ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 27-10-2008:
http://polapopsis.blogspot.com
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ 30-10-2008.
ΑΘΗΝΑ 1-11-2008.
Αποτελεί αξίωμα της ασκήσεως υπεύθυνης πολιτικής συμπεριφοράς για την προάσπιση των κοινωνικών συμφερόντων και την θωράκιση του Εθνικού Κράτους η ενίσχυση των θεμελιακών υποδομών και των θεσμικών μηχανισμών στις ακριτικές περιοχές προς όφελος της αποτρεπτικής ικανότητας του Κράτους έναντι πάσης εχθρικής επιβουλής. Το πρωταρχικό καθήκον επιτάσσει να υποστηριχθούν οι πληθυσμοί μας στα σημερινά ακρώρεια του Κράτους μας με την αμέριστη παρουσία της Πολιτείας στην παροχή Εθνικής Απασχόλησης και Εκπαίδευσης.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επιβάλλεται να αποτρέψουμε την υπερσυγκέντρωση μαζών στα μεγάλα αστικά κέντρα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ισομεγέθη πληθυσμιακή ανάπτυξη της υπαίθρου χώρας. Στις συνοριακές πύλες της Ελλάδος καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αφενός μεν την πρωτόγνωρη εισβολή λαθρομεταναστών προερχομένων κυρίως από ισλαμικούς ή εχθρικούς προορισμούς και αφετέρου να αποκόψουμε τα επεκτατικά σχέδια των γειτόνων μας που επιχειρείται να βρουν εκφραστές εντός των συνόρων.
Πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητή η πραγματικότητα ότι η επαρκής Γνώση της Νεολαίας της Εθνικής Κοινότητας και η αυτοσυντήρηση έναντι των αναγκών της καθημερινότητας είναι προτεραιότητες πρώτης γραμμής, αφού ο άνθρωπος που συνθέτει την έμψυχη εικόνα της Πατρίδος είναι η ισχυρότερη επένδυση κι όχι η ευημερία των τραπεζών σε βάρος αυτού τούτου του ανθρώπου. Διότι είναι εξόχως ύποπτο να βρίσκονται μέσα σε μια νύχτα οικονομικοί πόροι ενίσχυσης των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και να μην βρίσκονται χρήματα για την υποστήριξη της παραγωγικής μηχανής και των θέσεων εργασίας στην Μακεδονία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι το χρήμα που διακινείται σε κάποιο χρηματιστήριο ή εκείνο που απαρτίζει το Εθνικό Προϊόν είναι αποτέλεσμα του έργου που παράγει η Εθνική Εργατική Τάξη. Ο εργάτης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος επαγγελματίας, ο επιχειρηματίας της Εθνικής Κοινότητας. Όταν η παγκόσμια κρίση της αγοράς αποδομεί κοινωνίες και ο θεσμός του Εθνικού Κράτους τίθεται στο στόχαστρο με πληθυσμιακές αλλοιώσεις και μεταβολές του χάρτη χάριν συμμαχιών ελαστικής συνειδήσεως και υπερεθνικών γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων, τότε επιβάλλεται να ενισχύονται οι εσχατιές του Κράτους και οι δεσμοί τους μ’ αυτό.
Τίποτα από όλα αυτά δεν λαμβάνεται υπόψη, αφού η σημερινή Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας αποδεικνύεται άξια συνεργάτιδα του Διεθνούς Νεοταξισμού που ονειρεύεται την διάλυση των εθνών, ανάμεσά τους και του ελληνικού. Η απραξία των ντόπιων εξουσιαστικών εταίρων μπορεί να αποδοθεί στον ενδοτισμό και την ηττοπάθεια ενός συστήματος που φθίνει. Και για να ακριβολογούμε, πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα που πρέπει να εκλείψει και ένα Κράτος που πρέπει να αλλάξει προκειμένου να ζήσει το Ελληνικό Έθνος.
Έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η επιμονή της πολιτικής ηγεσίας στην διαπραγμάτευση της εθνικής μας κυριαρχίας μέσα από σχέδια «επιλύσεως» που κατασκευάζει η βρωμερή Νέα Τάξη Πραγμάτων και κομίζει ο αμερικανικός παράγοντας. Αντί λοιπόν να απαιτούμε τον έμπρακτο σεβασμό των δικαιωμάτων των Ελλήνων της σκλάβας Β. Μακεδονίας Μας, το Κράτος μας συζητεί για μια «Μακεδονία» μη ελληνική!
Παράλληλα ο ελληνικός βορράς πλήττεται από την φτώχεια και την ανεργία, δημιουργώντας για το λαό κλίμα απελπισίας και ανασφάλειας. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι εκείνη των εργαζομένων της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά στην Νάουσα που αφού ταλαιπωρήθηκαν επί πολλούς μήνες απλήρωτοι και επρόκειτο να επανακάμψουν στην εργασία τους, όπως τους διαμηνύανε κυβερνητικοί παράγοντες, τώρα βρίσκονται στο δρόμο λόγω απορρίψεως του κυβερνητικού σχεδίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι η κοινωνική αναλγησία που χαρακτηρίζει τους βαλτούς διεθνείς οργανισμούς και αυτό είναι το Κράτος της Αστικής «Δημοκρατίας» που αδυνατεί να προασπίσει τις εργασίες ανθρώπων που ορθώνουν ελληνικό ανάστημα στα εδάφη της Μακεδονίας Μας. Αυτός ο απλός λαός είναι εκείνος που θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα όταν χρειαστεί για την ελευθερία αυτής της Πατρίδος.
Αλλά ο ενδοτισμός του σημερινού κράτους καταδεικνύεται και στην περίπτωση της ηρωικής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στο Πομακοχώρι Μέγα Δέρειο που αντιστέκεται στις προκλήσεις των εγκάθετων της Άγκυρας στην Ελεύθερη Θράκη Μας χωρίς ουσιαστική αρωγή από την Πολιτεία μας. Προκλήσεις που οφείλονται στην σπουδαία εργασία που παρέχει η δασκάλα προκειμένου τα παιδιά των μουσουλμάνων Πομάκων να λάβουν πλήρη γνώση και να συνειδητοποιήσουν έμπρακτα την ελληνικότητά τους. Τελευταία το θράσος των Τούρκων σε βάρος της κυρίας Νικοπούλου ώθησε τον μουσουλμάνο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν με ερώτηση να θέσει θέμα σε βάρος της σε βαθμό που ενόχλησε τον συνάδελφό του στο ίδιο κόμμα κ. Πεταλωτή, ενώ παράλληλα ο γνωστός κ. Χαμπίμπογλου της Ομοσπονδίας Τούρκων της Θράκης στην Ευρώπη ζητούσε, προφανώς όχι τυχαία, την αποπομπή της δασκάλας από το Δέρειο.
Ας παύσουμε λοιπόν να μοιρολατρούμε, να οδυρόμαστε για τα δεινά μας και να οργιζόμαστε, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη, εξουσιοδοτώντας ανθρώπους με ελαστική εθνική συνείδηση και ανύπαρκτες ικανότητες. Να κοιτάξουμε κατάματα τους ανθρώπους μας που αγωνίζονται να επιβιώσουν κρατώντας τα λάβαρα του Ελληνισμού ψηλά. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Ηπειρώτες, Μακεδόνες, Θράκες και Πομάκοι. Και να αποδώσουμε την Παραγωγή και την Παιδεία στην Εθνική Εργατική Τάξη και στο σύνολο των Δημιουργικών Δυνάμεων του Έθνους που εμπνέονται εκ φύσεως από υψηλό Πατριωτικό και Εθνικοκοινωνικό Φρόνημα. Αυτός είναι ο βασικός άξονας ενός Γνήσιου Ελληνικού Εθνικού Κοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επιβάλλεται να αποτρέψουμε την υπερσυγκέντρωση μαζών στα μεγάλα αστικά κέντρα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ισομεγέθη πληθυσμιακή ανάπτυξη της υπαίθρου χώρας. Στις συνοριακές πύλες της Ελλάδος καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αφενός μεν την πρωτόγνωρη εισβολή λαθρομεταναστών προερχομένων κυρίως από ισλαμικούς ή εχθρικούς προορισμούς και αφετέρου να αποκόψουμε τα επεκτατικά σχέδια των γειτόνων μας που επιχειρείται να βρουν εκφραστές εντός των συνόρων.
Πρέπει να γίνει άμεσα κατανοητή η πραγματικότητα ότι η επαρκής Γνώση της Νεολαίας της Εθνικής Κοινότητας και η αυτοσυντήρηση έναντι των αναγκών της καθημερινότητας είναι προτεραιότητες πρώτης γραμμής, αφού ο άνθρωπος που συνθέτει την έμψυχη εικόνα της Πατρίδος είναι η ισχυρότερη επένδυση κι όχι η ευημερία των τραπεζών σε βάρος αυτού τούτου του ανθρώπου. Διότι είναι εξόχως ύποπτο να βρίσκονται μέσα σε μια νύχτα οικονομικοί πόροι ενίσχυσης των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και να μην βρίσκονται χρήματα για την υποστήριξη της παραγωγικής μηχανής και των θέσεων εργασίας στην Μακεδονία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι το χρήμα που διακινείται σε κάποιο χρηματιστήριο ή εκείνο που απαρτίζει το Εθνικό Προϊόν είναι αποτέλεσμα του έργου που παράγει η Εθνική Εργατική Τάξη. Ο εργάτης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος επαγγελματίας, ο επιχειρηματίας της Εθνικής Κοινότητας. Όταν η παγκόσμια κρίση της αγοράς αποδομεί κοινωνίες και ο θεσμός του Εθνικού Κράτους τίθεται στο στόχαστρο με πληθυσμιακές αλλοιώσεις και μεταβολές του χάρτη χάριν συμμαχιών ελαστικής συνειδήσεως και υπερεθνικών γεωπολιτικών σκοπιμοτήτων, τότε επιβάλλεται να ενισχύονται οι εσχατιές του Κράτους και οι δεσμοί τους μ’ αυτό.
Τίποτα από όλα αυτά δεν λαμβάνεται υπόψη, αφού η σημερινή Καθεστηκυία Τάξη της Πατρίδος μας αποδεικνύεται άξια συνεργάτιδα του Διεθνούς Νεοταξισμού που ονειρεύεται την διάλυση των εθνών, ανάμεσά τους και του ελληνικού. Η απραξία των ντόπιων εξουσιαστικών εταίρων μπορεί να αποδοθεί στον ενδοτισμό και την ηττοπάθεια ενός συστήματος που φθίνει. Και για να ακριβολογούμε, πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα που πρέπει να εκλείψει και ένα Κράτος που πρέπει να αλλάξει προκειμένου να ζήσει το Ελληνικό Έθνος.
Έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η επιμονή της πολιτικής ηγεσίας στην διαπραγμάτευση της εθνικής μας κυριαρχίας μέσα από σχέδια «επιλύσεως» που κατασκευάζει η βρωμερή Νέα Τάξη Πραγμάτων και κομίζει ο αμερικανικός παράγοντας. Αντί λοιπόν να απαιτούμε τον έμπρακτο σεβασμό των δικαιωμάτων των Ελλήνων της σκλάβας Β. Μακεδονίας Μας, το Κράτος μας συζητεί για μια «Μακεδονία» μη ελληνική!
Παράλληλα ο ελληνικός βορράς πλήττεται από την φτώχεια και την ανεργία, δημιουργώντας για το λαό κλίμα απελπισίας και ανασφάλειας. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι εκείνη των εργαζομένων της κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά στην Νάουσα που αφού ταλαιπωρήθηκαν επί πολλούς μήνες απλήρωτοι και επρόκειτο να επανακάμψουν στην εργασία τους, όπως τους διαμηνύανε κυβερνητικοί παράγοντες, τώρα βρίσκονται στο δρόμο λόγω απορρίψεως του κυβερνητικού σχεδίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι η κοινωνική αναλγησία που χαρακτηρίζει τους βαλτούς διεθνείς οργανισμούς και αυτό είναι το Κράτος της Αστικής «Δημοκρατίας» που αδυνατεί να προασπίσει τις εργασίες ανθρώπων που ορθώνουν ελληνικό ανάστημα στα εδάφη της Μακεδονίας Μας. Αυτός ο απλός λαός είναι εκείνος που θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα όταν χρειαστεί για την ελευθερία αυτής της Πατρίδος.
Αλλά ο ενδοτισμός του σημερινού κράτους καταδεικνύεται και στην περίπτωση της ηρωικής δασκάλας Χαράς Νικοπούλου στο Πομακοχώρι Μέγα Δέρειο που αντιστέκεται στις προκλήσεις των εγκάθετων της Άγκυρας στην Ελεύθερη Θράκη Μας χωρίς ουσιαστική αρωγή από την Πολιτεία μας. Προκλήσεις που οφείλονται στην σπουδαία εργασία που παρέχει η δασκάλα προκειμένου τα παιδιά των μουσουλμάνων Πομάκων να λάβουν πλήρη γνώση και να συνειδητοποιήσουν έμπρακτα την ελληνικότητά τους. Τελευταία το θράσος των Τούρκων σε βάρος της κυρίας Νικοπούλου ώθησε τον μουσουλμάνο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Χατζηοσμάν με ερώτηση να θέσει θέμα σε βάρος της σε βαθμό που ενόχλησε τον συνάδελφό του στο ίδιο κόμμα κ. Πεταλωτή, ενώ παράλληλα ο γνωστός κ. Χαμπίμπογλου της Ομοσπονδίας Τούρκων της Θράκης στην Ευρώπη ζητούσε, προφανώς όχι τυχαία, την αποπομπή της δασκάλας από το Δέρειο.
Ας παύσουμε λοιπόν να μοιρολατρούμε, να οδυρόμαστε για τα δεινά μας και να οργιζόμαστε, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη, εξουσιοδοτώντας ανθρώπους με ελαστική εθνική συνείδηση και ανύπαρκτες ικανότητες. Να κοιτάξουμε κατάματα τους ανθρώπους μας που αγωνίζονται να επιβιώσουν κρατώντας τα λάβαρα του Ελληνισμού ψηλά. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Ηπειρώτες, Μακεδόνες, Θράκες και Πομάκοι. Και να αποδώσουμε την Παραγωγή και την Παιδεία στην Εθνική Εργατική Τάξη και στο σύνολο των Δημιουργικών Δυνάμεων του Έθνους που εμπνέονται εκ φύσεως από υψηλό Πατριωτικό και Εθνικοκοινωνικό Φρόνημα. Αυτός είναι ο βασικός άξονας ενός Γνήσιου Ελληνικού Εθνικού Κοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment