ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ"ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΤΗΣ 29-10-2008:
http://polapopsis.blogspot.com
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ
ΤΗΣ 3-11-2008.
ΑΘΗΝΑ 4-11-2008.
Διάχυτη υφίσταται η εντύπωση ότι επιδιώκεται να επιβληθεί μια ευρύτατη πολιτική μεταβολή τόσο στο πλέγμα των διακρατικών σχέσεων όσο και στην θεώρηση και την αντιμετώπιση αντισυμβατικών και ενοχλητικών για το Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας συμπεριφορών. Αντισυμβατικότητα που δεν έχει κατ’ ανάγκη να κάνει μόνο με την αντικειμενική παρανομία ή με την πολεμική στόχευση σε βάρος συγκεκριμένου κρατικού ή πολιτικού «εχθρού».
Το σκηνικό της τιμωρίας του ατίθασου κράτους ή πολιτικού μπορεί να στηθεί είτε εντός είτε εκτός των συνόρων, με την μέθοδο είτε της πολιτικής αποδόμησης είτε της διενέργειας συνομωσίας είτε δια της επιθετικής πολεμικής ενέργειας. Και η «θεραπεία» του ασθενούς κατά το νεοταξικό ανάγνωσμα πολιτικού σώματος συνηθίζεται να επιφέρεται στα πλαίσια των διακρατικών συνεργασιών που υπαγορεύουν οι διάφοροι «ειρηνευτικοί» συμμαχικοί οργανισμοί.
Αλλά κι αν πάλι δεν επιλέγονται οι δραστικοί τρόποι επιβολής των νεοταξικών επιβουλών, τότε μεθοδεύονται οι οικονομικές κρίσεις μέσω της αρπαγής των λαϊκών εισοδημάτων και της αναδιανομής των οικονομικών πόρων στα χέρια λίγων διαχειριστών που εκτελούν καθήκοντα ταμία του διεθνιστικού κυβερνείου. Αυτό επιτυγχάνεται είτε με την ανάσχεση της παραγωγικής δραστηριότητας και την εξαίρεσή της από την αγορά εργασίας είτε με την δέσμευση των οικογενειακών αποθεμάτων στα γρανάζια των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ως μεσίτες διακίνησης του χρήματος.
Οι αυξομειώσεις που παρατηρούνται στους δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας και η σταδιακή και παρατεταμένη κρίση της αγοράς του χρήματος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε τυχαία ούτε λογική. Η διατήρηση του κινδύνου ενός οικονομικού κραχ μοιραία φέρνει στο νου την ανάλογη περίπτωση του 1929. Δεν γνωρίζουμε ποια επιδίωξη υποκρύπτεται σήμερα. Γνωρίζουμε όμως και παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός ανίερου πολιτικοοικονομικού παιχνιδιού που οδηγεί στις μεγάλες χώρες στην αλλαγή κυριότητας περιουσιακών στοιχείων και στην αύξηση της ανεργίας και στις μικρότερες χώρες στην εξόντωση της αγοράς εργασίας, την φτώχια και την χρεοκοπία.
Όλα δείχνουν ότι το κάλεσμα και η τιμωρία του Νεοταξισμού εξελίσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Το κάλεσμα απευθύνεται στους πειθήνιους εταίρους με τις πολλές αδυναμίες και τα αναρίθμητα κουσούρια προκειμένου να ενσωματώσουν τους κανόνες της πολιτικής ομηρίας στην διαχείριση της καθημερινότητας στα πλαίσια του θεσμικού Εθνικού Κράτους που διολισθαίνει στην κατηγορία μιας απλής περιφέρειας της Παγκόσμιας Κοινότητας. Η τιμωρία απευθύνεται στους «θρασείς» υπερασπιστές της εθνικής ελευθερίας που αντιστέκονται στην αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Εθνοφυλετική σύνθεση, θρησκευτική ελευθερία, εθνική αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμός, ιστορικά και κυριαρχικά δικαιώματα, αξιοποίηση της Εθνικής Γης και Περιουσίας.
Τα επίχειρα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης τα ζούμε κατά τρόπο οδυνηρό. Η λαθρομετανάστευση που προωθείται με σχεδόν επίσημες διαδικασίες, στην περίπτωση της Ελλάδος με τις τουρκικές ευλογίες, και με την επίκληση της ευρέσεως ενός δήθεν επίγειου παραδείσου είναι ένα αποτέλεσμα στην κατεύθυνση της καταναγκαστικής ιδιοποίησης των εθνών. Η αποδοχή καθεστωτικών αλλαγών συνεπεία εμπόλεμων διαδικασιών και η παράνομη εγκατάσταση ξένων πληθυσμών έχει τον ίδιο σκοπό. Η κατάκτηση κρατών που χαρακτηρίζονται ως «εύκρατες» οικονομικές ζώνες και ο έλεγχος των πηγών ενέργειας με απελευθερωτικά τάχα μου κίνητρα εξυπηρετούν τα ίδια αφεντικά.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι οι καταναγκαστικές μεθοδεύσεις στο επίπεδο ασκήσεως κεντρικής πολιτικής εξουσίας σε μια χώρα δεν μπορούν να τύχουν της επιδοκιμασίας κανενός. Σε καμία όμως περίπτωση δεν νομιμοποιείται καμία κρατική δύναμη ή συνασπισμός δυνάμεων να εισβάλλουν σε μια άλλη χώρα είτε οι ίδιοι είτε με την πρόκληση εσωτερικής βίας για την υποτιθέμενη επιβολή αποκατάστασης των δημοκρατικών θεσμών. Τα καθημερινά γεγονότα βιαιοτήτων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Συρία καθιστούν την προσοχή και την ορθή τοποθέτηση εκ μέρους της Ελλάδος επιβεβλημένη. Και τούτο για τον λόγο ότι αφενός μεν ένας μεγάλος αριθμός εξαθλιωμένων μαζών των περιοχών αυτών προστίθεται στον όγκο των λαθρομεταναστών που δεχόμαστε με μεγάλη συχνότητα και αφετέρου έχουμε κάθε λόγο να αρνούμαστε τις πρακτικές των εξωτερικών παρεμβάσεων από την στιγμή που δεχόμαστε πιέσεις σε βάρος της Εθνικής μας Κυριαρχίας στον Ελληνικό Βορρά.
Οι διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού Ζητήματος με σκοπό την ενοποίηση της Μεγαλονήσου δεν βαίνουν καλώς. Οι κινήσεις στο ρυθμό της παράνοιας της ελληνοτουρκικής φιλίας και οι συνομιλίες με την τουρκοκυπριακή πλευρά παρόντων των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και των παρανόμων Τούρκων εποίκων νομιμοποιεί την τουρκική κατοχή και τους σχεδιασμούς της. Είναι σαφές ότι θέση στην Κύπρο μπορεί να έχει μόνο το ελληνικό στοιχείο, χριστιανικό και μουσουλμανικό. Ουδείς άλλος. Οι δοτές διαμεσολαβητικές παροτρύνσεις δεν έχουν καμία απολύτως θέση, την στιγμή που οι μεγάλες δυνάμεις τάχα νοιάζονται να επιλύσουν τα προβλήματα της οικονομίας και των δυσμενών κλιματικών αλλαγών που οι ίδιες δημιούργησαν.
Είναι καιρός να θωρακίσουμε την Πατρίδα μας και να την εμβολιάσουμε έναντι των επερχομένων «ιών» με τα αντισώματα της αδέσμευτης εθνικής αναπτύξεως και της άρρηκτης κοινωνικής αλληλεγγύης. Να στηριχθούμε στις ίδιες δυνάμεις του Έθνους και να πορευτούμε με αποκλειστικό γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα. Να επιλέξουμε εμείς τις όποιες συμμαχίες μάς πρέπουν με ανώτατο διαχειριστή μιας Κραταιάς Ελλάδος τον ισχυροποιημένο ελληνικό λαό, όπως προτάσσει ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
Το σκηνικό της τιμωρίας του ατίθασου κράτους ή πολιτικού μπορεί να στηθεί είτε εντός είτε εκτός των συνόρων, με την μέθοδο είτε της πολιτικής αποδόμησης είτε της διενέργειας συνομωσίας είτε δια της επιθετικής πολεμικής ενέργειας. Και η «θεραπεία» του ασθενούς κατά το νεοταξικό ανάγνωσμα πολιτικού σώματος συνηθίζεται να επιφέρεται στα πλαίσια των διακρατικών συνεργασιών που υπαγορεύουν οι διάφοροι «ειρηνευτικοί» συμμαχικοί οργανισμοί.
Αλλά κι αν πάλι δεν επιλέγονται οι δραστικοί τρόποι επιβολής των νεοταξικών επιβουλών, τότε μεθοδεύονται οι οικονομικές κρίσεις μέσω της αρπαγής των λαϊκών εισοδημάτων και της αναδιανομής των οικονομικών πόρων στα χέρια λίγων διαχειριστών που εκτελούν καθήκοντα ταμία του διεθνιστικού κυβερνείου. Αυτό επιτυγχάνεται είτε με την ανάσχεση της παραγωγικής δραστηριότητας και την εξαίρεσή της από την αγορά εργασίας είτε με την δέσμευση των οικογενειακών αποθεμάτων στα γρανάζια των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ως μεσίτες διακίνησης του χρήματος.
Οι αυξομειώσεις που παρατηρούνται στους δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας και η σταδιακή και παρατεταμένη κρίση της αγοράς του χρήματος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε τυχαία ούτε λογική. Η διατήρηση του κινδύνου ενός οικονομικού κραχ μοιραία φέρνει στο νου την ανάλογη περίπτωση του 1929. Δεν γνωρίζουμε ποια επιδίωξη υποκρύπτεται σήμερα. Γνωρίζουμε όμως και παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός ανίερου πολιτικοοικονομικού παιχνιδιού που οδηγεί στις μεγάλες χώρες στην αλλαγή κυριότητας περιουσιακών στοιχείων και στην αύξηση της ανεργίας και στις μικρότερες χώρες στην εξόντωση της αγοράς εργασίας, την φτώχια και την χρεοκοπία.
Όλα δείχνουν ότι το κάλεσμα και η τιμωρία του Νεοταξισμού εξελίσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Το κάλεσμα απευθύνεται στους πειθήνιους εταίρους με τις πολλές αδυναμίες και τα αναρίθμητα κουσούρια προκειμένου να ενσωματώσουν τους κανόνες της πολιτικής ομηρίας στην διαχείριση της καθημερινότητας στα πλαίσια του θεσμικού Εθνικού Κράτους που διολισθαίνει στην κατηγορία μιας απλής περιφέρειας της Παγκόσμιας Κοινότητας. Η τιμωρία απευθύνεται στους «θρασείς» υπερασπιστές της εθνικής ελευθερίας που αντιστέκονται στην αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Εθνοφυλετική σύνθεση, θρησκευτική ελευθερία, εθνική αυτοδιάθεση και αυτοπροσδιορισμός, ιστορικά και κυριαρχικά δικαιώματα, αξιοποίηση της Εθνικής Γης και Περιουσίας.
Τα επίχειρα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης τα ζούμε κατά τρόπο οδυνηρό. Η λαθρομετανάστευση που προωθείται με σχεδόν επίσημες διαδικασίες, στην περίπτωση της Ελλάδος με τις τουρκικές ευλογίες, και με την επίκληση της ευρέσεως ενός δήθεν επίγειου παραδείσου είναι ένα αποτέλεσμα στην κατεύθυνση της καταναγκαστικής ιδιοποίησης των εθνών. Η αποδοχή καθεστωτικών αλλαγών συνεπεία εμπόλεμων διαδικασιών και η παράνομη εγκατάσταση ξένων πληθυσμών έχει τον ίδιο σκοπό. Η κατάκτηση κρατών που χαρακτηρίζονται ως «εύκρατες» οικονομικές ζώνες και ο έλεγχος των πηγών ενέργειας με απελευθερωτικά τάχα μου κίνητρα εξυπηρετούν τα ίδια αφεντικά.
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι οι καταναγκαστικές μεθοδεύσεις στο επίπεδο ασκήσεως κεντρικής πολιτικής εξουσίας σε μια χώρα δεν μπορούν να τύχουν της επιδοκιμασίας κανενός. Σε καμία όμως περίπτωση δεν νομιμοποιείται καμία κρατική δύναμη ή συνασπισμός δυνάμεων να εισβάλλουν σε μια άλλη χώρα είτε οι ίδιοι είτε με την πρόκληση εσωτερικής βίας για την υποτιθέμενη επιβολή αποκατάστασης των δημοκρατικών θεσμών. Τα καθημερινά γεγονότα βιαιοτήτων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Συρία καθιστούν την προσοχή και την ορθή τοποθέτηση εκ μέρους της Ελλάδος επιβεβλημένη. Και τούτο για τον λόγο ότι αφενός μεν ένας μεγάλος αριθμός εξαθλιωμένων μαζών των περιοχών αυτών προστίθεται στον όγκο των λαθρομεταναστών που δεχόμαστε με μεγάλη συχνότητα και αφετέρου έχουμε κάθε λόγο να αρνούμαστε τις πρακτικές των εξωτερικών παρεμβάσεων από την στιγμή που δεχόμαστε πιέσεις σε βάρος της Εθνικής μας Κυριαρχίας στον Ελληνικό Βορρά.
Οι διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού Ζητήματος με σκοπό την ενοποίηση της Μεγαλονήσου δεν βαίνουν καλώς. Οι κινήσεις στο ρυθμό της παράνοιας της ελληνοτουρκικής φιλίας και οι συνομιλίες με την τουρκοκυπριακή πλευρά παρόντων των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και των παρανόμων Τούρκων εποίκων νομιμοποιεί την τουρκική κατοχή και τους σχεδιασμούς της. Είναι σαφές ότι θέση στην Κύπρο μπορεί να έχει μόνο το ελληνικό στοιχείο, χριστιανικό και μουσουλμανικό. Ουδείς άλλος. Οι δοτές διαμεσολαβητικές παροτρύνσεις δεν έχουν καμία απολύτως θέση, την στιγμή που οι μεγάλες δυνάμεις τάχα νοιάζονται να επιλύσουν τα προβλήματα της οικονομίας και των δυσμενών κλιματικών αλλαγών που οι ίδιες δημιούργησαν.
Είναι καιρός να θωρακίσουμε την Πατρίδα μας και να την εμβολιάσουμε έναντι των επερχομένων «ιών» με τα αντισώματα της αδέσμευτης εθνικής αναπτύξεως και της άρρηκτης κοινωνικής αλληλεγγύης. Να στηριχθούμε στις ίδιες δυνάμεις του Έθνους και να πορευτούμε με αποκλειστικό γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα. Να επιλέξουμε εμείς τις όποιες συμμαχίες μάς πρέπουν με ανώτατο διαχειριστή μιας Κραταιάς Ελλάδος τον ισχυροποιημένο ελληνικό λαό, όπως προτάσσει ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑ. Ο. Σ.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΛΑ. Ο. Σ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment