Α1, ΣΑΒΒΑΤΟ 29-9-2007
Τα μετεκλογικά όργανα άρχισαν από νωρίς και τα τύμπανα ενός πολυδιάστατου πολιτικού πολέμου ηχούν εκκωφαντικά. Τα πλήγματα αφορούν τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό περιβάλλον της χώρας μας. Σε οποιαδήποτε περίπτωση οι στοχεύσεις που είχαμε επισημάνει προεκλογικά επαληθεύονται δραματικά και κινούνται σε βάρος της Ελλάδος, καταδεικνύοντας ότι δεν επρόκειτο για κινδυνολογίες αλλά για υπαρκτούς ανθελληνικούς σχεδιασμούς.
Ωστόσο οι πρόσφατες εκλογές επέφεραν στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ισχυρούς κραδασμούς ως αποτέλεσμα του μετεκλογικού σοκ που προκάλεσε στο ΠΑ.ΣΟΚ η βαριά ήττα που υπέστη. Οι ενδοσοσιαλιστικές έριδες υπερτονιστήκαν από τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε της εγχώριας Καθεστηκυίας Τάξεως σε μια εμφανή προσπάθεια να μετριαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις από τις αρνητικές επιπτώσεις που πρόκειται να προκαλέσουν οι κεντρικές πολιτικές επιλογές τόσο στα λαϊκά ζητήματα όσο και τα εθνικά συμφέροντα. Η συνολική πολιτική και κοινωνική πορεία της Ελλάδος ασφαλώς είναι απείρως πιο σημαντική από τα εσωκομματικά προβλήματα ενός συνδιαχειριστή και συνυπεύθυνου για την πρόκληση των σημερινών δεινών της Πατρίδος μας. Η ατυχία μας ωστόσο συνίσταται στην ουσιαστική ανυπαρξία μιας υπεύθυνης και σοβαρής αξιωματικής αντιπολιτεύσεως που θα αποτρέψει μέσω ελεγκτικών διαδικασιών τα δυσάρεστα τεκταινόμενα και θα διαμορφώσει μια εναλλακτική πολιτική πρόταση. Πρόταση ριζοσπαστική, εφαρμόσιμη, Εθνική και Λαϊκή. Βέβαια η προώθηση μιας τέτοιας πολιτικής προτάσεως φαντάζει ουτοπική εκ μέρους ενός κόμματος που έχει ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση και την αποδοχή του αρνητικού κλίματος που περιβάλλει την Πατρίδα μας.
Η χαλαρότητα του κοινοβουλευτικού ελέγχου και η ενδοτική αποδοχή των νεοταξικών οδηγιών και εντολών αποτελούν νομοτελειακά αλληλοδιάδοχες καταστάσεις. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η πολυδιάσπαση των πολιτικών δυνάμεων φαντάζει ιδιαιτέρως βολική για την αποδυνάμωση των αντοχών και αντιστάσεων του λαού μας. Κατά συνέπεια το πολίτευμα και η μελλοντική μορφή διακυβέρνησης της χώρας μας είναι αδύνατο να μείνουν ανεπηρέαστα. Αλλά για ποιες πολιτικές δυνάμεις μπορούμε να μιλάμε; Γι’ αυτές που ό,τι είχαν να δώσουν τα προσέφεραν στον Διεθνή Παράγοντα αφαιρώντας τα πάντα από τον Ελληνικό λαό; Για τους γαλάζιους και πράσινους οδοστρωτήρες που διέλυσαν στο πέρασμά τους την οικονομία, την παιδεία, την άμυνα, την κοινωνική συνοχή, τον εθνολογικό ιστό της χώρας; Γι’ αυτούς που στηρίζονται στην οικονομική ισχύ των μεγαλοεκδοτών, μεγαλοτραπεζιτών και μεγαλοκαπιταλιστών του ντόπιου και διεθνούς νεοταξικού κεφαλαίου; Για τους οικονομημένους και κληρονομικούς ταγίσκους που στηρίζονται στα ζεστά και γεμάτα πορτοφόλια αλλά και τα «βαρύγδουπα» επώνυμα και ευαγγελίζονται φιλελεύθερους και σοσιαλιστικούς «παραδείσους» και τις αριστερές βαλβίδες ασφαλείας που υπάρχουν για να εκτονώνουν τη λαϊκή δυσφορία;
Οι εσωκομματικές έριδες κάθε άλλο παρά αφορούν τον μέσο Έλληνα πολίτη που αγωνιά για το μέλλον των παιδιών του, τα εργασιακά δικαιώματα και την επιβίωση του ιδίου, της Πατρίδος του, του Έθνους ολόκληρου. Διότι το Ελληνικό Έθνος δεν είναι μια απρόσωπη αλλά μια Ένζωη Αξία, είναι το σύνολο των υπάρξεων και των ενεργειών του Ελληνισμού. Οι αρχηγικές βλέψεις κάποιων παραταξιακών σωτήρων στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο καταδεικνύουν σαφώς την ύπαρξη ιδιοτελών συμφερόντων που αδιαφορούν για το μέλλον του τόπου, διακρίνονται από εθνική και λαϊκή «αρρυθμία» και διαγκωνίζονται για την προώθηση των επιδιώξεων συγκεκριμένων φίλιων προς τους ίδιους πατρώνων. Επιπλέον διαφαίνεται καθαρά το τέλος εποχής της όποιας υποτιθέμενης «προσφοράς» του ΠΑ.ΣΟ.Κ στα πολιτικά τεκταινώμενα της χώρας. Η σύμπλευση απόψεων άλλωστε των δύο καθεστωτικών κομμάτων στα περισσότερα ζητήματα του τόπου πλέον είναι κάτι παραπάνω από ευκρινής. Αν θυμηθούμε μάλιστα παλιότερη συνάντηση Βενιζέλου- Μπακογιάννη, τότε ίσως δούμε καθαρότερα την μεθόδευση του πράγματος.
Αν συνυπολογίσουμε τώρα στα ανωτέρω το βιβλίο ιστορίας της Γ’ Λυκείου και τον γνωστό χάρτη που εμφανίζει την Ελλάδα να οριοθετείται περίπου ως τις Σέρρες, τους Μακεδόνες ως γηγενείς διεκδικούμενους από Έλληνες και Βουλγάρους και τα Σκόπια ως Μακεδονία, την αναγνώριση της Ψευτομακεδονίας από τον Καναδά και την επερχόμενη είσοδο των Σκοπίων στους διεθνείς οργανισμούς ως πρώην ή και νυν Μακεδονία, αντιλαμβανόμαστε τι μας επιφυλάσσεται. Παράλληλα στο εσωτερικό μέτωπο το Ασφαλιστικό Ζήτημα εκκινείτε με απρόβλεπτες διαστάσεις σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Αν λοιπόν το πολιτικό σύστημα της χώρας οδηγείται σε κατάρρευση, ας το βοηθήσουμε να πέσει μια ώρα αρχύτερα. Η σύμπτυξη ενός αρραγούς Εθνικού και Κοινωνικού Μετώπου υπό τον ΛΑ.Ο.Σ και τον Αρχηγό Γ. Καρατζαφέρη είναι πλέον ορατή και λογική πράξη Εθνικής επιβίωσης. Είναι μια πολιτικά ορθή Ιδεολογική Στάση ενάντια σε κάθε είδους επιβουλή, εσωτερική ή εξωτερική.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ : http://karachalios-spiros.blogspot.com/
http://polapopsis.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment