυμεί κάθε πατριωτική συνείδηση και έλλογο ον για την Πολιτεία που το περικλείει. Κι αυτή είναι η εικόνα που επιθυμούμε εμείς ως Έλληνες, ως Πατριώτες, ως Εθνικοκοινωνιστές. Την ζήσαμε όμως την χρονιά που οδεύει προς το τέλος της; Είδαμε την εδραίωση μιας Εξουσιαστικής Αρχής που ενδιαφέρεται για την Κραταίωση μιας Ελλάδος Βιώσιμης, Μεγάλης και Ισχυρής στο παρόν, στο μέλλον, στην αιωνιότητα; Διαπιστώσαμε την απαρχή της δόμησης μιας Ελλάδος που να ανήκει σ’ όλους τους Έλληνες με κριτήρια κοινωνικής εντάξεως τον Πατριωτισμό, την Αξιοσύνη, την Ηθική και την Αρετή; Δυστυχώς οι απαντήσεις σ’ αυτά τα βασανιστικά ερωτήματα είναι τόσο εύκολες όσο και δυσάρεστες.

Φταίνε άραγε μόνον οι ταγοί που τους χαρίσαμε τον χρυσοποίκιλτο θρόνο της ποδηγετήσεως του Ελληνικού Έθνους; Μήπως φταίμε κι εμείς που ως αμνοί καθοδηγούμαστε από μια μικρή και αλλοτρίως κατευθυνόμενη αγέλη λύκων; Μήπως και οι Πατριώτες πρέπει να αναλάβουμε στα σοβαρά τις ευθύνες που μας αναλογούν μαζί με ολόκληρο τον Ελληνικό λαό; Και μήπως το Κοινοβούλιο πρέπει να γίνει Κάστρο Εθνικής και Κοινωνικής Εμπνεύσεως και όχι μηχανή αλλοιώσεως και πολιτικός μας τάφος;

Η Ελληνική Κοινωνία που διαχειριζόμαστε και ενδεχομένως να κληροδοτήσουμε αύριο στα παιδιά μας είναι ένα μόρφωμα εξόχως απεχθές και ξένο προς τα προσδιοριστικά γνωρίσματα του αυθεντικού Ελληνισμού. Η μετάλλαξή της, που δρομολογήθηκε και φέτος με συνέπεια προς τα προηγηθέντα πέτρινα χρόνια, δεν παρέχει τα εχέγγυα της αυθύπαρκτης και ελεύθερης παρουσίας της στο διηνεκές. Και ίσως τα δεσμά που διαφαίνονται και μας καταδεικνύουν ως Έθνος ιδανικών αυτοχείρων να είναι το ελάχιστο διαφαινόμενο δεινοπάθημα. Για τους δύσπιστους συμπατριώτες μας, τους τελευταίους «άπιστους» που έχουν απομείνει παραθέτουμε το παράδειγμα της οικονομικής ομηρίας του λαού μας στα νύχια των νεοταξικών τραπεζικών κεφαλαίων που δεν γνωρίζουν Πατρίδα και λαϊκό αίσθημα.

Η Ελλάς έχει μετατραπεί σε μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης. Οι πάντες το βλέπουν αλλά αδρανούν. Ο ασταθής χαρακτήρας και η ελαστική συνείδηση αποτελούν τις νέες σταθερές «αξίες» κοινωνικής ανόδου και επαγγελματικής προόδου. Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική, που ο λαομίσητος Νεοταξισμός διά των εδώ εκπροσώπων του την μετέτρεψε σε κύριο επάγγελμα προκειμένου οι εξαρτήσεις να είναι απολύτως δεσμευτικές. Η Ελληνική Κοινωνία έχει παραδοθεί στα χέρια των επιλήψιμων και ανάξιων, πλην ακαταδίωκτων και ακατάκριτων, λόγω υψηλής προστασίας. Η ασφάλεια των πολιτών έχει καταντήσει προβληματική και τα σώματα ασφαλείας έχουν στοχοποιηθεί από τους επαγγελματίες «ανθρωπιστές». Από κοντά βοηθούν και επιτείνουν το πρόβλημα οι λαθρομετανάστες, που επιπλέον δυσχεραίνουν και συρρικνώνουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα της Ελληνικής Εργατικής Τάξης διά της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας. Τα Εθνικά Δίκαια απεμπολούνται, η Ελλάς δεν διεκδικεί ανθρώπους και εδάφη της αλύτρωτα και οι πάντες μας ζητούν θρασύτατα, γιατί είμαστε μικροί και έντιμοι, όπως μας λένε οι ανέντιμοι ταγοί.

Από την νέα σωτηριώδη χρονιά λοιπόν ας αποτάξουμε τους καλικαντζάρους της πολιτικής μας ζωής, τους ανέντιμους, τους ριψάσπιδες, τους μικρούς και λίγους. Ας αλλάξουμε Καθεστώς και Νοοτροπία. Ας προκρίνουμε τους εθνικώς διεκδικητές και κοινωνικώς αγωνιστές. Να οικοδομήσουμε μια Νέα Ελλάδα που θα ενώνει το λαό της και θα δυναμώνει την κυριαρχία της. Μεγάλη, Ισχυρή και Καθαρή όπως μόνον ο Εθνικοκοινωνισμός γνωρίζει και μπορεί.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com.

http://polapopsis.blogspot.com.

ΑΠ-ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 20-12-2007.
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΤΗΣ 21-12-2007.

ΑΘΗΝΑ 21-12-2007.

Ορισμένα ζητήματα σ’ αυτό τον τόπο θαρρείς πως δεν πρέπει να επιλυθούν επ’ ουδενί τρόπο. Νομίζεις ότι αποτελούν ναρκοθετημένο πεδίο που ο κάθε εξουσιοθήρας αυτής της ταλαιπωρημένης Πατρίδος παραχωρεί τα δικαιώματα της ιχνηλατήσεώς του στον επόμενο συνδαιτυμόνα και εκλεκτό του Παγκόσμιου Συστήματος Εξουσίας. Και το κυριότερο, αυτή η αίσθηση δεν αργεί να μετατραπεί σε στερεή πεποίθηση.

Βέβαια ουδείς αποτολμά να κάνει ρομαντικές σκέψεις για την βούληση και την πολιτική αυτονομία της εγχώριας Καθεστηκυίας Τάξεως. Γνωρίζουμε πολύ καλά τον ρόλο των Διεθνών Παροχέων του εξουσιαστικού δαχτυλιδιού στους «τυχερούς» της πολιτικής κονίστρας και την συνεπικουρία των επίσης δοτών μεγαλομεντόρων της πολυποίκιλης προπαγάνδας(γνωστά και ως μεγάλα Μ.Μ.Ε). Αυτούς που νυχθημερόν «μοχθούν» προκειμένου να μας πείσουν ποιο «μεγάλο» κόμμα και ποιοι βολευτές θα μας λύσουν τα προβλήματα. Τα δικά μας και της Πατρίδος. Γιατί αν παύσει να υπάρχει ο μέγιστος οίκος που τον λένε Πατρίδα, να είστε σίγουροι ότι κι εμείς θα ακολουθήσουμε την τύχη της. Μην σας πείθουν τα παραμύθια των διαφόρων νεοταξικών και παχυλά αργυρώνητων ομάδων που κόπτονται για τα δικαιώματα των πάντων πλην Ελλήνων! Η Πτώση της Πατρίδος θα επιφέρει την έκθεση του λαού σε κάθε είδους κίνδυνο με απρόβλεπτες συνέπειες και δεσμά. Είτε διά της στερήσεως της φυσικής ελευθερίας είτε διά της επιβολής οικονομικού ελέγχου είτε άλλως πως χειρότερα.

Δεν αυταπατόμαστε λοιπόν για τις προθέσεις των ταγών μας. Δικαιούμαστε ωστόσο και οφείλουμε να απαιτούμε την παράθεση της ευθείας πραγματικότητας σε θέματα που άπτονται του εθνικού και εργασιακού περιβάλλοντος που πρόκειται να διαμορφωθεί και να επηρεάσει τις ζωές μας. Ενίοτε και την Ελληνικότητα των εδαφικών, ιστορικών και ατομικών αξιών μας. Ουδείς δικαιούται να παίζει με την ακεραιότητα της Πατρίδος. Αλλά και ουδείς δύναται να εμπαίζει την Ελληνική Εργατική Τάξη παίζοντας διαφόρου είδους οικονομικά παιχνίδια στην πλάτη της.

Τα προβλήματα όμως της αμφισβητήσεως των Ελληνικών Δικαίων υφίστανται γιατί οι διάφοροι άρχοντες των θολών δαχτυλιδιών και των δοτών πλην ανέξοδων παρασήμων όταν συμβάλλονται με τους αληθινούς και σκοτεινούς ηγέτες αυτού του κόσμου φροντίζουν να ξεφορτωθούν τα «περιττά» βάρη που τυχόν τους στερήσουν τους ποθητούς θώκους. Κι ας λέγονται Έλληνες αυτά τα «βάρη».

Τώρα εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί κάποιοι δεν θέλουν τους Έλληνες οικονομικά και εργασιακά αδέσμευτους. Τώρα μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και η επισφάλειά τους μπορούν να υπονομεύσουν την ενότητα και ενεργητικότητα του Ελληνικού λαού. Και γιατί η ασφάλιση των εργαζομένων και η Εθνική Ασφάλεια σχετίζονται μεταξύ τους. Αλλά και γιατί το Συνταξιοδοτικό και το Σκοπιανό παρέα μπορούν άνετα να ανατρέψουν την όποια Κυβέρνηση θελήσει να αγνοήσει την βούληση των Ελλήνων. Όταν η Ελλάς βάλλεται πανταχόθεν, είναι απολύτως φυσιολογικό να χρειάζεται τον συγχρωτισμό κινήσεων των τέκνων της. Αν όμως η ανέχεια, η ανεργία και η ανασφάλεια για την απονομή σύνταξης και γενικότερα κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των παραγωγικών δυνάμεων που στηρίζουν το Κράτος μας πρυτανεύουν παρά φύση προς δόξα των πάσης φύσεως μισελληνικών και μισάνθρωπων υπάρξεων που καταδυναστεύουν τις ζωές μας, μπορούμε με απλή επίκληση στην κοινή λογική να αντιληφθούμε πως και γιατί επιθυμούν να διατηρήσουν τους Έλληνες δέσμιους δυσάρεστων και ατέρμονων αδιεξόδων.

Όταν ο εργαζόμενος απασχολείται με εξαντλητικά ωράρια και αναλώνεται στην ανεύρεση πρόσφορων λύσεων, οικονομικού κυρίως περιεχομένου, προκειμένου να αναθρέψει τα παιδιά του και να ανταποκριθεί στις οικογενειακές υποχρεώσεις, η δυνατότητα ενασχολήσεώς του με οποιονδήποτε άλλο προβληματισμό, λιγότερης ή περισσότερης ζωτικότητας, κάμπτεται και περιστέλλεται. Ένας εργαζόμενος που μοχθεί άδολα για την Πατρίδα και το μόνο που αξιώνει είναι η κάλυψη των απολαβών και των αναγνωρισμένων έως σήμερα δικαιωμάτων του από το Κράτος που ο ίδιος συντηρεί από τους φόρους και το υστέρημά του και αντικρίζει αντί αυτού τού αυτονόητου ζητούμενου την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, δηλαδή του δικού του προϊόντος, αυτοδίκαια αισθάνεται εγκαταλελειμμένος και εξαπατημένος. Πιστεύει, κι όχι άδικα, ότι προδίδεται από μια Ιερή Οντότητα που έχει ταχθεί να τον προστατεύει την ίδια στιγμή που εκείνος την υπηρετεί πιστά και αγόγγυστα. Γνωρίζει ότι η Ιερότητα της Πατρίδος είναι δεδομένη και ακατάρριπτη. Αισθάνεται όμως και βλέπει ότι τα άγια έχουν παραδοθεί τοις κυσί, εν προκειμένω τοις πλέον ανόμοις κυσί.

Είναι κατά την άποψή μου μέγιστη ύβρις και ανέντιμος πολιτικός κανιβαλισμός η αφαίμαξη των οικογενειακών πόρων και της καταληκτικής στιγμής ενός εκάστου εξ ημών. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που οι καταληστευθέντες πόροι μετατρέπονται σε τεραστίων διαστάσεων άκοπα περιουσιακά στοιχεία. Εκεί που η ανθρώπινη οργή ξεχειλίζει είναι όταν οι αρμόδιοι για την εξυγίανση του κοινωνικού ζητήματος φορείς μετατρέπονται και αναδεικνύονται σε μέρος του προβλήματος. Όταν οι φρουροί της πολιτειακής και κοινωνικής ομαλότητας δίνουν το σύνθημα για την εξαχρείωση ηθών και ισορροπιών. Είναι αυτό που λέμε συχνά: ποιος θα μάς σώσει από τους σωτήρες! Η ίδια γάγγραινα που λυμαίνεται το Υπουργείο Απασχόλησης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

« ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ »


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"

ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 16-12-2007:

http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 20-12-2007.

ΑΘΗΝΑ 20-12-2007.

Είναι γνωστό σ’ όλους ότι την οικοδόμηση μιας Κραταιάς Πολιτείας την διέπουν η πληθυσμιακή σύνθεση, οι ρητοί εθνικοί και κοινωνικοί σκοποί και οι νόμοι που ρυθμίζουν την ομαλή ροή των δύο πρώτων Παραγόντων. Το μεγάλο ζητούμενο που προκύπτει είναι αν η Πολιτεία θέλει και μπορεί να διατηρήσει τον κυρίαρχο χαρακτήρα της. Ο συγχρωτισμός της κοινωνικής και πολιτικής βούλησης δεν είναι πάντοτε δεδομένος, η δε παρεμβολή ενός τρίτου παράγοντα που απεργάζεται την συρρίκνωση των Δυνάμεων του Έθνους είναι ένα συχνό ενδεχόμενο που πρέπει να τυγχάνει της δέουσας προσοχής.

Τούτο συμβαίνει τα τελευταία χρόνια που η διαβόητη Νέα Τάξη Πραγμάτων απεργάζεται την πτώση των Εθνικών Κρατών και την αντικατάστασή τους από πολυπολιτισμικά μορφώματα που θα απορροφηθούν στη συνέχεια από λίγες «συμμαχίες» και εν συνεχεία από έναν Ενιαίο Διαχειριστή Παγκόσμιας Εξουσίας. Η αλλοτρίωση της Εθνικής Συνείδησης, κάθε άλλο παρά κοινωνικά αποδεκτή και εξόχως λαομίσητη, στηρίζεται στις ελαστικές συνειδήσεις ανθρώπων που ζουν και αναπνέουν για εξουσιαστικούς θώκους και υλικούς… παραδείσους. «Παραδείσους» που έχουν ως κοινωνικό πλήρωμα μια θλιβερή ολιγαρχία κάποιων συμβιβασμένων ταγών που ορέγονται τα αγαθά της εθελοδουλίας τους.

Τα Εθνικά σύνορα, οι Εθνικές θρησκείες, οι ενιαίοι γλωσσικοί κώδικες, η ενιαία εθνική και φυλετική συνείδηση, οι συνεκτικοί δεσμοί της κοινωνικής ομοιομορφίας που ταυτοποιούν το Εθνικό Κράτος και το διαχωρίζουν από τα ομοειδή του με σεβασμό στο φυσικό νόμο της διαφορετικότητας, αποτελούν πρόβλημα για τους διεστραμμένους παγκοσμιοποιητές. Που αφού ονόμασαν τους εαυτούς τους Διαπλανητικούς Άρχοντες, μοίρασαν διά της αργυρώνητης προπαγάνδας τα δαχτυλίδια της εξουσίας σε κάθε χώρα στους μυημένους υποτακτικούς, στους σύγχρονους πραίτορες της Νέας Πόρνης Ρώμης, της αυτής μικρότητος της Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων.

Οι νέοι ηγέτες ανέλαβαν, αμέσως μετά τον διορισμό τους και την προαγωγή τους από τον Παγκόσμιο Προαγωγό, την διεκπεραίωση τής διαδικασίας χαλάρωσης των λαϊκών συμπεριφορών. Φρόντισαν να γίνει αυτοσκοπός η επίτευξη της ατομικής ευημερίας σε βάρος του ευρύτερου Εθνικού συμφέροντος. « Δεν βαριέσαι, καλά περνάμε. Για τους υπόλοιπους θα φροντίσουν άλλοι». Αυτή η ύπουλη λογική του συνετού… συμβιβασμένου διαχύθηκε στα πλατιά λαϊκά στρώματα, αποσκοπώντας στην αποδοχή της βάσει τής θεωρίας τής αγελαίας μάζας. Ότι δηλαδή ο λαός θα λειτουργήσει ως ανόητη οντολογική ενότητα που θα ακολουθήσει ένα προδιαγεγραμμένο και μιμητικό τρόπο σκέψης και πράξης.

Δέστε το παράδειγμα της Μακεδονίας Μας. Ο παγκόσμιος χάρτης των χωρών αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς, νέα κράτη επινοούνται, οι πάντες διεκδικούν και η Ελλάς όχι απλά δεν διεκδικεί γη και ανθρώπους που της ανήκουν αλλά και διανέμει ιμάτια ως μη όφειλε. Ρωτήστε και ερευνήστε σε Ρούμελη, Μοριά και Μακεδονία πόσοι νιώθουν τον κίνδυνο προσβολής της εθνικής κυριαρχίας της Πατρίδος μας. Με δεδομένο μέχρι σήμερα τον ανερμάτιστο «μακεδονισμό» των Σκοπίων. Θα δείτε ότι η ανησυχία ενυπάρχει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στο χώρο που εστιάζεται το πρόβλημα, στη Γη του Αλεξάνδρου που διεκδικούν τα γυφτοσκοπιανά πιόνια της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Όχι γιατί λείπουν στις άλλες περιοχές της Πατρίδος μας οι Πατριώτες, αλλά γιατί έχει επιβληθεί εν μέρει η νοοτροπία του ατομικού ευδαιμονισμού.

Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στους κόλπους της Ελληνικής Εργατικής Τάξης. Η εργασία μετατρέπεται σε απασχόληση, οι μισθοί προσπερνιούνται από την καλπάζουσα ακρίβεια, η ανεργία λαμβάνει διαστάσεις εντασσόμενη στα πλαίσια της ελαστικής απασχόλησης, η ασφάλιση και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα μπαίνουν στη ζυγαριά σε βάρος των εργαζομένων. Κι όμως η αντίσταση και η υπεράσπιση των εργατικών δικαίων παραδίδεται στα χέρια των δόκιμων πολιτικάντηδων, των επονομαζόμενων εργατοπατέρων που ορθώνουν… συνδικαλιστικό ανάστημα και εκτελούν κομματικές εντολές. Η Ελληνική Εργατική Τάξη λοιπόν νομίζει ότι διεκδικεί αλλά επί της ουσίας διεκδικείται και μόνον από τους ντόπιους Νεοταξίτες.

Η γνωστή πρακτική του «διαίρει και βασίλευε» που εφαρμόζεται με μαζοχιστική επιτυχία στην παγκόσμια κοινότητα χρόνια τώρα μεταλλάσσοντας ιδέες, επιβάλλεται σήμερα ως μέσο γεωγραφικού κατακερματισμού. Μετά την ιδέα πίπτει και η ύλη.

Πραγματικά, μετά την πτώση της ανθρώπινης αξίας και του δικαίου, τώρα καταπίπτει και το νομικό πλαίσιο των Ελευθέρων Κρατών. Και αυτό επιτυγχάνεται με την εκ νέου επιβολή της νέας Μεταρρυθμιστικής( πρώην Συνταγματικής) Συνθήκης που προ καιρού είχαν απορρίψει οι ευρωπαϊκοί λαοί μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και δημοψηφίσματα. Οι «Ευρωπαϊκές» ηγεσίες, αποδεικνύοντας πόσο λίγη ευρωπαϊκή συνείδηση έχουν και πόσο αλλοτρίως καθοδηγούνται, προχωρούν στη ψήφιση νέου καταστατικού χάρτη, καταργώντας στην ουσία τα εθνικά σύνορα και ακυρώνοντας τα επί μέρους Εθνικά Δίκαια. Ως γνωστόν, το ψήφισμα του συντάγματος έχει ως σημείο αναφοράς την κρατική επικράτεια στην οποία αναφέρεται και η ισχύς του είναι ακατάλυτη και κατισχύουσα. Κατά συνέπεια το νέο Σύνταγμα, η νέα Μεταρρυθμιστική Συνθήκη ή όπως άλλως ονομασθεί, απευθύνεται στην Ευρώπη ως Ενιαία Κρατική Οντότητα και αντικαθιστά τα επιμέρους εθνικά νομικά συστήματα που ουσιαστικά καταργούνται. Ο θάνατος των Εθνών και η παράδοση των Ευρωπαϊκών λαών στο Νεοταξικό Τέρας είναι προ των πυλών και διά νόμου.

Οι ευθύνες της Μεγάλης Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης φαντάζουν βαριές αλλά και ιερές. Ουδείς δικαιούται να απόσχει του πολιτικού αγώνα για την υπεράσπιση των Εθνικών Κοινωνιών και Παραδόσεων. Η Ελλάς οφείλει για μια ακόμη φορά να πρωτοστατήσει, δίνοντας δείγματα ουσιαστικής αντίδρασης ενάντια στον Ανελεύθερο Νεοταξισμό. Ουδεμία ΕΕ έχει προβάδισμα έναντι της Πατρίδος. Το Ελληνικό Έθνος είναι ο μόνος Εντολέας μας. Ο μόνος δρόμος είναι η ανατροπή του υφιστάμενου δουλικού καθεστώτος και η επικράτηση ενός Εθνικού και Λαϊκού Κινήματος των Ελλήνων Πατριωτών.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 10-12-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 14-12-2007.


ΑΘΗΝΑ 16-12-2007.

Η μιζέρια του σημερινού Ελληνικού Κράτους και η μικρότητα που κουβαλά είναι πολλαπλά ειπωμένη και διαπιστωμένη. Αναμφίβολα είναι ένα γεγονός που λυπεί βαθύτατα και εξοργίζει κάθε γνήσιο Έλληνα Πατριώτη. Πληγώνει κάθε Ελληνική ψυχή που βασίζει την ύπαρξή της στην βαθειά προσήλωση προς το Ελληνικό Έθνος και την απόλυτη αγάπη προς την Πατρίδα που το εκφράζει και το υπηρετεί. Ανταποκρίνεται άραγε στο ιερό καθήκον του το κρατικό μόρφωμα της σύγχρονης Καθεστηκυίας Τάξης και το συνονθύλευμα των ταγών που το εκφράζουν; Μήπως ο ορισμός της Πατρίδος και τα πεπραγμένα που βιώνουμε μας παρέχουν την πλέον πειστική απάντηση στο ερώτημα που θέτουμε;

Το Ελληνικό Έθνος συγκροτείται ανέκαθεν από πολίτες που έλκουν ελληνική καταγωγή, ανήκουν στην ίδια λευκή ευρωπαϊκή φυλή, ομιλούν την ελληνική γλώσσα και πράττουν πάντα τα έργα για την πρόοδο και υπεροχή του Ελληνισμού. Είναι τα στοιχεία που εκφράζουν την Ελληνική Κοσμοθεωρία και Βιοθεωρία και αποδίδονται με τις έννοιες όμαιμο, ομόφυλο, ομόγλωσσο και ομότροπο. Η Ελληνική Πατρίδα αποτελεί τον Κεντρικό Οργανωτικό Πυρήνα που ρυθμίζει τις σχέσεις των Ελλήνων, εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή και επιτυγχάνει τους σκοπούς του Έθνους. Οι πολίτες, που κατά καιρούς διάφοροι κόπτονται τάχα για τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και τη γνώμη τους, ο υπερήφανος μα και εύπιστος Ελληνικός λαός αποτελεί τη ζώσα εικόνα και την καρδιά του Ελληνικού Έθνους.

Εδώ αρχίζει πλέον να διαφαίνεται η διαφορά ανάμεσα στην ιδεατή Πολιτεία και την τωρινή επικρατούσα, δίδοντας την απάντηση στο αρχικό ερώτημα που θέσαμε. Διότι αν το συγκαιρινό Κράτος μας ενδιαφερόταν για τους πολίτες που το θρέφουν και το μετουσιώνουν σε ζωντανό κύτταρο δεν θα έπραττε τα γνωστά ολέθρια έργα που επιφέρουν έμφραγμα και καίρια πλήγματα στο λαό μας. Πλήγματα και εμφράγματα που επιφέρονται είτε σχηματικά και πολιτικοκοινωνικά είτε κυριολεκτικά και βιολογικά.

Αν κάποιος επιδιώκει την πτώση ενός Έθνους ύπουλα και «ειρηνικά», δεν έχει παρά να μεταβάλλει την εθνολογική σύνθεση και ποιότητα. Κι αυτό συμβαίνει αν αλλοιωθεί η φυσιογνωμία και ελαττωθεί το πλήρωμα που αποτελεί την Ελληνική Κοινωνία. Η μοίρα ενός Έθνους δεν καθορίζεται από τα ευκόλως παραγόμενα αποτελέσματα αλλά από τα αναγκαία και επιβαλλόμενα. Το Έθνος δεν ασχολείται με την δυνατότητα μιας ενέργειας αλλά και με την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα αυτής. Κατά συνέπεια το Κράτος μας δεν χρεώνεται μόνο τις θετικές αλλά και τις αρνητικές καταγραφές.

Αν όμως θεωρούμε ότι ήδη ακουμπήσαμε τον πάτο του ποτηριού, η Πολιτεία «μας» έρχεται να μας διαψεύσει με τρόπο τραγικό και εξωφρενικό. Αν πιστεύουμε ότι τα Ίμια, τα ζεϊμπέκικα και οι κουμπαριές είναι τα πιο ακραία επίχειρα του νεοελληνικού μαζοχισμού και της παρά φύση ελληνοτουρκικής προσέγγισης, πρέπει να συνομολογήσουμε ότι λανθάνουμε λάθος μέγα. Ούτε αποτελεί το τελευταίο εφιαλτικό ατόπημα του θύματος προ του καραδοκούντος και αιμοσταγούς θύτη η «ελληνική» προώθηση του τουρκικού εξευρωπαϊσμού.

Η Ελληνική ανδρεία και ευφυΐα δεν έχουν ασφαλώς απωλεσθεί. Τούτο καταμαρτυρούν οι ηρωικές και παραγωγικές καταγραφές των Ελλήνων στην καθημερινότητά τους και η συχνή κατάθεση της ζωής στο βωμό της προάσπισης της Πατρίδος. Οι μαχητές του Ελληνικού Έθνους που έχουν καταστεί εθνομάρτυρες και έχουν περάσει στην αιωνιότητα με την τιμιωτέρα εισφορά του Αίματος αυξάνονται, φέρνοντας σε αντιδιαστολή την επάρκεια του Ελληνικού Στρατεύματος και τον Πατριωτισμό του με την ανεπάρκεια και την ολιγοψυχία του Κρατιδίου των Αθηνών.

Έτσι λοιπόν κατά τη διενέργεια ασκήσεως και ευρισκόμενος πιλότος μας στην περιοχή της Χαλκιδικής, για αδιευκρίνιστους ακόμη λόγους κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή. Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από το σοκ της απώλειας, απέραντος και ασύνορος θυμός μας κατέλαβε όταν πληροφορηθήκαμε ότι τη σωρό του ήρωα περισυνέλλεξε τουρκική φρεγάτα που βρισκόταν στην περιοχή στα πλαίσια άσκησης.

Αμείλικτα ερωτηματικά προκύπτουν και απαιτούν την πλήρη παράθεση επαρκών απαντήσεων. Κατ’ αρχή, πως βρέθηκε το τουρκικό πλοίο εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων και γιατί έφτασε τόσο γρήγορα και με τόση ακρίβεια στίγματος στο χώρο του δυστυχήματος. Ξεκινώντας μάλιστα από σχετικά μεγάλη απόσταση. Από ό,τι γνωρίζουμε, το αεροσκάφος μας και η τουρκική φρεγάτα δεν συμμετείχαν στην ίδια άσκηση. Ποιοι είναι οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν στην πτώση τον έμπειρο πιλότο μας; Γιατί τα ελληνικά σωστικά μέσα δεν περισυνέλλεξαν πρώτα τον Έλληνα σμηναγό, παρότι βρισκόντουσαν κοντύτερα από την τουρκική φρεγάτα; Θα αναζητηθούν οι ευθύνες εκεί που πραγματικά ανήκουν κι όχι στα διάφορα δήθεν ανθρώπινα λάθη και βέρτιγκο; Τι συμβαίνει με τις ζώνες έρευνας και διάσωσης; Μήπως έχουμε παραχωρήσει χώρο σ’ αυτά τα πλαίσια στην περιοχή εκείνη στους Τούρκους και γι’ αυτό βρέθηκαν εκεί; Και αν ναι, που αλλού;

Ο ενδοτισμός λαμβάνει διαστάσεις προδοσίας. Όταν καταφθάνει στην Κομοτηνή ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μπαμπατζάν και κάνει λόγο για τουρκική μειονότητα με δικαιώματα που καταπατώνται και προτροπή για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όταν ο κύριος αυτός παρίσταται και ομιλεί στα γραφεία της παράνομης «τουρκικής νεολαίας Κομοτηνής» και μας κάνει υποδείξεις περί «κουρδικής τρομοκρατίας» και αντιμετώπισή της βάσει ελληνοτουρκικής συμφωνίας( μάλιστα, τώρα καταλάβαμε!), τότε η ξεφτίλα μας σπάει ήδη παγκόσμιο ρεκόρ.

Η ανατροπή του Καθεστωτικού Νεοταξισμού επιβάλλεται. Η Ελληνική Εθνικοκοινωνική Παράταξη οφείλει να ξεσηκώσει τον λαό και να επιβάλλει από κοινού μια Νέα Κατάσταση, μια Ελληνική Τάξη Πραγμάτων. Με τους Ήρωες και την Ελλάδα δεν παίζει κανείς. Η Ελλάς θα επιστρέψει στους Έλληνες. Η Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάς είναι ο στόχος μας. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός είναι ο μόνος εγγυητής.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://polapopsis.blogspot.com

ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 3-12-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ
6-12-2007.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΤΗΣ 7-12-2007.
ΑΘΗΝΑ 7-12-2007.


Είναι κάποιες στιγμές που πραγματικά αναρωτιέμαι πως γίνεται και επιζεί τούτη εδώ η χώρα. Πως συμβαίνει και βρισκόμαστε εκτός κάποιου λαογραφικού ή εθνογραφικού μουσείου και όχι εντός ως δείγμα μουσειακής αναφοράς. Για όσους φαντάζει η ανωτέρω αναφορά ακραίο χιούμορ, απλώς υπενθυμίζω τις ορδές των βαρβάρων που έχουν παρελάσει στην Πατρίδα μας από τα βάθη των αιώνων έως πάρα πολύ πρόσφατα, πάντοτε διά πυρός και σιδήρου, τους πολλούς μαχητές του Ελληνικού Έθνους που έχουν δώσει τη ζωή τους γι’ αυτόν εδώ τον τόπο ακόμη και σε καιρούς ειρήνης ένεκα είτε πολιτικής βλακείας είτε προδοσίας, τους χαλεπούς καιρούς πείνας και οικονομικής ανέχειας που έχει αντέξει και εξακολουθεί να αντέχει ο Ελληνικός λαός. Αυτό πάντως που είναι βέβαιο σε κάθε περίπτωση είναι ότι η Καβάφειος ρήση «τι θα κάνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους» δεν πρόκειται ποτέ να τύχει εφαρμογής στην περίπτωση της Μεγάλης Πατρίδος μας Ελλάδος. Η μέγιστη σημασία της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας θα τραβάει πάντοτε τα βλέμματα και την άθλια παρουσία όλων των γνωστών και ανόητων κατακτητών της συμφοράς και του ολέθρου.

Και πράγματι, αυτή η σεπτή γωνιά του πλανήτη, τούτη εδώ η Γη των Ηρώων και του Φωτός είναι πλούσια εμπειριών στην αποτροπή κάθε κακοποιού στοιχείου και επιδρομέως, είτε νομαδικού χαρακτήρα είτε πολιτισμένης υφής και χαρακτήρα. Όταν όμως το σκηνικό επαναλαμβάνεται ανεξαρτήτως εποχής και συνθηκών, όταν η συμπεριφορά του γειτνιάζοντος και του μείζονος περιβάλλοντος διατηρείται αμείωτα επιθετική ανεξαρτήτως πολιτικής καταστάσεως, ενώ παράλληλα εμείς ανεχόμαστε τα πάντα δουλικά, τότε ασφαλώς κάτι δεν πάει καλά με εμάς τους ίδιους. Ή αποτελούμε τον ιδανικό τόπο του Μαζοχισμού και της αυτοχειριάσεως ή συμβαίνει κάτι βαθύτερο που πρέπει να εντοπίσουμε ή ισχύουν και τα δύο.

Ας ρίξουμε μια ματιά στην καθημερινότητα όπως καταγράφεται στη ραγδαίως ανανεούμενη και εξελισσόμενη επικαιρότητα και ας εντοπίσουμε τα ζητήματα που απασχολούν με υψηλή διαβάθμιση προτεραιότητας τον τόπο μας. Όλα είναι κρίσιμα και χρήζουν επισκόπησης, ορθής διαχείρισης και αποφασιστικότητας για επίλυση. Πολλά είναι αυτά που μας πνίγουν και γι’ αυτό αδυνατώ να θεωρήσω τυχαία τη συχνότητα και την πυκνότητα των όσων συμβαίνουν. Εμείς όμως τι κάνουμε. Πως και γιατί ανεχόμαστε την Τάξη των Γραικύλων και των Μαζοχιστών; Γιατί δεν αποκρούουμε τον Σιωνιστικό Νεοταξισμό;

Η Ελλάς σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει συγκεκριμένα προβλήματα τόσο σε εσωτερικό επίπεδο όσο και σε διεθνές. Η οικονομική ανέχεια, η εργασιακή και επιχειρηματική ένδεια, η ανασφάλεια και η συνταξιοδοτική αβεβαιότητα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού προβληματισμού. Από την άλλη μεριά η απειλή μεταβολής των συνόρων και των σημερινών δεδομένων(Κοσσυφοπέδιο κ.λ.π), η αστάθεια που ενδέχεται να προκληθεί από την ανάπτυξη της θεωρίας του ντόμινο ένεκα των πιθανών γενικών μεταβολών του χάρτη και η υποβάθμιση της διεθνούς θέσεως της Ελλάδος δυσκολεύουν τα ερείσματα της Πατρίδος μας.

Όταν μια χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τις ανωτέρω διαπιστωμένες δύσκολες καταστάσεις, είναι απολύτως φυσιολογικό και επιβεβλημένο να επιχειρήσει να θωρακίσει την κοινωνική της συνοχή και να επιβάλλει την συνεργασία τού συνόλου των πολιτών και του παραγωγικού της δυναμικού προκειμένου αφενός μεν να επικρατήσει στο εσωτερικό κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη με την άμβλυνση πάσης αδικίας, αφετέρου δε οι ενωμένες Δυνάμεις του Έθνους να επιβάλλουν τα Δίκαια του στον Διεθνή περίγυρο.

Αντί αυτών όμως εφαρμόζονται τα εντελώς αντίθετα και επικίνδυνα. Στο εσωτερικό μέτωπο εντείνεται το κλίμα ανασφάλειας στον τομέα της απασχόλησης και της οικογενειακής οικονομίας. Ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης, μετά από τη συνάντηση που είχε με τον αρμόδιο για τις μεταφορές επίτροπο της Ε.Ε Ζακ Μπαρό για το θέμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, τόνισε χαρακτηριστικά πως υπάρχουν πολλά ανοιχτά θέματα, τα οποία θέτουν εκ των πραγμάτων ζητήματα για την πορεία της εταιρίας. Η χώρα μας απειλείται να μείνει χωρίς Κρατικό Εθνικό Αερομεταφορέα με την απώλεια μιας Εθνικής Στρατηγικής σημασίας Εταιρία και οι εργαζόμενοι χωρίς δουλειά, ενώ κάλλιστα τα κόμματα θα μπορούσαν να βρουν λύση αποπληρώνοντας τα χρέη τους προς την ΟΑ. Αναφερόμαστε σ’ ένα πρόβλημα Εθνικής σημασίας που λαμβάνει πολιτική χροιά αφού χρήζει την παρουσία υπεύθυνης ηγεσίας.

Την ίδια στιγμή ανοίγει ο δρόμος για την επιβολή υπέρογκων αυξήσεων στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η με χρονικό ορίζοντα και ρυθμό σε ικανό βάθος χρόνου. Μέσα στους επόμενους μήνες και σε τακτά χρονικά διαστήματα οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού που θα παραλαμβάνουμε θα είναι σημαντικά υπερτιμημένοι και θα μας υποβάλλουν σε κατάσταση ηλεκτροσόκ. Έτσι απλά, για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι και περισσότεροι.

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά, κάποιοι αλήτες αμφιβόλου εθνικότητας κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας αφίσες με αγγλόφωνους τίτλους που αναφέρονται με ειρωνικό τρόπο στο πρόβλημα υγείας του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και επιχαίρουν για την αρνητική τροπή που έχει πάρει. Τέτοια αφίσα εθεάθη στην οδό Μαυρομιχάλη στο ύψος του Χημείου. Παράλληλα το Μακεδονικό λαμβάνει καθημερινά ανησυχητικές διαστάσεις για τη χώρα μας και οι υγιείς Πατριωτικές αντιδράσεις όπου γης αποσιωπώνται.

Γι’ αυτό το λόγο κι όχι μόνο πρέπει να δώσουμε βροντερό παρών στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας και υπεράσπισης της Μακεδονίας Μας που θα λάβει χώρα στην Πλατεία Κολοκοτρώνη το Σάββατο 8/12 στις 7.00 το απόγευμα. Για να καταλάβουν όλοι ότι οι Έλληνες Πατριώτες δεν χαρίζουμε τίποτα και κανέναν στον οποιοδήποτε νεοβάρβαρο εντός και εκτός Ελλάδος. Πάνω απ’ όλα η Ελλάς.
Σπυρίδων Καραχάλιος
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΣΧΟΛΙΟ

ΑΘΗΝΑ 6-12-2007.
Πριν λίγες ημέρες σε γνωστή ιστοσελίδα συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης καταχωρήθηκε κείμενο Διεθνιστικής Οργανώσεως με παρόμοια πολιτική άποψη που έχει υψηλές «πλάτες» και επιτελεί συγκεκριμένη αποστολή. Συγκεκριμένα δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και κατηγορεί με ανακρίβειες οτιδήποτε Ελληνικό ζει και κινείται. Η οργάνωση λοιπόν στα πλαίσια μιας ακόμη αποστολής ρουτίνας στο καταχωρηθέν κείμενο που προαναφέρθηκε κατηγορεί τον ΛΑ.Ο.Σ, όντας κοινοβουλευτικό κόμμα, για αντισημιτικές τάσεις και εμένα προσωπικά για αντισημιτικές πρακτικές και ναζισμό. Πρόκειται για καθαρόαιμη αντιδημοκρατική συμπεριφορά που βασίζεται σε τερατώδη ψεύδη και ανακρίβειες και ενέχει τον χαρακτήρα της στοχοποίησης. Αναφέρει επί λέξη η ανωτέρω οργάνωση για το πρόσωπό μου τα εξής:

Στην «Α1» της 20/10/2007, ο Σπυρίδων Καραχάλιος (κουμπάρος του Γιώργου Καρατζαφέρη, πρώην ηγέτης της νεολαίας του ΛΑΟΣ ΝΕΟΣ, υποψήφιος βουλευτής το 2004 και 2007 και υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος το 2002 και 2006) αναφέρεται και αυτός στις εξελίξεις στα Βαλκάνια που καθορίζει η «αληθινή υπερδύναμη του καιρού μας, ο Διεθνής Σιωνιστικός Νεοταξισμός … η Νέα Σιών» και αυτοπροσδιορίζεται ως «γνήσιος Εθνικοκοινωνιστής» (η ελληνική απόδοση της λέξης ναζί). Σ. Καραχάλιος και Α. Γρυπαίος έχουν συγγράψει σειρά άλλων παρόμοιων αντισημιτικών κειμένων.

Απάντηση πρώτη : Όταν οι ανωτέρω κύριοι κάνουν γενικότερη αναφορά στον αντισημιτισμό και εστιάζουν στη δική μου αναφορά για τον αντισιωνισμό μου, αποδεικνύουν το σφάλμα συγχύσεως των δύο εννοιών που τους χαρακτηρίζει. Ο αντισιωνισμός κύριοι αντιτίθεται στον Νεοταξικό Ολοκληρωτισμό, στον οποίο μπορεί να μετέχουν είτε Εβραϊκής καταγωγής πολίτες είτε αλλογενείς. Υπ’ αυτή την έννοια σαφώς και είμαι Αντισιωνιστής. Αντιθέτως, ο αντισημιτισμός αντιτίθεται συλλήβδην εναντίον των Εβραίων, πράγμα που ούτε με εκφράζει ούτε το προσυπογράφω.

Απάντηση δεύτερη : Σε ό,τι αφορά τον Εθνικοκοινωνισμό μου, σ’ όλες τις αναφορές μου, σ’ όλες τις συζητήσεις μου και σ’ όλη την αρθογραφία μου έχω ξεκαθαρίσει ότι διαχωρίζω την έννοια Σοσιαλισμός και τα παράγωγά του από την Ελληνικότατη και ανόθευτη έννοια του Κοινωνισμού. Ο Σοσιαλισμός είναι καταφανώς διεθνιστική ιδεοληψία που επαγγέλλεται την πτώση των Συνόρων, των Θρησκειών, των Εθνικών Συμβόλων, των Εθνικών Κρατών, των Λαϊκών και Πατριωτικών Αξιών, άρα καθίσταται για εμένα αποκρουστικός και απορριπτέος. Ο Κοινωνισμός είναι Υπέρμαχος όλων των ανωτέρω Ελληνοφόρων Αξιών, άρα καθίσταται για εμένα επαινετός και αποδεκτός. Τώρα, αν ο Εθνικοκοινωνισμός μου μεταφράζεται σύμφωνα με κάποιους… ναζισμός, τι να πω άλλο πλην του ότι πρόκειται για διαστρέβλωση και πολιτική ανορθογραφία.

Απάντηση τρίτη : Οι παππούδες μου έχουν στρατευθεί τρεις φορές έκαστος και έχουν πολεμήσει και τους τέσσερις κατακτητές του καιρού εκείνου( τέσσερις επαναλαμβάνω κατακτητές, για να μη ξεχνιόμαστε) : Γερμανούς, Ιταλούς, Βουλγάρους, Αλβανούς). Άπαντες οι τέσσερις ανήκανε στον Άξονα. Μην ξεχνάμε κανένα όψιμο φιλαράκι. Ένας θείος μου εκ μητρός ονόματι Κολιγιάννης έχει διατελέσει Γ.Γ του Κ.Κ.Ε και ο αδελφός του υπηρέτησε από την άλλη πλευρά στο Βασιλικό Ναυτικό. Κανείς δεν μπορεί να μού μιλήσει εμένα για ναζισμό.
Κύριοι, καληνύχτα σας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 26-11-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 29-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 30-11-2007.

Πολλές φορές η συχνή χρήση μιας λέξης κοινότοπης και ευρέως αποδεκτής κατατείνει στην δημιουργία ενός κλίματος συγχύσεως αναφορικά με την αναδυόμενη ειλικρίνεια και τον σκοπό του ρητορεύοντος αυτή. Είναι γνωστό από τα πανάρχαια χρόνια ότι το λεγόμενο κοινό αίσθημα τύγχανε κάποτε εκμεταλλεύσεως από τους έχοντες το χάρισμα να άγουν το δήμο, να καθοδηγούν δηλαδή το λαό. Οτιδήποτε θεωρείτο όπως λέει ο λαός μας πιασάρικο χρησιμοποιείτο ενίοτε από την πολιτική τάξη προκειμένου να θέλξει τον πολίτη και να τον στρέψει ιδεολογικά προς το μέρος της. Βέβαια στην Ελληνική Αρχαιότητα και στα υγιή λεγόμενα πολιτεύματα, τα λαϊκά και πατριωτικά σε αντίθεση με το σήμερα, υπήρχαν κάποιες ειδοποιείς διαφορές που στη σημερινή πραγματικότητα που βιώνουμε απουσιάζουν παντελώς. Η αθέτηση των υπεσχημένων και η καπήλευση της λαϊκής πίστης τιμωρούνταν κατά τρόπο τέτοιο ώστε ο έκθετος πολιτικός δεν τολμούσε να ξαναεκθέσει την αναξιότητά του ενώπιον της λαϊκής ετυμηγορίας. Είτε ιδιωτεύοντας μέσα στη λαϊκή περιφρόνηση είτε μετοικίζοντας σ’ άλλα μέρη.

Η Καθεστηκυία Τάξη της εποχής μας, της Νέας Εποχής του Σιωνιστικού Νεοταξισμού, έχει μετατρέψει σε πολιτικό εθιμικό «δίκαιο» την άσκηση της πονηρής δημαγωγίας. Η παλαιά καθοδήγηση του πολίτη στο δρόμο του συμφέροντος της Πολιτείας έχει προ πολλών ετών αντικατασταθεί από την πορεία στην οδό του ωφελιμισμού και του καιροσκοπισμού. Η ίδια η Πολιτική Τάξη σήμερα αθετεί το δικό της λόγο και ακυρώνει τη δική της παρουσία από τη μια πρωία έως την επόμενη. Η ανίχνευση πλέον του εννοούμενου και του αληθινού καθίσταται αδύνατη και η απουσία του φανερώνεται ως ένδειξη του γενικού κανόνα.

Κλασσικό παράδειγμα που επαληθεύει κατ’ ουσία το επικίνδυνο φαινόμενο του πολιτικαντισμού είναι ο τρόπος που ρητορεύεται η ωραιότερη Ελληνική έννοια του Πατριωτισμού και η ερμηνευτική απόδοση που της επιφυλάσσεται. Έχουμε για παράδειγμα ακούσει για τον λεγόμενο κομματικό «πατριωτισμό» ή για τον εσχάτως προκύψαντα «Νέο» πατριωτισμό. Φυσικά η αναφορά και μόνο στην προσήλωση στο κόμμα και την σύγκρισή του με την Πατρίδα προκαλεί γέλιο και αποτελεί βάρβαρη ιεροσυλία. Πρώτα απ’ όλα η προάσπιση της Πατρίδος είναι ασύγκριτη και βρίσκεται υπέρ άνω όλων των έμψυχων και άψυχων αξιών, αφού χωρίς αυτήν ο πολίτης είναι έρμαιο των καταστάσεων και ον δουλοπρεπές. Η Πατρίδα χωρίς το κόμμα θα εξακολουθήσει να υπάρχει, ιδίως αν ο κομματικός συρφετός έχει το σημερινό ραγιάδικο χάλι. Τότε η Πατρίδα θα υπάρξει ευτυχέστερη. Το κόμμα χωρίς την Πατρίδα θα περιέλθει σίγουρα σε κώμα.

Σε ό,τι αφορά τον περιλάλητο και σύγχρονο «Νέο» πατριωτισμό, τα παραδείγματα που μας πιστοποιούν την ύπαρξή του αγνοούν παντελώς την έννοια της Πατρίδος. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με έναν πατριωτισμό χωρίς Πατρίδα! Συχνά πυκνά ακούμε τους «πεφωτισμένους» ταγούς να επικαλούνται τον διαβόητο «Νέο» πατριωτισμό και μας πιάνει σύγκρυο. Ακούμε να συνδυάζουν την Πατρίδα με τη σύνεση και τον διάλογο και αισθανόμαστε να μπερδεύουν τις έννοιες Πατρίδα και παρτίδα.

Ποια σύνεση και ποια ψυχραιμία να επιδείξουμε στα ζητήματα της Β. Ηπείρου, της Β. Μακεδονίας και της κατεχόμενης Κύπρου Μας και τι διάλογο να κάνουμε με τους κρατικούς διαλυτές της Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων; Να αποδεχθούμε ότι η επιθετικότητά τους οφείλεται σε πλάνη και σε αγνωσία της πραγματικής ιστορίας και οι διεκδικητικές τους προθέσεις σε επιθετική τάση φιλίας και σε μεγάλο διακρατικό έρωτα; Και οι συνθηματολογίες περί Τουρκικής Θράκης και Σκοπιανής Θεσσαλονίκης σε πολιτικές συγκεντρώσεις και στρατόπεδα εκτός Ελλάδος και σε πολιτικές συνάξεις ακόμη και εντός Ελλάδος τι είναι, προσκλητήριο σε διαγωνισμό αντοχής και δεξιοτήτων; Ιδιαίτερα όταν η «επίσημη» Ελλάς αδυνατεί όχι απλά να διεκδικήσει στα πλαίσια Διεθνών Συνθηκών την Ελληνικότητα των αλύτρωτων Πατρίδων αλλά κι αυτή των ομογενών μας που διαβιούν πέριξ των συνόρων μας.

Αν ωστόσο νοιάζονται και προλαβαίνουν οι «αυτόφωτοι» πολιτικοί «μας» «άρχοντες» να διδαχθούν τι πραγματικά σημαίνει Πατριωτισμός με πι κεφαλαίο και όχι μικρό σαν την μικρότητά τους, αν αποφασίσουν να λειτουργήσουν χωρίς οικονομικά και διεθνιστικά δεσμά, αν θελήσουν να υπηρετήσουν την Πατρίδα ως εντολοδότες και όχι εντολοδόχοι, τότε έχουμε να τους συστήσουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα Πατριωτισμού. Και επειδή το πιο πρόσφατο Εθνικό θέμα που απασχολεί την Ελλάδα είναι το αποκαλούμενο Μακεδονικό και η Γυφτοσκοπιανή θρασύτητα, θα τους θυμίσουμε την υπόθεση Στίβεν Λάλας. Ο γνωστός υπάλληλος της εν Αθήναις Αμερικανικής Πρεσβείας που ενεχειρούσε στις Ελληνικές Αρχές αμερικάνικα έγγραφα, σχετικά με τη Μακεδονία Μας, χωρίς να εισπράττει αμοιβή, στο όνομα της Πατρίδος. Το ακούσατε αυτό αρχοντάδες μου, χωρίς να τσεπώνει παραδάκι από κανένα «μεγαλόσχημο». Και μάλιστα κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Λάλας είχε βοηθήσει κι άλλες φορές την Ελλάδα χωρίς να γίνει αντιληπτός και πάντοτε αμισθί. Διότι ο Γνήσιος Πατριώτης δεν ρωτάει λεπτομέρειες και δεν το σκέφτεται αλλά ρίχνεται στη φωτιά χάριν της Πατρίδος κόντρα σε λογική και νόμους. Αυτός είναι ο Πατριώτης Λάλας.

Το πώς συνελήφθη ο Στίβεν Λάλας είναι ένα θέμα αδιευκρίνιστο. Άλλοι λένε για εσφαλμένους Ελληνικούς χειρισμούς κι άλλοι για προηγηθείσα κατάδοση. Μπορεί να συνέβησαν και τα δύο. Το θέμα είναι ότι καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξη στις αμερικάνικες φυλακές και δυόμισι χρόνια απαγόρευση εξόδου από τη χώρα όταν κατάσκοποι άλλων χωρών δεν μένουν ούτε μια μέρα φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία αξιώθηκε επιτέλους φέτος να επιτύχει την απελευθέρωσή του. Ας διδαχθούν επιτέλους κάποιοι τι σημαίνει Πατριωτισμός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 25-11-2007 :
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ
27-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 27-11-2007.
Εξελίξεις σημαντικές δρομολογούνται στην ευρύτερη γειτονιά της Πατρίδος μας και τις οποίες η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να διαχειριστεί με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Ο όρος «γειτονιά» αναφέρεται σε κάθε ζώνη Ελληνικού γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος ανεξαρτήτως γεωγραφικού προσδιορισμού και εγγύτητας. Αρκεί η εκάστοτε περιοχή να διαθέτει Ελληνικούς πληθυσμούς, προηγούμενη ιστορική παρουσία και Ελληνικά συμφέροντα που επιτρέπουν την αναβάθμιση του ρόλου και επιβάλλουν την παρουσία του Μητροπολιτικού Ελληνισμού.

Μια τέτοια πολιτική περίσταση συντρέχει στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και αφορά την διενέργεια βημάτων επίλυσης του χρονίζοντος Παλαιστινιακού ζητήματος. Η συγκεκριμένη εκκρεμότητα στερεί από έναν ολόκληρο λαό το δικαίωμα της δημιουργίας κρατικής οντότητας και διαιωνίζει τις διαπάλες μεταξύ των γειτνιαζόντων χωρών με ευθύνη ενός κράτους που έχει χαρακτηρισθεί εν πολλοίς, όχι αδικαιολόγητα, ως ο ταραξίας της υπόθεσης, του Ισραήλ. Η Ελλάς έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να συμμετέχει στις τοπικές εξελίξεις για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Πρώτον, η σημερινή παράτυπη κατάσταση είναι απότοκος του γνωστού Αραβοισραηλινού Πολέμου που οδήγησε στην επικράτηση έξωθεν επιβαλλομένων ρυθμίσεων ακόμη και στην ίδια την Πατρίδα μας. Να υπενθυμίσουμε ότι ο αείμνηστος Γεώργιος Παπαδόπουλος ανετράπη από τον…Αμερικανωθούμενο αλλά περιορισμένης νοητικής εμβέλειας Δ. Ιωαννίδη επειδή στους διακαείς πόθους των Η.Π.Α για παραχώρηση αεροδιαδρόμου προκειμένου να ενισχύσουν το συνεταιράκι και αδερφό Ισραήλ απάντησε αρνητικά. Το Πολυτεχνείο, ο Ιωαννίδης και ο Αττίλας στη πολυβασανισμένη Κύπρο Μας ήταν τα κτηνώδη αντίποινα του Διεθνούς Σιωνισμού.

Δεύτερον, η ύπαρξη Ελληνόριζων πληθυσμιακών ομάδων σε μεγάλο εύρος της Μέσης Ανατολής επιβάλλει την εμπλοκή της Ελλάδος και τη συμβολή της στην προάσπιση των δικαίων τους από κάθε άποψη. Η λαϊκή αυτοδιάθεση, τα ανθρώπινα δικαιωμάτων και η Ελληνικότητα είναι στοιχειώδη αγαθά του πολιτισμού. Οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι, οι Συροκρήτες και άλλοι κάτοικοι ομιλούν καθαρά για την Ελληνική καταγωγή τους. Και βέβαια τα προαιώνια δικαιώματα του Ελληνισμού στην ευρύτερη περιοχή τεκμαίρονται και βασίζονται σε στέρεα θεμέλια που έχει οικοδομήσει το Σεπτό Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και η Αγιοταφική Κοινότητα του Ελληνισμού Μας. Κατά συνέπεια η πολιτική και ενδεχομένως στρατιωτική παρουσία της Ελλάδος πρέπει να παρέχεται όπου γης εδράζεται και δραστηριοποιείται ο μείζων Ελληνισμός. Κι αν ακόμη ευρίσκεται κάπου ένας και μόνον Έλληνας, η Ελλάς οφείλει να τον προστατεύσει, οφείλει να δηλώσει την παρουσία της.

Τρίτον, η Μέση Ανατολή αποτελεί κρίσιμη γεωπολιτική περιφέρεια και έχει δώσει συχνά πυκνά σημαντικά πολιτικά μηνύματα και διακρατικές τριβές που έχουν εξαχθεί στον διεθνή περίγυρο. Οι σχέσεις συνεργασίας που τηρεί το Ισραήλ με την Τουρκία αποδεικνύονται στην πράξη πολλαπλά. Και οι δύο αυτές χώρες ασκούν στην ευρύτερη περιοχή τους ρόλο χωροφύλακα, παρεμβαίνουν στα εσωτερικά των γειτονικών τους χωρών, εκφράζουν παρανοϊκές διεκδικήσεις και είναι δέσμιες του Διεθνούς Σιωνισμού. Συνεπώς η συμμετοχή της χώρας μας στις αποφάσεις που θα παρθούν στη συνδιάσκεψη που θα λάβει χώρα Δευτέρα και Τρίτη στην Ανάπολη των Η.Π.Α για το μέλλον της περιοχής, την επίλυση του Μεσανατολικού και τη δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους είναι μείζονος Εθνικής σημασίας για την Ελλάδα. Αφενός μεν για να περιορίσουμε τις Εβραϊκές βουλιμίες και να ποδηγετήσουμε τα αποτελέσματα της συνδιάσκεψης υπέρ του μείζονος Ελληνισμού, αφετέρου για να εγκλωβίσουμε τον Τουρκοεβραικό Παράγοντα απολύτως ελεγχόμενο και περιορισμένο.

Η ανωτέρω συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή των αμέσων εμπλεκομένων μερών( Παλαιστίνιοι, Ισραηλίτες), της τετράδος για το Μεσανατολικό( Ε.Ε, Η.Π.Α, Ρωσία, Ο.Η.Ε), των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, του Αραβικού Συνδέσμου, 10 χωρών της Ε.Ε συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος και των χωρών της περιοχής της Μέσης Ανατολής, ανάμεσά τους και η Τουρκία. Ήδη οι Άραβες, όπως δήλωσε ο γενικός γραμματέας του Αραβικού Συνδέσμου Αιγύπτιος Αμρ Μούσα, προσέρχονται για να δηλώσουν την υποστήριξή τους στους Παλαιστινίους και να αξιοποιήσουν πρόταση του Σαουδάραβα βασιλιά Αμπντάλα περί αραβικής αναγνωρίσεως του Ισραήλ αν και μόνο αν το τελευταίο αποσυρθεί από τα αραβικά εδάφη της Δυτικής Όχθης, τα Συριακά υψώματα του Γκολάν και την περιοχή Σεμπάα, στο Λίβανο.

Ωστόσο στο περιθώριο προπαρασκευαστικής συνόδου του Αραβικού Συνδέσμου ο Σαουδάραβας Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι θα προσέλθει έστω και απρόθυμα γιατί «δεν θέλει να αντιταχθεί στη συναίνεση που φαίνεται να διαμορφώνεται στα αραβικά κράτη». Έσπευσε όμως να διευκρινίσει ότι δεν θα πάρει μέρος σε θεατρικά σώου και υποκριτικές χειραψίες με τους Ισραηλινούς. Η Συρία απαιτεί να συζητηθεί το ζήτημα των υψωμάτων του Γκολάν, ο επικεφαλής των Παλαιστινίων διαπραγματευτών δηλώνει επιθυμία για την ειρήνευση αλλά όχι με οποιοδήποτε τίμημα και οι Ισραηλινοί θέτουν τα δικά τους όρια.

Η Ελληνική παρουσία λοιπόν καθίσταται πολλαπλά χρήσιμη και κρίσιμη. Η ΥΠΕΞ κα. Μπακογιάννη οφείλει να είναι προσεκτική. Οι διμερείς επαφές της πρέπει να κατευθυνθούν προς την πορεία της ενημερώσεως επί των Ελληνικών θέσεων για το ζήτημα της Μακεδονίας Μας και τη φάση που αυτό εισέρχεται, ενώ τα συμφέροντά μας και το Διεθνές Δίκαιο επιβάλλουν να σταθούμε δίπλα στον Αραβικό Παράγοντα. Οψόμεθα…
Σπυρίδων Καραχάλιος
Πρώην Πρόεδρος Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ
Πολιτευτής ΛΑ.Ο.Σ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 18-11-2007:
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 22-11-2007.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΤΗΣ 22-11-2007.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΝΕ.Ο.Σ 22-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 22-11-2007.

Όσοι επιθυμούν την αναζήτηση σίγουρων λύσεων και ασφαλών διεξόδων από τα σημερινά σωρευμένα προβλήματα και τα τραγικά αδιέξοδα που λιμνάζουν την Πατρίδα μας, κρατώντας την δέσμια στο βάλτο της μιζέριας, μάλλον ματαιοπονούν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ονειροβατούν. Πλανώνται πλάνη οικτρή αν αναμένουν την τελική πραγμάτωση τέτοιων επιβεβλημένων βημάτων επίλυσης από τη σημερινή πολιτική ηγεσία. Είτε κυβερνώσα είτε συμπληρωματικώς λειτουργούσα. Στην σημερινή πολιτική πρακτική, την εξόχως σχεδιασμένη και άμεσα επιβαλλόμενη από τις Δυνάμεις του Νεοταξισμού, κάθε ενέργεια και παράλειψη επιτελεί συγκεκριμένο σκοπό. Τίποτα δεν λανθάνει και δεν είναι τυχαίο.

Προεκλογικά υπήρχε έντονη η πεποίθηση ότι η επόμενη Βουλή και η νέα Κυβέρνηση θα καλούντο να διαχειριστούν δύο πολύ καυτά για την Πατρίδα μας ζητήματα ,απ’ αυτά που χαρακτηρίζονται ως θέματα αιχμής, το Ασφαλιστικό και το Σκοπιανό. Η ύψιστη σημασία αυτών των ζητημάτων είναι αυτονόητη, αφού το μεν πρώτο συνδέεται με την εργασιακή ειρήνη και την κοινωνική συνοχή, το δε δεύτερο και ο σωστός ή μη χειρισμός του θα καταδείξει το βαθμό επάρκειας της Εθνικής μας πολιτικής και της διασφάλισης της Εθνικής μας Κυριαρχίας. Αν μια χώρα επιθυμεί να ξεφύγει από οτιδήποτε αρνητικό την συνόδευε μέχρι χθες, αν επιζητεί να κατακτήσει μια επίζηλη θέση στον χάρτη των Εθνών, τότε αναμφίβολα το πρώτο που θα επιδιώξει να πετύχει είναι η κοινωνική συνοχή και ηρεμία. Τότε η πολιτική ικανότητα και ευφυΐα θα φανούν αρκετές για να υποκλιθεί ο εξωτερικός παράγοντας. Αν όμως απουσιάζουν η πολιτική ελευθερία και η αυτόνομη βούληση, αν ο ένοικος τελεί σε σχέση εξάρτισης μέσα στον ίδιο του τον οίκο έναντι του αληθινού ρυθμιστή και εντολοδότη, τότε όλα τα δεδομένα αλλάζουν.

Η επισταμένη παρακολούθηση της επικαιρότητας την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο και η γενική πρεμούρα για την διενέργεια των εκλογών που περατώθηκαν παρείχαν τα εχέγγυα ότι το Εξουσιαστικό Σύστημα επιθυμούσε μια Πολιτική Κατάσταση με ανανεωμένο χρόνο πολιτικού βίου αλλά και περίσσευμα αποδοχής ενός σύντομου κοινοβουλευτικού κύκλου. Η διάσωση της Καθεστηκυίας Τάξεως και η διεκπεραίωση της αναλαμβανόμενης αποστολής υπερβαίνουν και πρόσωπα και αξιοπρέπεια και Πατρίδα.

Και ιδού, το μέχρι πρόσφατα ανέγγιχτο ζήτημα του Ασφαλιστικού κάνει δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα και προκαλεί θόρυβο στο πέρασμά του. Έχουμε συνηθίσει βέβαια τις χρονίζουσες αναφορές και επικλήσεις στο όνομα της επιβίωσης του Ασφαλιστικού μας Συστήματος να μας θυμίζουν κάτι από την περίφημη λιτότητα. Ουδείς όμως αποφάσιζε να κάνει ένα βήμα εμπρός. Όχι βέβαια γιατί δεν υπάρχουν ή δεν μπορούν να εξευρεθούν οι απαραίτητοι πόροι αλλά γιατί απουσίαζε και απουσιάζει η ειλικρινής διάθεση επίλυσης. Είναι προφανές ότι η χρήση του ανωτέρω ζητήματος ως φόβητρου και ως μέσου πειθαναγκασμού τίθεται στην υπηρεσία της συντήρησης του υπάρχοντος Καθεστωτισμού απέναντι σε κάθε «άτακτη» συνείδηση. Στις ασφαλιστικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης πρώτη αντίδραση εκδηλώθηκε από τους συνδικαλιστικούς φορείς, την ΑΔΕΔΥ και την ΓΣΕΕ της εξόφθαλμης και δεδηλωμένης πασοκικής επιρροής. Οι δύο αυτοί φορείς αντιδρώντας στην εξαγγελλομένη ενοποίηση των ταμείων και επισύροντας το φόβο της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης των ορίων ηλικίας κάνουν λόγο για την ανάγκη χρηματοδότησης του συστήματος και εξαγγέλλουν απεργία για την 12 Δεκεμβρίου.

Όταν μέχρι σήμερα υπάρχουν 155 Ταμεία ασφάλισης που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους σε διαφορετικές οικονομικές ταχύτητες και συνεισφέρουν στην σπατάλη δημοσίου χρήματος, τότε ασφαλώς κάτι δεν πάει καλά. Και φυσικά επιβάλλεται η σύνδεση του Ασφαλιστικού τόσο με την ενισχυμένη χρηματοδότηση των Ταμείων ,όπως σωστά επισημαίνεται, όπως και με το Δημογραφικό Πρόβλημα και την ανάγκη πληθυσμιακής έκρηξης που σκόπιμα αποσιωπάτε. Για ποιο ασφαλιστικό μιλάμε όταν οι συνταξιούχοι υπερβούν ποσοτικά τους εργαζομένους και εκτιναχθεί η αυτοχρηματοδότηση στον αέρα; Η ύπαρξη ενός και μόνο ασφαλιστικού ταμείου που θα στηριχθεί σε ορθολογιστική μελέτη εξοικονόμησης πόρων και με μέτρο υπολογισμού συντάξεως τα φορολογηθέντα εισοδήματα θα αναζωογονήσει την Κοινωνική Ασφάλιση. Σε συνδυασμό με την κινητροδότηση της πολυτεκνικότητας.

Στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και με αφορμή την ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ Γ. Καρατζαφέρη, ο Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στη Βουλή απάντησε ότι η Αθήνα δεν θα δεχθεί την είσοδο των Σκοπίων σε ΕΕ ΚΑΙ ΝΑΤΟ αν δεν δείξουν βούληση για την επίλυση του προβλήματος! Μα τότε στην Ευρωβουλή γιατί η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών είχε συνυπογράψει δεσμευτικό κείμενο ότι η ονομασία του κρατιδίου δεν αποτελεί εμπόδιο για την είσοδό του στους διεθνείς οργανισμούς; Μήπως δεν ισχύει; Ασφαλέστατα και ισχύει, αυτό και κυρίως αυτό. Σε ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ αναφορικά με τη θέση της Ελλάδος για σύνθετη ονομασία, ο Πρωθυπουργός απάντησε ότι δεν υπάρχει αλλαγή πλεύσης και ότι χρόνια τώρα οι διαπραγματεύσεις γίνονται στη βάση της σύνθετης ονομασίας! Δηλαδή δεν γνωρίζει ο κ. Πρωθυπουργός για τη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών που είχε γίνει υπό την Προεδρία του μακαρίτη θείου του με απόφαση περί μη αποδοχής ονομασίας αναφερόμενης στη Μακεδονία Μας;

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι αυτή η Βουλή θα είναι ειδικών και υποταγμένων αποστολών, επομένως και βραχύβια. Η ώρα των μεγάλων και κρίσιμων αλλαγών πρέπει να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί. Η Καθεστηκυία Τάξη το γνωρίζει και προβάρει ήδη το κατάλληλο εκλογικό κουστούμι που λέγεται εκλογικός νόμος. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη, προμαχώντας υπέρ Ελλήνων εργαζομένων και Πατρώας Γης, ετοιμάζεται για την μεγαλύτερη πολιτική ανατροπή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973- ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΝΩΤΙΚΟ

ΑΘΗΝΑ 19-11-2007.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ 21-11-2007.

Το πολιτικό καθεστώς που βιώνουμε τα τελευταία 33 έτη έχει συγκεκριμένα προσδιοριστικά γνωρίσματα και βασίζει τη συντήρηση της ύπαρξής του σε ορισμένους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς και ηρωοποιημένες καταστάσεις. Έχει μια ταυτότητα και μια μορφολογία που τη διαμόρφωσαν οι κτήτορες και ιδρυτές του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζεται ως άσπιλο, άμωμο και αυθεντικό στα μάτια του υποτιθέμενου κυρίαρχου λαού. Να μην μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα πρωτεία, τη γνησιότητα και την λαϊκότητα του. Στην αρχή οι «Δημοκράτες»(μετέπειτα Δημοδεσμοφύλακες), επιδιώκοντας να ελκύσουν οπαδούς, επένδυσαν την εξάπλωση της δικής τους «Δημοκρατίας» στη συμμετοχή του Πατριωτικού στοιχείου, γνωρίζοντας άριστα την ψυχοσύνθεση του Έλληνα και την αγάπη και προσήλωση που θρέφει για την Πατρίδα του. Άλλωστε το μετέπειτα «αρνητικό» τρίπτυχο, το στιγματισθέν δήθεν από τους ισχνούς ψευτοδημοκράτες Πατρίδα- Θρησκεία- Οικογένεια είχε στην αρχή τεθεί στην υπηρεσία του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Πολύ αργότερα και αφού είχε πειστεί ο Ελληνικός λαός από τα θέλγητρα της Νέας Πολιτείας, ο Πατριωτισμός χρεώθηκε τον επιθετικό προσδιορισμό του Φασισμού και του αρνητισμού κάθε ξένης πρόσμιξης. Τρία πουλάκια κάθονται. Πρώτα απ’ όλα, επάνω στην πρεμούρα τους να πολεμήσουν οτιδήποτε το Εθνικιστικό επικαλούνται τον ιταλογενή μπαμπούλα του Φασισμού και εν συνεχεία προμαχούν υπέρ του πολυφυλετισμού. Φυσικά, αφού εχθρεύονται το Ελληνικό Έθνος και επιθυμούν τη νόθευσή του. Αργότερα στραπατσάρισαν το Θεσμό της Οικογένειας με τις διάφορες χειραφετήσεις και την αποενοχοποίηση της μοιχείας και εσχάτως στοχοποίησαν την Ορθοδοξία μας. Διαχρονικά βέβαια κόντυναν και κονταίνουν το γόητρο των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Αυτοί οι αυτονομαζόμενοι «Δημοκράτες», οι σημερινοί Δημοπράττες ( βλέπε Ίμια, Μακεδονία κ.ά. ), οι παροχείς της ανοχής και συνάμα συνεργάτες της οικονομικής ολιγαρχίας που λυμαίνεται το λαϊκό μόχθο, οι διαλυτές των Εθνικών, λαϊκών και κοινωνικών αξιών, οι συρρικνωτές του Ελληνισμού, στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια το εξόχως Νεοταξικό τους Καθεστώς στην προπαγανδιστική εμφύτευση μύθων διά της πλύσης εγκεφάλου. Ένας απ’ αυτούς τους μύθους συνδέεται με τη γνωστή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Δεν θα ισχυριστώ ότι δεν συνέβη. Γιατί η ιστορία το κατέγραψε. Δεν θα πω ότι δεν υπήρξαν αγνοί αγωνιστές. Γιατί υπήρξαν και διεκδικούσαν ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Θα πω όμως ότι δεν τα κατάφεραν διότι οι μισθοί συρρικνώνονται, η παιδεία της αφελληνοποίησης δεν μας ταιριάζει και η νεοταξική πλουτοκρατία μας υφαρπάζει ότι περισσεύει. Θα πω επίσης ότι το Πολυτεχνείο δημιούργησε τη νέα γενιά των πολιτικάντικων αρπακτικών που μειοψήφισαν τότε και πλειοψήφισαν ως Άρχουσα Τάξη στον καιρό της Μεταπολιτευτικής «Δημοκρατίας». Τους γνωρίζουν οι πάντες, τους θέλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων αλλά θα τους καταγράψει αρνητικά η Ιστορία των Ελλήνων.

Επιπλέον και επιγραμματικά σημειώνω τα κατωτέρω:

1) Είμαι δεδηλωμένος Εθνικοκοινωνιστής και έχω την ευτυχή θέση να έχω δύο θείους εκ μητρός, τους αδερφούς Κολιγιάννη, ο μεν ένας μέλος του Κ.Κ.Ε, ο δε δεύτερος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και συμμέτοχος του γνωστού κινήματος του πρώην Βασιλέως Κωνσταντίνου κατά της Επταετίας. Υπάρχει λοιπόν η ιδεολογική τοποθέτηση αλλά και η αντικειμενική γνώση. Μέσα στο Πολυτεχνείο εισήλθαν και άτομα που δεν ήταν φοιτητές της Σχολής, η δε έντονη παρουσία σ’ αυτή τη μεθόδευση του Κ.Κ.Ε δεν αμφισβητείται.

2) Αληθεύει ότι η αναμνηστική προτομή φοιτητή αντιστοιχεί σε άτομο που δεν απεβίωσε αλλά τελείωσε τις σπουδές του και έγινε καθηγητής;


3) Τι απέγινε το πόρισμα του δολοφονηθέντος εισαγγελέα Τσεβά που απεδείκνυε μετά από πολύχρονες και επιστάμενες έρευνες ότι ουδείς φοιτητής ή άλλος παρευρισκόμενος δολοφονήθηκε εντός χώρου κάποιας Σχολής ή μη μόνον απεβίωσαν κάποιοι συγκεκριμένοι εκτός σχολών από ελεύθερους σκοπευτές αγνώστους;

4) Είναι γνωστό ότι ο αείμνηστος Γεώργιος Παπαδόπουλος ήθελε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Κατά συνέπεια το Πολυτεχνείο οδήγησε στην ανατροπή Παπαδόπουλου από τη Αμερικανοκίνητη Χούντα Ιωαννίδη και την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο και όχι στη Δημοκρατία.

5) Από το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών του καιρού εκείνου οδηγηθήκαμε σήμερα στο Ελλάς Ελλήνων μετά Χασίς και Βιασμών.

Ευχής έργο και επιτακτική ανάγκη είναι να οδηγηθούμε στην μέγιστη σύζευξη της Ελλάδος των Ελλήνων Πατριωτών κάτω από την πολιτική και προστατευτική ομπρέλα μιας Μεγάλης και Ισχυρής Εθνικής και Κοινωνικής Παράταξης. Διότι οι Έλληνες κατά μέγιστη πλειοψηφία επιδιώκουμε μια Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα, μια Υπερήφανη και Αδέσμευτη Ελλάδα για τα παιδιά μας, για τη Νέα Γενιά Ελλήνων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/

ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 10-11-2007:
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 15-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 16-11-2007.
Όσοι κατέρχονται σε πολυσύχναστες γειτονιές και πλατείες, γενικά όπου αναπτύσσεται έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα, έρχονται αντιμέτωποι με μια σκληρή πραγματικότητα που προκαλεί αισθήματα δέους και απέχθειας. Δέος για την υπερδιόγκωση του αριθμού των αλλοδαπών λαθρεποίκων που έχουν καταλάβει τη δύσμοιρη Ελλάδα και απέχθεια για την έλλειψη βούλησης ανάδειξης και επίλυσης του προβλήματος.

Όποιος Έλληνας περιδιαβαίνει σε μια ανάλογη συνοικία χρειάζεται να διανύσει μεγάλη απόσταση προκειμένου να ακούσει μια συνομιλία στη μητρική του γλώσσα. Και δεν είναι το μόνο πρόβλημα η υπερβολική αύξηση των ξένων που φόρτωσαν οι νεοταξίτες πολιτικάντηδες καταναγκαστικά στις πλάτες του Ελληνικού λαού. Ασφαλώς αυτό και μόνο συνιστά την ευθεία απειλή της αλλοίωσης του εθνολογικού ιστού της Πατρίδος μας και της εν δυνάμει φυλετικής μεταβολής του λαού μας. Η Ελλάς ως πάλαι ποτέ καθαρόαιμο Έθνος-Κράτος, πρότυπο εθνικής και φυλετικής ομοιομορφίας παγκοσμίως, τείνει να μετατραπεί σε πανδοχείο και χώρος συσσωρεύσεως πανσπερμικών γυρολόγων και τυχοδιωκτών. Εκείνο δε το στοιχείο που εκτραχύνει εξοργιστικά το Εθνικά και Κοινωνικά επικίνδυνο φαινόμενο είναι η πληθυσμιακή και ηλικιακή σύνθεση των εισβολέων και καταληψιών της Ελληνικής γης. Η μεγάλη πλειοψηφία τους προέρχεται από κράτη που είτε αποτελούν επίπλαστα μορφώματα προκειμένου να νομιμοποιηθούν οι υφαρπαγές Ελληνικών εδαφών είτε κατέχουν στην επικράτεια τους ως προϊόν ατιμωτικών συμφωνιών και συνθηκών εδάφη που αποσπάστηκαν από τον Εθνικό μας Κορμό με πολεμικές πράξεις. Αυτές οι γεωφυσικές κλοπές συντελέστηκαν κατ’ εντολή του Σιωνιστικού Νεοταξισμού και δουλική αποδοχή της προσκυνημένης πολιτικής ηγεσίας «μας». Το πλέον μαζοχιστικό της υποθέσεως βρίσκεται στο σημείο ότι ένα σημαντικό τμήμα αυτών των ανθρώπων έλκει εν γνώσει του Ελληνική καταγωγή που το σημερινό Ελληνικό κράτος «μας» αγνοεί σκόπιμα κατά το Πομακικό πρότυπο.

Έτσι λοιπόν πολλοί λαθρομετανάστες προέρχονται από την Αλβανία που το μεγαλύτερο τμήμα της αποτελείται από την Β. Ήπειρό Μας και επικαλείται ως εθνικό «της» ήρωα τον διεθνώς αποδεδειγμένα Έλληνα Γεώργιο Καστριώτη. Επιπλέον από τα Σκόπια που περικλείουν την αλύτρωτη Β. Μακεδονία Μας και την Βουλγαρία που περιλαμβάνει επίσης Μακεδονικά, άρα Ελληνικά, εδάφη και την Αν. Ρωμυλία Μας. Η Αλβανία και τα Σκόπια αντί να μας επιστρέψουν ό,τι μας οφείλουν, ζητούν να μας αρπάξουν και νέα εδάφη. Τα δύο αυτά κατά φαντασία και σκοπιμότητα «κράτη» σήμερα διεκδικούν το καθένα για λογαριασμό του, και κατά παρέκκλιση πάσης έννοιας λογικής, σοβαρότητας και ιστορικότητας, την πατρότητα και την εθνική προέλευση του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Οι μεν Σκοπιανοί θέλουν να μας πείσουν, παρότι ήρθαν στην περιοχή της Μακεδονίας Μας ως Βούλγαροι χιλιάδες χρόνια αργότερα την Βυζαντινή περίοδο, ότι ο Αλέξανδρος μιλούσε…σλάβικα(!), οι δε Αλβανοί στην ανθελληνική τους προπαγάνδα περιλαμβάνουν αναφορά που μας…πληροφορεί ότι η μητέρα του Ολυμπιάδα ήταν τάχα …Αλβανίδα(!) λόγω της Ηπειρωτικής της καταγωγής! Επομένως, κατά την τουρκαλβανική προπαγάνδα ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Ιλλυριός, δηλαδή Αλβανός! Όμως ρε σεις φουκαράδες νεοκατσαπλιάδες, θλιβερά νεοταξικά ενεργούμενα, οι Ιλλυριοί και οι Ηπειρώτες είναι παρακλάδια του κύριου κλάδου των Πελασγών. Οι δε Πελασγοί είναι γηγενείς Έλληνες, ομιλούσαν αδιάλειπτα την Ελληνική γλώσσα και πίστευαν στον ίδιο Θεό όπως τα υπόλοιπα Ελληνικά φύλα. Ο δε Γεώργιος Καστριώτης καταγόταν από παλιά και ένδοξη Βυζαντινή, κι άρα Ελληνική οικογένεια, μιλούσε επίσης στην Ελληνική γλώσσα και πολέμησε σκληρά τους Τούρκους δυνάστες. Ενώ εσείς τους υπηρετήσατε και τους υπηρετείτε δουλικότατα.

Όσο αφορά τους Σκοπιανούς, το λέω και το τονίζω: η Αχρίδα, τα Σκόπια, το Μοναστήρι, η Δοϊράνη, η Γευγελή κι όλη αυτή η χώρα είναι η Ελληνική Β. Μακεδονία Μας και διαθέτει συμπαγείς Ελληνικούς πληθυσμούς, είτε ελληνόφωνους είτε σλαβόφωνους. Τα Ελληνικά τοπωνύμια καταδεικνύουν με σαφήνεια την αλήθεια. Επιπλέον όλες οι απογραφές των τελευταίων πενήντα τουλάχιστον χρόνων το αποδεικνύουν. Η παραδοχή λοιπόν της μακεδονικότητας συνεπάγεται και υποχρεώσεις. Σημαίνει ουσιαστική παραδοχή της Ελληνικότητας και ενσωμάτωση στον Ελληνικό Εθνικό Κορμό. Όπου υπάρχει Ήπειρος και Μακεδονία, όπου γενικά ανδρώθηκε και μεγαλούργησε ο Ελληνισμός, εκεί εστιάζεται ο νόμιμος κάτοχος, η Ελλάς.

Από τη στιγμή όμως που δεν έχει αποκατασταθεί η ανωτέρω κανονική Εθνική Τάξη Πραγμάτων υπέρ του Ελληνικού Έθνους με ευθύνη της εντόπιας Καθεστηκυίας Τάξεως, η παραμονή λαθρομεταναστών από τα βορείως ευρισκόμενα κράτη συνιστά κίνδυνο για την Εθνική συνοχή και κυριαρχία της χώρας μας. Ιδίως όταν υφίστανται παράλογες απαιτήσεις σε βάρος μας. Τότε η ορθή εφαρμογή του νόμου και η Εθνική μας ασφάλεια υπαγορεύουν ρητά: ΑΠΕΛΑΣΗ.

Σε ό,τι αφορά τους λοιπούς ξένους μετανάστες, επιβάλλεται ο διαχωρισμός τους σε νόμιμους, παρανόμως νομιμοποιηθέντες και παράνομους. Οι παράνομοι και οι παρανόμως νομιμοποιηθέντες θα απελαθούν άμεσα. Το δε σύνολο των παραμενόντων νομίμων μεταναστών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% του Ελληνικού πληθυσμού. Αυτοί θα πρέπει να πληρούν τα κριτήρια μιας αυστηρής μεταναστευτικής πολιτικής: πρόσκληση για κάλυψη συγκεκριμένων υπαρκτών εργασιακών αναγκών, θετικός υγειονομικός έλεγχος, καθαρό ποινικό μητρώο, φιλικές διαθέσεις των χωρών προέλευσης. Οι νόμιμοι μετανάστες θα παραμένουν υπό το νομικό καθεστώς που διέπει τους αλλοδαπούς πολίτες και για όσο χρονικό διάστημα παρέχουν εργασία. Μετά θα εξέρχονται της χώρας. Αν κάποιοι είναι Ελληνικής καταγωγής, η Ελληνική Πολιτεία θα προβεί σε υπεύθυνο διαπιστωτικό έλεγχο και θα αγκαλιάσει αυτούς που πρέπει.

Αυτή η πολιτική είναι έργο μιας Εθνικής Πολιτείας, όπως μόνον ο Εθνικοκοινωνισμός μπορεί να επιβάλλει. Με τους Έλληνες, για τους Έλληνες και μόνον. Διότι ο λαός πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Η δε Ελληνική Νεολαία πρέπει να απαλλαγεί από το βαρύ φορτίο των μυριάδων αλλοδαπών νεαρής ηλικίας που αφαιρούν θέσεις εργασίας. Η Ελλάς θα ζήσει και θα απλωθεί μόνο με Ελληνικά χέρια.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://polapopsis.blogspot.com/

http://karachalios-spiros.blogspot.com/

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ:
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ Α1- ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ.
ΑΘΗΝΑ 11-11-2007.
Διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων. Συγκρούσεις επί συγκρούσεων, σε πολιτικό τουλάχιστον επίπεδο. Αντιπαραθέσεις επί αντιπαραθέσεων για τη γοητεία της εξουσίας. Οι διαγκωνισμοί παραμένουν στην ημερήσια διάταξη της καθημερινότητας ως λογική έκφραση της ανθρώπινης επιθυμίας για υπεροχή και επικράτηση. Οι ευχές, πραγματικές ή εικονικές, για την εμπέδωση πνεύματος ειρήνης, ηρεμίας και ευημερίας αποδεικνύονται κενά γράμματα και λόγοι ανεκπλήρωτοι. Όχι απαραίτητα σκοπίμως. Αλλά γιατί οι προκρινόμενες διαδικασίες είναι εκείνες που θα εξελίξουν τα ιστορικά γεγονότα δυναμικά και θα αποδώσουν τα σκήπτρα του νικητή σ’ εκείνον ή την ομάδα κοινών συμφερόντων που θα ξεχωρίσει μπροστά απ’ όλους. Το βάθρο του πρώτου είναι ο τόπος που βιώνεις την πιο γλυκιά μοναξιά. Μια μοναξιά που την επιδιώκεις και δεν τη μοιράζεσαι με κανέναν. Μέχρι εδώ όλα φαίνονται φυσικά και λογικά. Αν το παιχνίδι της πρωτιάς αφορά τον μέσο πολίτη, τότε ασφαλώς η ικανότητα και η ευφυΐα θα αναδείξουν τον νικητή. Αν όμως οι αντίπαλες παρατάξεις είναι κόμματα ή κράτη, τότε οι κανόνες διαφοροποιούνται και η κρισιμότητα της αναμέτρησης μεγιστοποιείται.

Αν η πάλη εξελίσσεται εντός των τειχών του Κράτους και της κομματικής γεωγραφίας, τότε υπερισχύει το συμφέρον της Πατρίδος. Αυτό σημαίνει ότι η παράταξη που προκρίνει τον Πατριωτισμό οφείλει να επιλύσει τις διαφορές της και να ποδηγετήσει νικηφόρα το Έθνος. Αν η παράταξη κινείται μικροκομματικά και δουλικά, τότε πρέπει παντοιοτρόπως να εκλείψει. Αν πάλι η διαμάχη αφορά κρατικές οντότητες, τότε ο συναισθηματισμός, όπως σε κάθε πολιτική κατάσταση και σοβαρή απόφαση, πρέπει να θεωρηθεί απαγορευτικός και ο ηγήτορας της Πατρίδος οφείλει να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του Εθνική Προσήλωση, νοοτροπία νικητή και επάρκεια δεξιοτήτων. Είναι προφανές λοιπόν ότι τα κριτήρια μιας πολιτικής ή διακρατικής διαπάλης πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα αν όντως επιδιώκεται η αίσια πορεία της Πολιτείας. Σε αντίθετη περίπτωση η πολιτική επάρκεια δίδεται χαριστικά και αναξιοκρατικά στον εκλεκτό του Εβραιοσιωνιστή Εντολοδότη ενάντια και σε βάρος του «κυρίαρχου» λαού και των συμφερόντων του.

Στο Σκοπιανό οι διαβουλεύσεις εντείνονται και πολλαπλασιάζονται κάτω από τις πιέσεις που ασκεί ο Νεοταξικός Παράγοντας προκειμένου τα επιθυμητά πιόνια του να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ και τους λοιπούς Διεθνείς Οργανισμούς. Οι Σκοπιανοί εμφανίζονται αδιάλλακτοι στο θέμα της ονομασίας τους σε διεθνές επίπεδο, ενώ αναφέρονται σε διμερές ζήτημα μεταξύ των ιδίων και της Ελλάδος. Μας «παραχωρούν» μάλιστα το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε κι εμείς το όνομα Μακεδονία! Επιπλέον Σκοπιανός πολιτικός υποστήριξε ότι πίσω από την αντίδραση της Ελλάδος στο θέμα του ονόματος κρύβονται εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες. Εμείς πάντως συμφωνούμε ότι η Αρχαία Μακεδονία βρίσκεται στην Ελλάδα και η Νέα Μακεδονία χρειάζεται επαναπατρισμό. Τα Σκόπια, η Βόρειος Μακεδονία Μας πρέπει να επιστρέψει στην Ελληνική Αγκάλη. Οι Σλαβόφωνοι και οι Ελληνόφωνοι Ομογενείς μας αναμένουν την Ελλάδα του Πατριωτισμού κι όχι του νεοταξικού πολιτικαντισμού.

Οι συγκρούσεις στα τουρκοιρακινά σύνορα μαίνονται κυρίως στο πολιτικό επίπεδο και σποραδικά στο πολεμικό. Το ΡΚΚ και οι αναμενόμενες κουρδικές αξιώσεις για τη δημιουργία κράτους έχουν θορυβήσει το τουρκικό πολυμόρφωμα. Ο Αμερικανοσιωνιστικός Παράγοντας προσπαθεί να συγκρατήσει τον «πελάτη» του και «επιστάτη» των Βαλκανίων. Όμως η Τουρκία, το πολυεθνικό τέρας των Ελληνικών, Αρμενικών και Κουρδικών εδαφών, είτε το θέλει είτε όχι, θα διασπαστεί και τα εδάφη της θα επαναπατριστούν. Η Εθνική και Κοινωνική Παράταξη πρέπει να είναι έτοιμη προκειμένου να καθυποτάξει τις νεοταξικές θεραπαινίδες και να οδηγήσει την Μεγάλη Πατρίδα Μας Ελλάδα σε νικηφόρες ατραπούς.

Οι μικροκομματικές αντιπαραθέσεις σε ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ δεν αφορούν τον Ελληνισμό. Οι Αστικές Δυνάμεις της Νεοταξικής Πλουτοκρατίας και οι Αριστερές Βαλβίδες Ασφαλείας συνιστούν περιττό βάρος για τον Ελληνικό λαό. Οι διαγραφές προσώπων και αντιλήψεων είναι επιβεβλημένες και αφορούν σύσσωμη την σάπια και ενδοτική Καθεστηκυία Τάξη. Μια Νέα, Εθνική και Κοινωνική Πολιτεία πρέπει να ανεγερθεί για τη δημιουργία μιας Νέας και Μεγάλης Ελλάδος που θα στεγάζει όλους τους Έλληνες, ελεύθερους και αλύτρωτους, προασπίζοντας τα δικαιώματα της Ελληνικότητας και της Λαϊκής Κυριαρχίας. Τότε η Ελλάς νομοτελειακά θα κερδίσει την πρωτιά στο παιχνίδι υπεροχής των λαών και των εθνών.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΣΕΙΣ: http://polapopsis.blogspot.com/

ΑΙΜΑ, ΓΗ ΚΑΙ ΤΙΜΗ. Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΥ.


AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΩΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 3-11-2007.
http://polapopsis.blogspot.com.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 8-11-2007.
ΑΘΗΝΑ 9-11-2007.

Τα μετεκλογικά τεκταινόμενα και οι ακολουθούμενες φιλολογίες και παραφιλολογίες περί «Ακροδεξιάς» γεννούν εύφορο πεδίο για ένα πολιτικό και ιδεολογικό ξεκαθάρισμα που έχει ανάγκη ο τόπος. Το υποτιθέμενο αξιακό σύστημα επιλογής των πολιτικών «μας» απαρτίζεται από την «χαρισματική» και εξόχως κληρονομική επωνυμία του υποψηφίου( γιος, ανιψιός ή εγγονός πρώην πολιτικού), τις βαριές κοινωνικές γνωριμίες και τις σχέσεις εναγκαλισμού με την συμμορία της νεόκοπης πλουτοκρατίας, την οικονομική ισχύ του λαϊκού «υπερασπιστή», τον βαθμό της υποτέλειας που αυτός επιδεικνύει, την ιδεολογική κενότητα που διαθέτει και καλύπτει μέσα από την οικειοποίηση ιδεών που τις αντιλαμβάνεται ως εμπόριο ψεύτικης ελπίδας, τις σχέσεις διαπλοκής που αναπτύσσει με τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς αντιπάλους, τους εχθρούς της Πατρίδος.

Εδώ έρχεται να παρέμβει καταλυτικά και να ανατρέψει το σαθρό πολιτικό σκηνικό ο Ελληνικός και Ριζοσπαστικός Εθνικοκοινωνισμός ως Πολιτική Ιδεολογία που προτάσσει την Εθνική Συνοχή και την Κοινωνική Αλληλεγγύη. Εκφράζει την πολιτική έννοια του Πατριωτισμού, την Εθνική Καθαρότητα, την Γνήσια Φυλετική Συνείδηση και την προάσπιση των Λαϊκών Ελευθεριών. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός στηρίζει την Πολιτική Φιλοσοφία του, τον Ιδεολογικό Λόγο του και την Αξιακή Αναφορά του στην διατήρηση της Ελληνικής Ταυτότητας, στην οικοδόμηση ενός Νέου Ελληνικού Πολιτισμού και στην ελεύθερη έκφραση της Ελληνικής Λαϊκής Κυριαρχίας.

Ο πρώτος και θεμελιώδης λίθος για την ασφαλή δόμηση του Εθνικού Κράτους σύμφωνα με την πολιτική αντίληψη του Εθνικοκοινωνισμού και τη λογική παραδοχή της φυσικής νομοτέλειας είναι ο σεβασμός και η θωράκιση της Εθνικής και Φυλετικής Ιδιοσυστασίας. Ο πρωταρχικός παράγοντας που κατευθύνει τις ενέργειες μιας ομάδας πολιτών στον σχηματισμό της Πολιτείας είναι το αρμονικό ταίριασμα της κοινής καταγωγής και της φυλετικής ταυτοσημίας, η σύνθεση του όμαιμου και του ομόφυλου. Η τήρηση της Εθνικής Ομοιογένειας συνέχει τον λαό που την εφαρμόζει και τον κατευθύνει ομότροπα στην αντιμετώπιση των κοινών ζητημάτων και αναγκών. Όταν οι πολίτες μιας Κρατικής Οντότητας έχουν κοινό γλωσσικό κώδικα, κοινή παιδεία, κοινά ήθη και έθιμα, κοινές θρησκευτικές αναζητήσεις και την ίδια κοιτίδα προέλευσης, τότε είναι απολύτως φυσιολογικό να εργάζονται με ζήλο και αφοσίωση για την πρόοδο και ανάπτυξη της Εθνικής Κοινότητος. Αρκεί να επιλέξουν υπεύθυνες ηγεσίες και όλοι μαζί να αποτρέψουν επιβλαβείς προσμείξεις κατώτερων και αλλότριων πληθυσμών που θα λειτουργήσουν ως ενισχυτικοί φορείς συμφερόντων αντίθετων προς τις επιδιώξεις του Έθνους. Δεν αποκαλείσαι Έλληνας με την απόκτηση ενός χαρτιού και μιας ταυτότητας αλλά χαριτώνεσαι από το Ελληνικό Αίμα που τρέχει στις φλέβες σου. Σ’ αυτή εδώ τη χώρα κατοικούν Έλληνες που ανήκουν στην Ανώτερη Λευκή Ευρωπαϊκή Φυλή που γεννοβόλησε το Ελληνικό Έθνος.

Το δεύτερο δομικό στοιχείο της Εθνικοκοινωνικής Πολιτείας αποτελείται από την κατοχύρωση του απαραίτητου ζωτικού εδαφικού χώρου που απαιτείται προκειμένου να ζήσει, να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί ο Εθνικός πληθυσμός συμμετρικά και ανεμπόδιστα. Στην Εθνικοκοινωνική Κοσμοθεωρία η ισχυροποίηση του Εθνικού Κράτους βασίζεται στην πληθυσμιακή έκρηξη, αφού περισσότεροι πολίτες σημαίνουν αναβάθμιση του εργατικού ιστού του Έθνους όχι μόνο σε ποσοτικό αλλά και σε ποιοτικό επίπεδο. Με τον όρο εργάτης εννοούμε κάθε ανθρώπινη μονάδα που προσφέρει το προϊόν της εργασίας της στην Εθνική Κοινότητα αγόγγυστα, υπηρετώντας πιστά τον υπέρτατο σκοπό της κραταίωσής της μέσα σ’ ένα πλαίσιο ανταποδοτικότητας, αφού η θετική απολαβή της Πολιτείας νέμεται ισόποσα και αδιακρίτως σε όλους τους πολίτες που μοχθούν. Η επιδιωκόμενη αυξητική πληθυσμιακή τάση δημιουργεί την υποχρέωση της Εθνικής Πολιτείας να καλύψει τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των νέων πολιτών της. Ανάγκες που έχουν να κάνουν κυρίως με την παροχή στέγης, τροφής, εργασίας και ικανής εδαφικής και παραγωγικής εκτάσεως. Η υποχρέωση αυτή αυξάνει όταν πλησίον του Εθνικού Μητροπολιτικού Κέντρου εδράζονται οικείοι πληθυσμοί που είτε λόγω πρότερων ατυχιών είτε παλαιότερων προδοτικών καταστάσεων έχουν βρεθεί εκτός συνόρων υπό ξένη κατοχή. Στις ανωτέρω περιπτώσεις θεωρούμε ιερό καθήκον την πράξη της ανακατανομής εδαφών και την οικειοποίηση ευρύτατων ζωνών επιρροής. Τα δικαιώματα της λαϊκής αυτοδιάθεσης και των ανθρωπίνων ελευθεριών ισχύουν και για τους Έλληνες. Δεν είναι θέμα πολεμικής δράσης όπως λένε οι δειλοί, αλλά ζήτημα αποτελεσματικής και στιβαρής Εθνικής Πολιτικής. Επιπλέον ο παράγοντας Γη και η σύνδεσή του με τον άνθρωπο έχει διαχρονικά αποδειχθεί ότι δημιουργεί χαρακτήρες υπεύθυνους, ρωμαλέους, ευφυείς, δραστήριους αλλά και δημιουργικά ενεργητικούς απέναντι στις Εθνικές υποθέσεις και τις κοινωνικές υποχρεώσεις. Η ενασχόληση με το φυσικό περιβάλλον και τις αγροτικές δραστηριότητες αναπτύσσει βαθιά οικολογική συνείδηση, διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, διαπλάθει δυνατές και υγιείς προσωπικότητες και ενδυναμώνει την πίστη και την προσήλωση του λαού στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Έθνους. Η καταπολέμηση της αστυφιλίας και η κινητροδότηση για την επάνδρωση της υπαίθρου θωρακίζει τόσο το Έθνος όσο και το λαό.

Ο τρίτος ζωτικός άξονας της Εθνικοκοινωνικής Βιοθεωρίας είναι ο δεσμός της Τιμής και του Χρέους των πολιτών του Εθνικού Κράτους έναντι των προγόνων, της Εθνικής Αποστολής και των μελλοντικών γενεών που θα έρθουν και θα εξελίξουν το Έθνος. Αναμφίβολα η σημερινή Ελλάς δεν προήλθε ως προϊόν παρθενογένεσης αλλά μέσα από μια αδιάκοπη διεργασία κοπιωδών δοκιμασιών και αγώνων των Ελλήνων που προηγήθηκαν ώστε να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα το αγαθό της ελευθερίας. Η επίζηλη γεωφυσική θέση της Πατρίδος μας και η συναναστροφή με προδότες και υπανθρώπους δοκίμασαν λίαν επιτυχώς τις αντοχές της Ελλάδος. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε έναν Νέο Ελληνικό Πολιτισμό. Να δομήσουμε μια Ελλάδα που θα στεγάζει όλους τους Έλληνες, χαρίζοντας τους την Ελευθερία και αποδίδοντας τους το Δικαίωμα της Ελληνικότητας. Τότε θα είμαστε διπλά ευτυχείς, και ως Έλληνες και ως Εθνικοκοινωνιστές.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://polapopsis.blogspot.com/