ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 30-7-2009:
http://ethnapopsis.blogspot.com
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΤΗΣ 2-8-2009.
ΑΘΗΝΑ 6-8-2009.
Οι οικονομικές διεργασίες και ο ενεργειακός παράγοντας προδιαγράφανε, σχηματίζανε ή και διαλύανε πολιτικούς και στρατιωτικούς άξονες συμμαχίας. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στις μέρες μας. Με την Γερμανία και την Ιταλία να έχουν οδηγηθεί στην αυλή του Διεθνιστικού Νεοταξισμού λόγω απώλειας της πολιτικής ευελιξίας και την Ρωσία να αποτελεί το κυριότερο αντίπαλο δέλεαρ απέναντι στις ΗΠΑ, με μεγαλύτερη άνεση μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως. Τα δε Βαλκάνια βρίσκονται διαχρονικά στο στόχαστρο τού παγκόσμιου οικονομικού παιχνιδιού με τις μεταβολές τού χάρτη και τις ανάλογες γεωπολιτικές βλέψεις.
Η Ελλάδα δεν κατόρθωσε ποτέ να αποβάλλει τα μεταπολεμικά τραύματα που ακύρωσαν διεκδικήσεις και μετέτρεψαν τους αδελφοκτόνους διασπαστές και εταίρους μιας ξενοκίνητης Εξουσίας, τους υποτιθέμενους κοινωνικούς αγωνιστές της Αριστεράς, από στρατιωτικά ηττημένους σε πολιτικά νικητές και ρυθμιστές των πολιτικών επιλογών της χώρας. Στην πραγματικότητα αποτελούν την άλλη όψη του ιδίου νομίσματος με τις φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές παραφυάδες και αποκλίσεις που απλώς προκαλούν σύγχυση απόψεων και έλλειψη ενότητος στον απλό Έλληνα. Μεγαλύτερη απόδειξη αποτελεί η μεταβολή στην αρχική συμμαχική στόχευση στο ζήτημα της ενέργειας υπέρ της Ρωσικής εναλλακτικής πολιτικής που πολύ γρήγορα μεταστράφηκε με τις δέουσες πιέσεις υπέρ του αμερικανικού παράγοντα.
Η περίπτωση της Πατρίδος μας αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης και ανάλυσης, τόσο από απόψεως γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής όσο και από απόψεως μεταβολής των πολιτικών ισορροπιών. Σημείο αναφοράς καθίσταται ο περίφημος αγωγός πετρελαίου Πύργου ( Μπουργκάς ) - Αλεξανδρούπολης, ένα έργο ζωτικής σημασίας για την οικονομική ζωή, την απασχόληση και την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία των εμπλεκομένων χωρών Ελλάδος και Βουλγαρίας, μετά από πρόσκληση της Αναγεννημένης Ρωσίας για την διευκόλυνση της διοχέτευσης των ρωσικών πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ευρωπαϊκή αγορά. Τι πιο φυσιολογικό θα ήταν συνεπώς, δεδομένων των πιέσεων σε βάρος της Μακεδονίας, της Θράκης και του Αιγαίου Μας, να ανταποκρινόταν η Ελλάς στην προσήκουσα προστασία της εταιρικότητας που θα της προσέφερε η Ρωσία και να ολοκληρωνόταν το έργο.
Η αρχική κατάφαση Καραμανλή και η σύσταση του διεθνούς κατασκευαστικού φορέα με την υπογραφή των κυβερνήσεων Ρωσίας - Βουλγαρίας - Ελλάδος γρήγορα ανατράπηκαν και το έργο βάλτωσε. Αν δεν ματαιώθηκε οριστικά στο παρασκήνιο. Στην Πατρίδα μας ο ρωσικός κατασκευαστικός φορέας εξέφρασε γρήγορα την απορία του για την ανασχετική κωλυσιεργία του έργου από τις ελληνικές Αρχές. Στο πολιτικό πεδίο οι δυνάμεις της Αριστεράς και της «Οικολογίας» ανέλαβαν το βάρος της ματαιώσεως, με την διενέργεια κινητοποιήσεων για λόγους κινδύνου επιβαρύνσεως του περιβάλλοντος. Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει για την εξουσιαστική διείσδυση των δυνάμεων της Αριστεράς και των πάσης φύσεως διεθνιστών ή για τον κεκαλυμμένο φιλοαμερικανισμό και νεοταξισμό τους;
Κάποιος πρέπει να μας εξηγήσει επαρκώς τον λόγο της πλήρους ταύτισης στοχεύσεως της Ελληνικής Αριστεράς με την Βουλγαρική Δεξιά. Έτσι λοιπόν μετά τις τελευταίες εκλογές στην γειτονική μας χώρα και την κυβερνητική μεταβολή, το βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων ανέφερε ότι σε ανακοίνωση του αρχαιολογικού μουσείου της Σόφιας, της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, γίνεται λόγος για τον κίνδυνο να πληγούν από τον αγωγό παρακείμενοι αρχαιολογικοί χώροι. Παράλληλα η νέα δεξιά βουλγαρική κυβέρνηση έχει αναλάβει ρητές δεσμεύσεις απέναντι στις ΗΠΑ, τις οποίες συμμερίζεται τόσο η Τουρκία όσο και το τουρκικό κόμμα της Βουλγαρίας που διεκδικεί είσοδο στην κυβέρνηση. Να προστεθεί η δήλωση του επικείμενου Βούλγαρου υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης Πλεβνελίεφ ότι «δεν θεωρούμε ότι υπάρχει λογική βάση στο project Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη και δεν έχουμε πρόθεση να υλοποιήσουμε έργα που από μόνα τους καταλήγουν σε αδιέξοδο».
Το σκηνικό του ασφυκτικού ελέγχου που ασκεί ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός απέναντι στα Έθνη που αναζητούν την ορθή αντίσταση και τον σχηματισμό ενός βιώσιμου εναλλακτικού πόλου εξουσίας μετουσιώνεται από τις προκλητικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ στην Ινδία, αλλά και τα κράτη δορυφόρους που έχουν ποδηγετηθεί και λειτουργούν σαν αγκάθια στα πλευρά της Ρωσίας. Η μεν Ινδία επέστρεψε τις όψιμες κατηγορίες των ΗΠΑ για τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, οι δε παρεμβάσεις σε Γεωργία και Ουκρανία υπέρ των αμερικανόφιλων ηγετών και της εισόδου των χωρών αυτών στο Νεοταξικά ελεγχόμενο ΝΑΤΟ ενάντια στην θέληση των λαών αποσκοπούν στην γεωπολιτική απομόνωση της Ρωσίας.
Είναι σαφές ότι ο έλεγχος της παγκόσμιας εξουσίας περνάει μέσα από τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Όμως ο έλεγχος της παγκόσμιας οικονομίας περνάει μέσα από τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, όπως το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Η Ελλάς διαθέτει τόσο επαρκή, έστω και αδιάθετα, ενεργειακά αποθέματα όσο και μείζονα εθνικά θέματα ανοικτά και κινδύνους σε εξέλιξη. Παράλληλα διαθέτουμε ελληνικούς πληθυσμούς που όντας σε καθεστώς δουλείας έχουν ανάγκη προστασίας και αποτελούν παράγοντα δυνάμεως για το Ελληνικό Έθνος. Είναι η κατάλληλη ώρα λοιπόν να διαπραγματευτούμε μια νέα συμμαχική σχέση που να διασφαλίζει την ελευθερία κάθε Έλληνα, την αξιοποίηση των ενεργειακών μας πόρων και την άσκηση του γεωπολιτικού ελέγχου της Ανατολικής Μεσογείου με μια παράλληλη ισχυρή διεθνή παρουσία. Κι αν η Ρωσία και η Ινδία μπορούν να βγουν μπροστά, η Ελλάς είναι σε θέση να συμμετάσχει ισότιμα με μια δυνατή Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
Η Ελλάδα δεν κατόρθωσε ποτέ να αποβάλλει τα μεταπολεμικά τραύματα που ακύρωσαν διεκδικήσεις και μετέτρεψαν τους αδελφοκτόνους διασπαστές και εταίρους μιας ξενοκίνητης Εξουσίας, τους υποτιθέμενους κοινωνικούς αγωνιστές της Αριστεράς, από στρατιωτικά ηττημένους σε πολιτικά νικητές και ρυθμιστές των πολιτικών επιλογών της χώρας. Στην πραγματικότητα αποτελούν την άλλη όψη του ιδίου νομίσματος με τις φιλελεύθερες και σοσιαλιστικές παραφυάδες και αποκλίσεις που απλώς προκαλούν σύγχυση απόψεων και έλλειψη ενότητος στον απλό Έλληνα. Μεγαλύτερη απόδειξη αποτελεί η μεταβολή στην αρχική συμμαχική στόχευση στο ζήτημα της ενέργειας υπέρ της Ρωσικής εναλλακτικής πολιτικής που πολύ γρήγορα μεταστράφηκε με τις δέουσες πιέσεις υπέρ του αμερικανικού παράγοντα.
Η περίπτωση της Πατρίδος μας αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης και ανάλυσης, τόσο από απόψεως γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής όσο και από απόψεως μεταβολής των πολιτικών ισορροπιών. Σημείο αναφοράς καθίσταται ο περίφημος αγωγός πετρελαίου Πύργου ( Μπουργκάς ) - Αλεξανδρούπολης, ένα έργο ζωτικής σημασίας για την οικονομική ζωή, την απασχόληση και την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία των εμπλεκομένων χωρών Ελλάδος και Βουλγαρίας, μετά από πρόσκληση της Αναγεννημένης Ρωσίας για την διευκόλυνση της διοχέτευσης των ρωσικών πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ευρωπαϊκή αγορά. Τι πιο φυσιολογικό θα ήταν συνεπώς, δεδομένων των πιέσεων σε βάρος της Μακεδονίας, της Θράκης και του Αιγαίου Μας, να ανταποκρινόταν η Ελλάς στην προσήκουσα προστασία της εταιρικότητας που θα της προσέφερε η Ρωσία και να ολοκληρωνόταν το έργο.
Η αρχική κατάφαση Καραμανλή και η σύσταση του διεθνούς κατασκευαστικού φορέα με την υπογραφή των κυβερνήσεων Ρωσίας - Βουλγαρίας - Ελλάδος γρήγορα ανατράπηκαν και το έργο βάλτωσε. Αν δεν ματαιώθηκε οριστικά στο παρασκήνιο. Στην Πατρίδα μας ο ρωσικός κατασκευαστικός φορέας εξέφρασε γρήγορα την απορία του για την ανασχετική κωλυσιεργία του έργου από τις ελληνικές Αρχές. Στο πολιτικό πεδίο οι δυνάμεις της Αριστεράς και της «Οικολογίας» ανέλαβαν το βάρος της ματαιώσεως, με την διενέργεια κινητοποιήσεων για λόγους κινδύνου επιβαρύνσεως του περιβάλλοντος. Υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει για την εξουσιαστική διείσδυση των δυνάμεων της Αριστεράς και των πάσης φύσεως διεθνιστών ή για τον κεκαλυμμένο φιλοαμερικανισμό και νεοταξισμό τους;
Κάποιος πρέπει να μας εξηγήσει επαρκώς τον λόγο της πλήρους ταύτισης στοχεύσεως της Ελληνικής Αριστεράς με την Βουλγαρική Δεξιά. Έτσι λοιπόν μετά τις τελευταίες εκλογές στην γειτονική μας χώρα και την κυβερνητική μεταβολή, το βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων ανέφερε ότι σε ανακοίνωση του αρχαιολογικού μουσείου της Σόφιας, της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, γίνεται λόγος για τον κίνδυνο να πληγούν από τον αγωγό παρακείμενοι αρχαιολογικοί χώροι. Παράλληλα η νέα δεξιά βουλγαρική κυβέρνηση έχει αναλάβει ρητές δεσμεύσεις απέναντι στις ΗΠΑ, τις οποίες συμμερίζεται τόσο η Τουρκία όσο και το τουρκικό κόμμα της Βουλγαρίας που διεκδικεί είσοδο στην κυβέρνηση. Να προστεθεί η δήλωση του επικείμενου Βούλγαρου υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης Πλεβνελίεφ ότι «δεν θεωρούμε ότι υπάρχει λογική βάση στο project Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη και δεν έχουμε πρόθεση να υλοποιήσουμε έργα που από μόνα τους καταλήγουν σε αδιέξοδο».
Το σκηνικό του ασφυκτικού ελέγχου που ασκεί ο Διεθνιστικός Νεοταξισμός απέναντι στα Έθνη που αναζητούν την ορθή αντίσταση και τον σχηματισμό ενός βιώσιμου εναλλακτικού πόλου εξουσίας μετουσιώνεται από τις προκλητικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ στην Ινδία, αλλά και τα κράτη δορυφόρους που έχουν ποδηγετηθεί και λειτουργούν σαν αγκάθια στα πλευρά της Ρωσίας. Η μεν Ινδία επέστρεψε τις όψιμες κατηγορίες των ΗΠΑ για τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, οι δε παρεμβάσεις σε Γεωργία και Ουκρανία υπέρ των αμερικανόφιλων ηγετών και της εισόδου των χωρών αυτών στο Νεοταξικά ελεγχόμενο ΝΑΤΟ ενάντια στην θέληση των λαών αποσκοπούν στην γεωπολιτική απομόνωση της Ρωσίας.
Είναι σαφές ότι ο έλεγχος της παγκόσμιας εξουσίας περνάει μέσα από τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας. Όμως ο έλεγχος της παγκόσμιας οικονομίας περνάει μέσα από τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, όπως το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Η Ελλάς διαθέτει τόσο επαρκή, έστω και αδιάθετα, ενεργειακά αποθέματα όσο και μείζονα εθνικά θέματα ανοικτά και κινδύνους σε εξέλιξη. Παράλληλα διαθέτουμε ελληνικούς πληθυσμούς που όντας σε καθεστώς δουλείας έχουν ανάγκη προστασίας και αποτελούν παράγοντα δυνάμεως για το Ελληνικό Έθνος. Είναι η κατάλληλη ώρα λοιπόν να διαπραγματευτούμε μια νέα συμμαχική σχέση που να διασφαλίζει την ελευθερία κάθε Έλληνα, την αξιοποίηση των ενεργειακών μας πόρων και την άσκηση του γεωπολιτικού ελέγχου της Ανατολικής Μεσογείου με μια παράλληλη ισχυρή διεθνή παρουσία. Κι αν η Ρωσία και η Ινδία μπορούν να βγουν μπροστά, η Ελλάς είναι σε θέση να συμμετάσχει ισότιμα με μια δυνατή Εθνικοκοινωνική Διακυβέρνηση.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://ethnapopsis.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment